Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 23 Μαΐου 2025
Όλα εκείνα τα δυστυχήματα μπορούσανε βέβαια να γίνουν και σ' ενός αγγέλου βασιλεία. Κ' είταν αδύνατο να ταποφύγη ο Ιουστινιανός, όσο αδύνατο του είτανε ναποφύγη και τους θανάτους που πέσανε στο Παλάτι τον καιρό που βασίλευε, καθώς π. χ. ο θάνατος του συβουλάτορά του Τριβωνιανού, του Γερμανού του ανιψιού του, και πριν ακόμα, στα 548, της περίφημης Θεοδώρας του.
Ακούγοντας τέτοιες φοβέρες οι Εθνικοί σηκώνουνται στο ποδάρι, τρέχουνε στο Διοκλητιανό, και φωνάζουνε να ξολοθρευτή και καλά ο Χριστιανισμός. Ο Διοκλητιανός, όσο αντίχριστος κι αν είτανε, δεν αποκοτούσε να κάμη τέτοιο ανοσιούργημα. Ο γαμπρός του όμως, ο αιμοβόρος Γαλέριος, τον κατάφερε είχε δεν είχε να ξεγράψη την καινούρια θρησκεία. Βρίσκουνταν τότες η Ρωμαϊκή «Αυλή» στη Νικομήδεια.
Μ' αυτόνα τον τρόπο κάθε εργάτης είτανε να πούμε κολλημένος στο χτήμα που δούλευε. Κι όταν ακόμα στον τέταρτο αιώνα άλλαξε το σύστημα και δεν έδιναν εγγύηση οι αρχόντοι, πάλι έμειναν οι εργάτες κολλημένοι πια στα χτήματα σα μισό σκλάβοι μισό λεύτεροι, κι ονομάζουνταν πάροικοι, δουλοπάροικοι, εναπόγραφοι , και τέτοια.
Σήμερις προσπαθούν παντού να βγάλουν όρους επιστημονικούς, που νάχουν αμέσως ένα νόημα για τον καθένα, που κι ο αγράμματος να τους καταλαβαίνη. Λόγου χάρη, στη Γερμανία, εδώ και χρόνια, είτανε συνήθεια τη φτογγολογία να τη λένε Phonetik.
Από τα μάτια μου πέσανε βαρειές στάλες χαράς κ' ενώ έξω στην τραχειά τις στρωνότανε το απριλιάτικο χιόνι, αιστάνθηκα πως άρχισε να μου ξεπαγώνη η καρδιά. Η γυναίκα μου σηκώθηκε από το κρεβάτι, είτανε μαζί μας πάντα και δεν είχε άλλο στοχασμό παρά πώς να μας κάνη ευτυχισμένους και να νοιώθη πως χαιρόμαστε που ξαναήρθε στη ζωή.
Είτανε μοιρασμένος ο στρατός αυτή την εποχή σε δυο τμήματα· τόνα έμνησκε πάντα στα σύνορα, τάλλο στο σωτερικό, έτοιμο πάντα να τρέξη σ' όποια σύνορα τόφερνε η ανάγκη. Οι πρώτοι λεγότανε Λιμιτάνεοι , οι άλλοι Παλατίνοι . Αυτούς τους μάζευαν από την Ιταλία στα πρώτα χρόνια.
Σε τέτοια αυτοκρατορικά ζητήματα μπλεγμένος ο Κωσταντίνος, καιρό δεν είχε να χάνη με τον Ευσέβιο. Αποφασισμένος όμως ο Ευσέβιος νανεβάση και καλά τον Άρειο και να ταπεινώση τον Αθανάσιο, όλο κρυφοδούλευε, όλο σκάρωνε τρόπους νανακατέψη άλλη μια τη βασιλική τη χολή και να πετύχη το θέλημά του. Είτανε στην Αίγυφτο κι άλλα είδη αιρετικοί εξόν από τους Αρειανούς, και μάλιστα οι Μελετινοί.
Μα τώρα που δεν έμενε πια τίποτε, τίποτε απ' όλα εκείνα που είτανε μια φορά δικά της, τώρα της φαινότανε πως κόπηκε ο κρίκος που την έδενε με τη ζωή την ίδια. Έμεινα άφωνος εμπρός στο απελπισμένο ξέσπασμά της κ' εννοούσα μόνο πως είχα να κάνω με μια από κείνες τις φαντασιοπληξίες ή τα όνειρα, που για έναν άνθρωπο με έντονη συναισθηματική ζωή έχουν μεγαλήτερη σπουδαιότητα παρότι η ίδια η ζωή.
Η μαμά είχε ορκιστεί να μην τον αφήση τόσο νωρίς να βασανιστή μ' ένα πράμα τόσο φοβερό. Να τραγουδά όμως μπορούσε κ' ήξερε πολλά τραγούδια. Πολύ σπάνια του ξέφευγε ψεύτικος τόνος κι όταν του ξέφευγε κανένας, θύμωνε και ξανάπιανε το τραγούδι από την αρχή. Δε ντρεπότανε κιόλας να τραγουδά κι όταν είτανε ξένοι μπροστά. Μπορούσανε ναρθούνε να τον ακούσουν όσοι θέλανε.
Δεν θύμωσε, καθώς βλέπουμε, ο Πολέμωνας με τον Ούαρο για την ουσία του λόγου του, παρά για τη μορφή. Η μορφή και ο τύπος έπαιρνε κ' έδινε τους καιρούς εκείνους. Το θέμα της ομιλίας είτανε μικρό πράμα. Έπειτα πού να βρεθή και θέμα; Στη σκλαβιά; Στην παραλυσία; Στη φτώχεια; Το πολύ μπορούσαν οι καλλίτεροι τους να το γυρέψουνε στην αρχαιότητα, καθώς, μα το ναι, γίνεται και σήμερα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν