Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Ιουνίου 2025
Έπαιζε το χέρι αστόχαστα και το κέντημα γινότανε, θαρρείς, μοναχό του. — Μα είνε πόλεμος βλέπω! είπε ο Δημητράκης με θαυμασμό. — Ναι· ο πόλεμος πώκαμαν οι δικοί μας. Πίστεψαν πως με τις παλάβρες θα νικήσουν τον Τούρκο. Μα κείνος ρίχτηκε αψής, τους πήρε του κυνήγου και τους αφάνισε. Δεν ήταν τόσος ο αφανισμός όσο η ντροπή. Για τούτο έβαλα σκούρα κλωστή.
Χαίρονταν που ξαναϊδώθηκαν, ελυπόνταν όταν χωρίστηκαν, επονούσαν, κάτι ήθελαν, δεν ήξεραν τι θέλουν. Τούτο μονάχα ήξεραν: ότι τον έναν τον αφάνισε το φιλί και την άλλη το λουτρό. Τους ξάναβε όμως περισσότερο κ' η εποχή. Άνοιξης ήταν πια τέλος κι' αρχή του καλοκαιριού κι όλα στον καιρό τους· τα δέντρα γεμάτα καρπούς, οι κάμποι όλο σπαρτά.
Και βρήκε του Λυκά το γιο, αρχοντονιό αντριωμένο, και πάει μπροστά του στέκεται και του μιλεί διο λόγια 170 «Πάνταρε, πούναι η φήμη σου, πού οι φτερωτές σαΐτες και το δοξάρι, όπου κανείς εδώ άντρας δε σου βγαίνει μήτε παινιέται στη Λυκία πως σούναι ανότερός σου; Μόνε στο Δία σήκωσε τα χέρια, κι' έλα τώρα τον άντρα αφτόν σαΐτεψ' τον που βλέπεις να! εκεί κάτου 175 όλους νικάει, κι' αφάνισε σημαντικά τους Τρώες, γιατί πολλών παλικαριών τους έχει φάει το μάτι, εξόν αν είναι αφτός θεός, που τούλειψαν σφαχτά μας και θύμωσε έτσι.
Όμως και τώρα ας δούμε, πώς σωτηριά θενάβρουμε φιλιώνοντάς τον πάλι με λόγια περικαλεστά με τιμημένα δώρα.» Τότες του λέει τ' Ατρέα ο γιος, ο πρωταφέντης τ' Άργους «Γέρο, δεν τάπες ψέματα τα δύστυχά μου πάθια. 115 Έφταιξα, δεν τ' αρνιέμαι εγώ. Ναι, με στρατό μεγάλο είν' ίσος όπιον πάρει ο γιος από καλό του Κρόνου, σαν τώρα αφτόν που τίμησε κι' αφάνισε τ' ασκέρι.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν