United States or Eswatini ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΙΟΥΛΙΕΤΑ Το αίσθημα που της καρδίας τα βάθη πλημμυρίζει, ούτε με λόγια λέγεται, ούτε στολίδια θέλει· πτωχός εκείνος που μετρά τον θησαυρόν που έχει· εμένα η αγάπη μου είναι πλουσία τόσον, ώστε δεν έχει μετρημόν ούτ' ο μισός της πλούτος. ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Εμπρός, να τελειόνωμεν. Ελάτε. Δεν σκοπεύω να σας αφήσω μοναχούς, αν ήναι μ' άδειάν σας, πριν ευλογία ιερά κάμη τους δύο ένα. Πλατεία.

Αυτή εδώ ‘ς τον ουρανόν και εις εσάς ανήκε· πλην σήμερον ολόκληρην ο ουρανός την θέλει· και τόσον το καλλίτερον διά την νέαν κόρην. Τον θάνατον να κλέψετε, κ' εδώ να το κρατήτε το ιδικόν σας μερτικόν, ‘ς το χέρι σας δεν είναι. Εις την αιώνιον ζωήν κρατεί το μερτικόν του ο Ουρανός. Ηθέλετε την υπερύψωσίν της· και ήτον ευτυχία σας αυτή να ευτυχήση.

Ως σε πιόν βαθμό και στάσι, Της σοφίας έχει φτάσει, Σφάλλει όποιος να το ειπή, Τα ρωτήματα δε θέλει· Για σφυγμό μηδέ τον μέλει· Τέτια ο φίλος τα γελά. Σ' άλλο ύψος μέγα πάνει· Τη διάγνωσί του κάνει Με αλλιότικα μιαλά. Με τη μυρουδιά και μόνον, Στου αρρώστου του τον πόνον Της κοιλιάς το περιττό, Ή το ούρος, με τη γέψη Λιγοντί να σημαδέψη, Του είναι πάρα αρκετό.

Ακόμη δεν εχάθη, ακόμη κάθ' ελπίδα. ΑΜΛΕΤΟΣ Ιδού στιγμή καλή διά να το κάμω, τώρα ενώ προσεύχεται· και τώρα θα το κάμω· και τότε αυτός εις την Παράδεισον πηγαίνει· κ' έτσ' είμ' εκδικημένος. Τούτο σκέψιν θέλει· ένας κακούργος τον πατέρα μου σκοτόνει και ο μονουιός του εγώ τον ίδιον κακούργον εις την Παράδεισον τον στέλνω· τούτος είναι μισθός, είναι αμοιβή, εκδίκησις δεν είναι.

Την δε άλλην ημέραν να φέρουν κατά τον ίδιον τρόπον από τα δεύτερα τιμήματα καθώς την προηγουμένην, την τρίτην δε ημέραν να φέρη από τα τρίτα τιμήματα, όστις θέλει· να είναι όμως τούτο υποχρεωτικόν και εις τα τρία τιμήματα, από δε το τέταρτον και μικρότερον να είναι απηλλαγμένος από το πρόστιμον όποιος δεν θέλει να φέρη ψηφοδέλτιον.

Μα ο γερο-Φοίνικας εκεί κοιμήθηκε, όπως τούπε, 690 κι' έτσι θα πάει κι' αφτός μαζί στην ποθητή πατρίδα άβριο, αν το θέλει· στανικά δε θέλει ναν τον πάρειΈτσι είπε, κι' όλοι απόμειναν σαν αποσβολωμένοι, δίχως να κραίνουν· τι πολύ σφιχτά τους τόπε τ' όχι.

Αλλά δεν θέλει· ρίπτει τον κεραυνόν, φονεύει και τον αθώον, κατόπιν δε βροντά, ως εάν λέγη: — Κάπου εφόνευσα άνθρωπον· πηγαίνετε να τον εύρετε και να τον κλαύσετε! Θέλεις να μετρήσης καλήτερον τους οδόντας του διαβόλου; κάμε τον να γελάση. Και η απόλυτος αλήθεια καταντά ουτοπία, εφ' όσον χίλιοι έχουν επί του αυτού αντικειμένου χιλίας ιδέας.