Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zaktualizowano: 7 października 2025
A we środku gromadki siedział pop na tatarskim koniu, mający u siodła dwa kosze z chlebem. I zaczął owe dzieciątka nauczać podług nowéj wiary ruskiéj i podług nowego katechizmu. I pytał dzieci o rzeczy niegodne a pacholęta odpowiadały mu przymilając się, albowiem miał u siodła kosze z chlebem i mógł je nakarmić; a były głodne.
I postawił ów starzec przed gośćmi cynowy dzban, chleby i jabłka czerwone, a potém zaczął jak zwykle rozmowę o dawnych czasach i o ludziach już umarłych. Nie wiedział zaś nic że nowe pokolenie w Polszcze i nowi byli rycerze i nowi męczennicy; i nie chciał Wiedzieć o tém będąc człowiekiem przeszłości.
Moje panieńskie nazwisko było Seldon, a to mój brat młodszy... Psuliśmy go za jego lat dziecinnych, wszystko mu było wolno, więc nabrał przekonania, że świat istnieje dla jego przyjemności... Gdy dorósł, wdał się w złe towarzystwo, zaczął hulać i jeszcze gorzej... Wpędził naszą biedną matkę do grobu, a nasze nazwisko błotem obryzgał.
I nagle porwał Janka szał. Schwycił gobelin i cisnął go w wodę. Szczeźnij! zasyczał przez zęby. Gobelin zakołysał się na wodzie i pozostał tak rozciągnięty, prezentując w świetle krwawego słońca wypłowiałą barwę delikatnych linij. Janek drągiem gobelin w wodę zanurzać zaczął. Szczeźnij!... syczał. Był cały teraz czerwony, z sinemi pręgami żył po obu stronach skroni.
Znów po kieliszek sięgnęła, z butelki nalała, wypiła. W pół drogi ręka jej w fałdy sukni opadła. Była już na wpół pijaną. Psia krew! powtórzyła raz jeszcze i głowę w tył przechyliła. Ktoś drzwi w sali otworzył. Gaz w kuli zaczął migotać, chyląc się na obie strony. Rozpaczliwy jakiś smutek wypełnił małą przestrzeń lożki, jakaś grobowa pustka, pomimo tłumu poruszającego się po za firanką.
Hrabia choć zagniewany, wstrzymał się w zapędzie, Zaczął cucić, ocierać.
Topolski i Ola w ślad zatem ruszyli powoli miejsca, rozmawiając znów żywo ze sobą, jeździec zaś, na wskos przeciąwszy łączkę, wspinać się zaczął po pochyłości jaru. Z lekkiego początkowo pod górę truchcika, koń przeszedł w wolnego stępa... W ciszy wieczornej, do uszu Krasnostawskiego dochodziły wyraźnie słowa i śmiechy idącej łączką pary.
Dziecko odwróciło główkę i wyciągnęło ręce w stronę nadchodzącego mężczyzny. Seweryn cofnął się i przeszedł szybko, zamieniając lekki ukłon z przyjacielem. Zaczął znów szukać mieszkania. Szedł, prostując się z całej siły woli i przybierając obojętną minę. Lecz piosenka „Carmeny” i wycie psa wstrząsnęły nim do głębi. Ach, te nerwy! pomyślał. Szybko wszedł do bramy, przy której widniała karta.
Gdy Podkomorzy sprawą zajmował uwagę Stron interessowanych, on pociągnął wagę: Zgrzytnęły wyszczerbionym zębem koła rdzawe, Wzdrygnął się Podkomorzy i przerwał rosprawę. Bracie, rzekł, odłóż nieco twą pilną robotę I kończył plan zamiany; lecz Klucznik na psotę Jeszcze silniej pociągnął drugiego ciężaru; I wnet gil który siedział na wierzchu zegaru, Trzepiocąc skrzydłem zaczął ciąć kurantów nóty.
Słowo Dnia
Inni Szukają