Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 28 Ιουνίου 2025
Ιδού έρχονται! Εισέρχεται ο Αντώνιος μετά της Κλεοπάτρας και της συνοδείας των. Παρατήρησε μετά προσοχής και θα ίδης ότι ο τρίτος στύλος του κόσμου έγινε παίγνιον εταίρας. Πρόσεχε και ιδέ. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Αν τω όντι με αγαπάς, ειπέ μου πόσον; ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Είνε μικρός ο έρως που δύναται να καταμετρηθή. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Θέλω να ορίσω το όριον μέχρι του οποίου δύναται να φθάση ο προς εμέ έρως.
Ενόσω ζω, εις δισταγμούς ο νους μου δεν θα πέση, ούτε 'ς το στήθος μου ποτέ ο φόβος θα χωρέση! Να σε μαυρίσ' η Κόλασις, κιτρινιασμένε δούλε! Αυτήν σου την κατάφοβην την όψιν πού την ηύρες; ΥΠΗΡΕΤΗΣ Δέκα χιλιάδες έρχονται... ΜΑΚΒΕΘ Τι; Χήνες; ΥΠΗΡΕΤΗΣ Στρατιώται. ΜΑΚΒΕΘ Φύγε απ' εδώ και πήγαινε τα μούτρα σου να τρίψης να κοκκινίσ' η όψις σου, χολοπερεχυμένε!
Όποιος την δάφνην θέλει Αθάνατον της δόξης, Όποιος δάκρυα διά τ' έθνος του Έχει, διά δε την μάχην Νουν και καρδίαν· Ας έκβη αυτός. — Να, βλέπω Ταχείαι, ως τ' απλωμένα Πτερά των γερανών, Έρχονται δύο κατάμαυροι Τρομεροί πρώραι. Παύει ως τόσον ο κρότος Των μουσικών οργάνων· Τ' αγαρηνά τραγούδια Παύουν και τα υπερήφανα Βλάσφημα μέτρα.
Φρύδια για ιδές δοξαρωτά, γραμμένα με κοντύλι. Λες κ' είνε φίδια ζωντανά που σμίγουν και φιλιούνται, Λες κ' είνε φίδια ζωντανά που ερχόνται να με ζώσουν. Για ιδές αχείλη κόκκινα, σαν με βαφή βαμμένα, Που ανοίγουν και γλυκομιλούν, που κλειούνται και γελούνε, Σαν τα τριαντάφυλλα του Μάη το βράδυ την αυγούλα.
Μα διατί να είναι τόσον ισχυρόγνωμα εις το να θελήσουν να με απολαύσουν; διατί δεν με αφίνουν εις την ησυχίαν μου, μόνον έρχονται να μου συγχίσουν την ανάπαυσιν; Εγώ αυτό το εγύρεψα διά να μη τολμήση κανείς να με γυρεύση διά γυναίκα του με το να μην έχω επιθυμίαν διά να υπανδρευθώ· μα σαν αυτοί θέλουν να βάνουν την ζωήν τους εις τέτοιον κίνδυνον, εγώ δεν έχω το φταίξιμον.
Κι' η πεθερά μου πρέπει να με δη μέσα δω, όπως μου αρέση κι όπως είμαι πάντα· εις την αλήθεια της καθημερινής μου ζωής. Τι αταξία αυτή είν' ωραία. Εσύ φρόντισε το νοικοκυρειό. Την τραπεζαρία. Το πυργάκι απάνω. Εκεί πήγαινε να βάλης τάξι. Δ ώ ρ α. Τέλος πάντων επροτιμούσα να μην ήρχουνταν αυτή η κυρία. Ά ν ν α. Κυρία! Έρχονται.... Σκηνή ΣΤ'. ο Κώστας, η κ. Μεμιδώφ, η Μαρία. Τι καλή που είσθε. Η κ.
Παραγγελίαι έρχονται καθ' ημέραν από το εξωτερικόν, από την Κωνσταντινούπολιν . . . και μέχρι της λήξεως τον συναλλάγματος . . . Και ο κερδοσκόπος, ωσεί άκων εξολισθήσας εις την τελευταίαν του εξομολόγησιν, ανεστάλη αποτόμως, ψιθυρίζων καθ' εαυτόν — Διάβολε! πώς μου εξέφυγε!
Την ώρα που γλυκοσβυούν τα χρώματα και πεθαίνουν οι μορφές της ζωής, η Πεντάμορφη ντύνεται με το μαγνάδι της σιγαλιάς και κατεβαίνει στο μεγάλο περιβόλι. Τα λουλούδια ανατριχιάζουν τριγύρω της, το σκοτάδι την αγκαλιάζει γλυκά και οι πεταλούδες έρχονται και κοιμούνται μέσα στα ξανθά της τα μαλλιά.
— Διά να μην τους πατήσουν εκείνοι που τρέχουν κατόπιν, κόρνελ, μου είπε φιλοφρόνως ο υιός του Έδισων, ο οποίος την στιγμήν εκείνην εφωτογράφει την σκέψιν μου. — Και διατί τρέχουν εκείνοι που έρχονται κατόπιν, αν επιτρέπετε; — Διότι...
Υπό της ψυχής εξακολουθούσης την φυσικήν πορείαν της. Τοιαύται είναι αι κρίσεις δι' ων,όταν βλέπωμεν ενύπνιον, συναισθανόμεθα, έχομεν συνείδησιν ότι ονειρευόμεθα. Όπου λοιπόν διακρίνει τις παρόντα εξωτερικόν ερεθισμόν, εκεί δεν υπάρχει κυρίως όνειρον. * &Προλήψεις περί των ενυπνίων. Δεν έρχονται εκ θεού.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν