Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Eindelijk waagde Elaine het de oogen naar hem op te slaan en stamelde, zóó zacht, dat hij zich voorover buigen moest om te verstaan, wat zij zeide: "Ik ben gekomen om u en Lavaine eene goede reis te wenschen. Moge God u behoeden en beschermen in het gevaar." Terwijl zij deze woorden sprak, kwam Lavaine uit het slot aanloopen, met het schild van Torre.
"Het is niet mogelijk," stamelde zij doodsbleek. "Dat zeide ik heden morgen ook, toen de overste mij dit uiteenzette en verklaarde," voer Army voort, "en ik heb wel honderd keer de hand aan mijn hoofd gebracht, en mij afgevraagd, of ik ook krankzinnig of iets dergelijks geworden was. Maar neen, het is een feit, Blanka van Derenberg is mijne bruid niet meer."
Ik hoorde dien van nacht bij toeval. Bid God, want van nacht zul je sterven. Dorian Gray werd ziek van angst. Ik heb haar nooit gekend, stamelde hij; ik heb nooit van haar gehoord. Je bent gek. Je deed beter alles te bekennen, want zoo waar ik James Vane heet, ik schiet hoor! Het was een verschrikkelijk oogenblik. Dorian wist niet wat hij doen of zeggen zoû. Op je knieën, donderde de man.
Jij!... Jij!... stamelde hij. Mijn God, waarom? Waarom? Toen stond Bertie wankelend op en hij snikte, snikte luid. Omdat ... omdat ... ik weet het niet, ik kan het niet zeggen, het is te vreeselijk! Maar Frank greep hem bij de schouders, schudde hem en heesch brulde hij: Vervloekte fielt, wil je het nou zeggen, waarom? Wil je het nou zeggen, waarom? Of moet ik het je uit je lijf trappen? Waarom?
Hij stamelde: "Marius!" "Mijnheer," zei Basque, "men heeft den jongenheer zooeven hier gebracht. Hij is naar de barricade gegaan en...." "Hij is dood!" riep de grijsaard met vreeselijke stem. "O, de booswicht!" Toen richtte iets als eene herleving uit den doode dezen honderdjarige zoo recht op als een jongeling. "Mijnheer," zeide hij, "zijt gij de geneesheer? Zeg mij voor alles één ding.
"Kan ik u van dienst zijn?" stamelde ik, insgelijks onthutst en kwalijk tevreden van opnieuw in hare zaken bemoeid te worden. "Volg mij!" zeide zij, op een toon, die meer gebiedend dan smeekend was: en mij bij de mouw vattende, als wilde zij mij den weg wijzen op de donkere trap, ging zij mij voor naar boven.
Molde! stamelde zij in eene ontzetting, die haar ijskoud maakte. De lucht van Molde! Het fjord van Molde! Toen ik het voor het eerst gevoeld heb!...! O God, help, help ... En zij stortte neêr op den grond, flauw.
Neen, dat moogt gij niet!" "Speel gij dan, Sarcany!... Ik voel dat ik zeer ongelukkig zal wezen," stamelde de bankier. "Ik?" "Ja, gij!" "Ik!... Ik alleen spelen?... Neen, waarachtig niet!... Wij spelen samen!... Ja!... En als ik moest kiezen tusschen ons tweeën, dan zou ik aan u mijn plaats inruimen.
De burgemeester verliet het kantoor en begaf zich regelrecht naar de keuken, waar Geertje bezig was met koffie malen. Zij zong daarbij het hoogste lied. Maar zoodra de burgemeester binnenstapte, op wiens komst zij allerminst voorbereid was, hield zij dadelijk met zingen op, en stamelde met een verlegen lachje: »Gut, mijnheer de burgemeester, komt u in de keuken?
Heeft Betsy gezegd....? stamelde zij. Ja, liefje, en ik had het liever voor het eerst van jou gehoord! herhaalde mevrouw Van Raat, in de lichte gekrenktheid eener oude dame, die meent te kort gedaan te zijn. Eline werd heimelijk ongeduldig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek