United States or Democratic Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !
Το κακό είνε που, σαν πέση κι' αυτουνού η αγαπητικιά του να τονέ βρη στη θάλασσα, δε θ' ανταμωθούν ποτέ... Κανένας δεν του αποκρίθηκε. Μόνο η βοή της θάλασσας επάλευε με τη φωνή του μεθυσμένου: «Παρακαλώ σας κύματα μη μου την εξυπνάτε». Ως που να γίνη το κρασί κρασάκι περάσανε πενήντα χρόνια. Κι' άλλα τόσα ως που να γίνη ο Καπετάν Δημήτρης Μπαρμπα-Δημητρός.
Είναι γλυκό το τραγούδι της θάλασσας, μα πικρός ο πόνος που φέρνει. Πάμε παρακείθε λιγάκι. Εκεί, κατά το χάλασμα του Μπραΐμη. Εκεί, στην άλλη την άκρη της Τάμπιας είναι του Μπραΐμη το χάλασμα.
Σαρανταεφτά ελεεινές κατηγορίες έφερεν εναντίο του ένας Επίσκοπος κ' ένας Διάκος. Ο Χρυσόστομος όμως μήτε να παρουσιαστή δεν καταδέχτηκε. Τον καταδικάζουνε λοιπόν όπως όπως, επικυρώνει ο Αρκάδιος την απόφαση, και πηγαίνει νύχτα ένας αξιωματικός της Αυλής, πιάνει τον Ιεράρχη, και τονέ φέρνει σε κάποιο ακρογιάλι της Μαύρης Θάλασσας. Μόλις έμαθε ο κόσμος ταποταχύ τα γενάμενα, και γίνεται ανάστατος.
Κ' έπειτα στην Ιωτάβα, σπουδαίο νησί της Ερυθράς θάλασσας, χαμένο από του Λέοντα τον καιρό, ξαναπαρμένο όμως τώρα από τον Αναστάσιο. Είταν η Ιωτάβα το κλειδί της Ιντίας, και φύλαγε εκεί πάντα η κυβέρνηση τελωνιακούς αξιωματικούς να μαζεύουνε δέκατο από κάθε πραμάτεια που περνούσε· μεγάλη κι αυτή πηγή πλουτισμού για το κράτος. Αυτά περίπου είταν τα εξωτερικά ζητήματα του Αναστασίου.
Εξέφεβγε, εκατέβαινε κάτω στα διάφανα τα πέλαγα· έσμιγε, αγκάλιαζε μέσα βαθιά της θάλασσας τις άκρες, αφάνταστες και μυστικές στα γαλανά και μαγικά τους χρώματα. Δριμύς ο ήλιος καφτερός, περίχυνε αρμονικά τις τάπιες τις περίψηλες ολόγυρα, που εκρέμονταν ολόχοντρες βαρύτατες απάνω.
Αλλ' ας έχη, κύριοι μου, ο εβραίος τούτος χάρι, Επειδή, εάν εκείνη η μαούνα του Γρυπάρη, Που τραβούσε χίλια μίλια εις τα κύματ' από κάτω, Εκατόρθωνε να φθάση εις της θάλασσας τον πάτο, Θε να έδειχνα ποιος είνε πιο νταής από τους δυο Στης εβραίισας τον γυιό.
Ο κόσμος δεν έλεγε να βγει, παρόλο που ο παπάς είχε τελειώσει τις προσευχές του, και συνέχιζε να ψάλει ιερούς ύμνους. Ήταν σαν το μακρινό μουρμούρισμα της θάλασσας, σαν το θρόισμα του δάσους το δειλινό.
Λέξη Της Ημέρας