Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 25 Μαΐου 2025


Εκάθητο πλησίον του, και το ήμισυ του σώματός της το ιχθυοειδές ήτο κεκρυμμένον εντός του ύδατος, διότι το έδαφος του άντρου απετέλει η θάλασσα. Το δ' έτερον ήμισυ, το περικαλλές και θεσπέσιον, προέκυπτεν υπεράνω του κύματος εις τας εκπεπληγμένας όψεις του εραστού. Ο Αννίβας δεν είξευρε τι να πιστεύση. Η πρώτη σκέψις του υπήρξε: Με αγαπά!

Παρ' αύτας ίστανται τα πλοία των Αργείων ισαρίθμους έχοντα προς τα άλλα κώπας, τούτων δε αρχηγοί είναι ο Ταλαός, τέκνον και θρέμμα του Μηκιστέως, και ο του Καπανέως Σθένελος. Ο δε υιός του Θησέως άγει εξήκοντα πλοία εξ Αττικής, φέροντα την Παλλάδα επί πτερωτών ιππηλάτων αρμάτων, έμβλημα θεσπέσιον και λατρευτόν εις τους ναύτας.

Έν μόνον είνε απορίας άξιον• διατί είπες ότι έλαβες το θεσπέσιον χάρισμα της ποιήσεως παρά των θεών διά να δοξάζης και εξυμνής τα παρελθόντα και προλέγης τα μέλλοντα.

Έκειτο ανάμεσα στο Πυργί και στην Κεχριάν, κ' είχεν αντικρύ το μέγα δάσος των δρυών, τον Αραδιάν, προς μεσημβρίαν, και δεξιά τας ακτάς και τους βράχους του βορεινού Κάστρου, και το θεσπέσιον πέλαγος το και φρίσσον και αβυσσαλέον και γλαυκόν. Όλον το χωράφι, αγύριστον, περιείχεν υπέρ τα χίλια δένδρα, ελαίας, μυγδαλέας, απιδέας και συκέας, ήτο κατήφορος και κρημνός.

Όταν επήγαν μετά τρία έτη να σκάψουν διά την ανακομιδήν των λειψάνων της, λεπτόν θεσπέσιον άρωμα ως βασιλικού, μόσχου και ρόδου άμα, ανήλθεν εις τους μυκτήρας του ιερέως, του σκάπτοντος εργάτου, της Λελούδας και δύο άλλων παρισταμένων γυναικών. Τα κόκκαλά της είχον ευωδιάσει.

Κατέδυν εις τα βάθη των θαλασσών όπως εύρω μαργαρίτας λευκούς, στιλπνούς, διά να περισφίγγουν οφιοειδώς τον τράχηλόν σου τον θεσπέσιον, άνωθεν του στέρνου σου του θαλπερού και του κόλπου σου του ζωηφόρου. Ηρεύνησα να εύρω σμαράγδους και σαπφείρους όπως κοσμήσω δακτύλιον, δεσμόν πίστεως περί τον δάκτυλόν σου τον τορνευτόν.

Ώστε καλά κάμαμε ναρθούμε προς τα εδώ; — Δεν ήρθαμε θεληματικώς· μας έφεραν τα ρέμματα. — Ξέρουν τι κάνουν τα ρέμματα! είπε με θεσπέσιον τόνον το Λιαλιώ, ήτις ωμοίαζε μέ τινας ανθρώπους βλέποντας σοφά όνειρα, αυτοσχεδιάζοντας αποφθέγματα κατ' όναρ. Λέγουσα δε, επίστευεν εκείνην την στιγμήν ότι υπάρχει νους εις τα άψυχα πράγματα και ότι όλα υπόκεινται εις θεού τινος την επιστασίαν.

Ούτως αν χάση ο άνθρωπος Το φως και τον σκεπάση Μακάριον σκότος, βλέπομεν Επ' αυτόν ανατέλλον Άστρον ελπίδος. Ω Βύρων ω θεσπέσιον Πνεύμα των Βρεττανίδων, Τέκνον Μουσών και φίλε Άμοιρε της Ελλάδος Καλλιστεφάνου. Πλεγμένα με τα φύλλα Του μυστικού Ελικώνος Της Υγιείας τα ρόδα Χθες θαυμασίως εστόλιζον Την κεφαλήν σου.

Ήτο όλος αλίμενος, ονειρώδης τόπος, θεσπέσιον πέλαγος, το κράτος του Βορρά. Τα κύματα εδολιχοδρομούσαν, όλην την ημέραν, από όρθρου βαθέος μέχρι δειλινούεις όλην την βόρειον Άσπρην θάλασαν, ανάμεσα στα Μπογάζια και τον Όλυμπον, τον Άθωνα και το Γρυπονήσι, και κοντά το βράδυ μόλις έφθαναν εις το τέρμα διά να ξεσπάσουν και αναπαυθούν στο Κάστρο του Βορρηά.

Λέξη Της Ημέρας

εδωροδοκήθη

Άλλοι Ψάχνουν