United States or Belgium ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο Κέβης λοιπόν, διακόψας τον λόγον, είπε: Μα τον Δία, Σώκρατες, καλά βέβαια έκαμες να μου το ενθυμίσης.
Ευτυχώς ευρέθη, φαίνεται, θεός τις από μηχανής ισχυρότερος του Διός, και απεφυλάκισε τον νεφεληγερέτην. Τον έχομεν λοιπόν και πάλιν, μέχρις ου φυτρώση κανείς άλλος δανειστής. Ιδού εξώφλησα τα καθυστερούντα μου, και μεταβαίνω εις τον τ ρ ε χ ο ύ μ εν ον, ως λέγουσιν οι έμποροι. Συ δεν γνωρίζεις βέβαια την Lilly· δυστυχής θνητή!
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Και όρκο σεις πού κάνετε; μήπως στα σιδερένια του Βυζαντίου είδωλα; ΣΩΚΡΑΤΗΣ Θέλεις να έχης έννοια ποια θεία είνε πράγματα τα πειο σωστά και καθαρά; ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Μα το θεό, περσσότερο και από κάθε άλλη φορά. ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Βέβαια. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Κάθησε λοιπόν εις το σκαμνί το ιερό. Να, κάθουμαι. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Πάρε κι' αυτόν τον στέφανον. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Όχι• μα έτσι κάνουμε σε όσους θα μυήσουμε.
ΜΕΝ. Βέβαια εγώ έρχομαι σήμερον από εκείνον τον μέγαν Δία, αφού ήκουσα και είδα θαυμάσια πράγματα. Αν δεν με πιστεύης, και η απιστία σου με κάνει να χαίρω έτι περισσότερον, διότι σημαίνει ότι η ευτυχία μου είνε τόσον μεγάλη, ώστε καταντά απίστευτος.
Ίσως αν πετύχαινε, θα στεριούμαστε τις ανωφέλευτες δόξες του Βελισάριου και του Ναρσή· ίσως και την πολύτιμη νομοθεσία του Ιουστινιανού. Μα και την Αγιά Σοφιά, το περίλαμπρο αυτό απομεινάρι του παλιού μας μεγαλείου, θα τηνέ στεριούμαστε ίσως κι αυτήνα, αν και θα τηνέ στεριούμαστε ακόμα πιο βέβαια α δε γίνουνταν η στάση του Νίκα, αφού αυτή έγινε αφορμή να καή το παλιό το χτίριο.
Και να παραλλάξη ο δούλος μου κάπως τα λόγια ποτέ του βέβαια, βασιλιά, δεν θα τολμήση να φανερώση φυσικά πως του Λαΐου εσύ τον φόνον έκαμες μια κι ο Λοξίας εμάντευσε πως θα χαθή από το παιδί του. Αν και ποτέ δεν έκαμε το κρίμα εκείνος, αφού πολύ πρωτύτερά του, λες, είναι χαμένος.
Και η γολέτα, λέγεις πλέον μεθυσμένη, έτρεχε καταπάνω του με τα πανιά γεμάτα· ο καπετάνιος με την τσάγκρα στο χέρι· κ' εμείς όλοι με τα μαλλιά ορθά, τα μάτια γουρλωμένα, τα πρόσωπα κατακόκκινα, χερονομώντας και παραμιλώντας που αν μας έβλεπες, βέβαια θα επίστευες πως εφάγαμε όλοι τρελομανίταρα και κανείς δεν ήταν στα λογικά του!...
Σκέψου άλλωστε: αν κάψης το σώμα της, καμμιά ασφάλεια δε θα υπάρξη πεια στον τόπο. Ο Τριστάνος ξέφυγε. Σπιθαμή προς σπιθαμή γνωρίζει της πεδιάδες, τα δάση, τους πόρους, τα στενά. Κ' είναι τολμηρός. Βέβαια είσαι θείος του, και δε θα επιτεθή ποτέ εναντίον σου. Αλλά όλους τους βαρώνους, τους υποτελείς σου, που θα πιάση, θα τους σκοτώση».
— Πού είνε ο κύριος Λ; έλεγεν ο άλλος, και εννόει τον προ τεσσάρων μηνών μετοικήσαντα οικοδεσπότην. — Δεν γνωρίζω ψυχήν! παρετήρει τρίτος, και πάντες έμενον βωβοί και κατάπληκτοι, ότε είς των χορευτών, ρωμαλέος και πορφυρούς την όψιν Ηρακλής, πλησιάζει εις τον παρείσακτον όμιλον, και ερωτά διά βροντώδους φωνής· — Έχετε άδειαν; — Βέβαια. Εζητήσαμεν άδειαν, πριν αναβούμεν.
Τίνος πάλιν το έργον θα χρησιμοποιήση ο διδακτικός όταν μεταχειρίζεται το όνομα; Ερμογένης. Ούτε αυτό δεν το γνωρίζω. Σωκράτης. Ουδέ τούτο τουλάχιστον δεν ημπορείς να ειπής, ποίος μας δίδει τα ονόματα, τα οποία μεταχειριζόμεθα; Ερμογένης. Όχι βέβαια. Σωκράτης. Δεν φρονείς άρα γε ότι ο νόμος είναι εκείνος που μας τα δίδει; Ερμογένης. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης.
Λέξη Της Ημέρας