Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
"Mijn kind, mijn kind!" riep de ongelukkige vrouw, de knieën der jonge dame omarmende. "Mijn kind is dood!" Hare stem verzwakte, hare handen gleden naar beneden, haar hoofd zakte doodsbleek op den grond. "Help deze vrouw, dokter!" zei Klaartje Donze. "Zij ligt van haarzelve. Is haar dochter gestorven?" "Neen, juffrouw Donze," stamelde Gerrit ontroerd. "Haar dochter is niet dood.
Hij zou zeker niet weder naar Antyllus zijn gegaan, als deze hem niet kort geleden door zijne grootmoedigheid opnieuw tot zich getrokken had. Maar nu moest hij er voor boeten, ja boeten.... en hij stamelde dit woord »boeten" zoo onophoudelijk, dat er vooreerst niets anders uit hem te krijgen was. Intusschen bezat Didymus den sleutel op dit raadsel.
En als bazin Damhout hem vroeg, wat hem zoo aanjaagde, antwoordde hij lachende: "Gij zult het straks zien, moeder lief, en dan zult gij weten, wat ik voor u hield verborgen." "Ha, ha, daar is Lieveken!" riep hij uit. Het meisje aanschouwde hem verbaasd en keek rond om te raden, wat hem zoo vroolijk maakte. "Welken dag van het jaar zijn wij?" vroeg hij haar. "Ik weet het niet," stamelde zij.
"U begluurt mij en ik begluur u, maar dat kan geen kwaad; maar zie, ik maak geen grap, als ik zeg: hebt gij lust Duitsch te leeren?" "Ja, maar u hebt het veel te druk, en ik ben te dom om te leeren," stamelde ik, zoo rood als een pioen. "Wij zullen den tijd maken en het verstand wel vinden.
Hij zag het dadelijk: Zij was anders, heelemaal anders dan hij zich voorgesteld had.... "Annie," begon hij, "het doet mij erg veel genoegen, dat ik je...." Toen voelde hij haar hand de zijne zenuwachtig drukken, zag aandoening in haar oogen, was een oogenblik geheel verward, "dat ik je.... Wat wou 'k ook zeggen...." stamelde hij. "Ik wensch je van harte geluk."
Ongelukkig had een andere verlegen gast dezelfde schuilplaats gekozen; want toen het gordijn zich achter haar sloot, stond Jo van aangezicht tot aangezicht tegenover "die jongen van hiernaast." "O, hemel! ik wist niet, dat hier iemand was," stamelde Jo, en maakte zich gereed even spoedig te verdwijnen als zij verschenen was.
De baard van den hertog scheen nog rooder te worden, vergeleken bij het bleeke gelaat. "Waar is hij?" stamelde hij. "Hij is of was gisteren avond in "De Vechtende Haan", de herberg hier twee mijl vandaan." De hertog leunde achterover in zijn stoel. "En wien beschuldigt gij dan?" Het antwoord van Holmes was verrassend. Hij stapte snel naar voren en tikte den hertog op den schouder.
Ook hij kon niet begrijpen, waarom de blanke hem niet doodstak en scalpeerde, hij schaamde zich overwonnen te zijn, en hield het voor het beste zich onzichtbaar te maken. Maar een dankbetuiging kreeg hij toch. De vrouw kwam naar den lange toe, en gaf hem de hand; zij hief ook de handjes der kinderen tot hem op, en stamelde eenige woorden, die half in haar keel bleven steken.
De Raadsheer legde zijne hand op Toms hoofd, noemde hem een aardig kereltje en vroeg hem, hoe hij heette. De jongen stamelde, hijgde naar adem en stootte eindelijk uit: "Tom!" "Neen, niet Tom, niet waar? Gij heet....?" "Thomas!" "Juist. Maar er behoort nog nog iets bij. Gij hebt toch ook een geslachtsnaam, niet waar en dien wilt gij mij immers wel mededeelen?"
De ouders bestaarden met verwondering de twee goudstukken, welke hun zoon op de tafel had geworpen; zij insgelijks schenen buiten zich zelven van verbaasdheid. Damhout sloeg eensklaps de armen om den hals zijner vrouw, drukte haar op zijn hart en stamelde met tranen in de oogen: "O, Christina lief, dat God u zegene! Aan u, aan u alleen zijn wij al dit geluk verschuldigd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek