United States or Ghana ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij stamelde: "Marius!" "Mijnheer," zei Basque, "men heeft den jongenheer zooeven hier gebracht. Hij is naar de barricade gegaan en...." "Hij is dood!" riep de grijsaard met vreeselijke stem. "O, de booswicht!" Toen richtte iets als eene herleving uit den doode dezen honderdjarige zoo recht op als een jongeling. "Mijnheer," zeide hij, "zijt gij de geneesheer? Zeg mij voor alles één ding.
"Ga van die verschansing af, jongenheer!" riep de stuurman, die officier van de wacht was, op norschen toon. Jack keek eens rond. "Hoor je me niet, meneer? Ik spreek tot u." zei de stuurman opnieuw. Jack was erg verontwaardigd, en vond toch de beleefdheid niet zoo algemeen als hij vermoed had. Toevallig was kapitein Wilson op het dek.
Al wat ik er van zeggen kan is dit, dat gij altijd welkom zijt in den boomgaard als ge lust hebt in een paar appels, en als gij, in de vooronderstelling dat gestolen vruchten het lekkerst smaken, ze liever wilt stelen, welnu, dan zal ik last geven, dat men u stil uw gang moet laten gaan. Maar, jongenheer, mijn sjees staat voor de deur en mijn knecht zal u naar huis rijden.
Zijn steeds in beweging zijnde kleine kruk hoorde men aankomen, en daar was kleine Tim al weer vóor zij er een woord verder over konden spreken, door zijn broeder geëscorteerd naar zijn kruk bij het vuur gekomen, terwijl Bob, zijn mouwen opslaand, alsof ze nog kaler konden worden, arme duivel in een kan een heet mengsel maakte van jenever en citroenen, en het flink rondroerde en het op de plaat zette om zacht te koken; jongenheer Pieter en de twee alomtegenwoordige Cratchits gingen den gans halen, waarmede zij weldra in statige processie terugkwamen.
De menschen zeiden dat gij den zoon der Koningin een wond toegebracht hadt en daarvoor het hoofd zoudt moeten verliezen. Toen dacht ik: »dat zal niet gebeuren, neen, zeker niet, zoolang Pyrrhus nog leeft, die eenmaal zijn jongenheer Dion leerde de roeiriemen te gebruiken en de zeilen te hijschen, Pyrrhus en al zijn eigen volk." Waartoe zou ik herhalen, wat wij beiden lang genoeg weten?
De eigenares van het logement van Cantal wendde zich tot deze: Dat is me een geschiedenis! Dat jongetje, die jongenheer, dien je daar ziet, is de knaap van wien Barberin altijd sprak; en nu komt hij en Barberin is er niet meer! Dat is me een geschiedenis! Heeft Barberin u dan nooit over mijn familie gesproken? Wel twintig keer! wel honderd keer! 't Is een rijke familie. En waar woont ze?
Maar de familie? vroeg ik met hijgende stem, mijn familie? Dus zijt gij het jongske? Gij, gij! Zijt gij 't wezenlijk? En met haar trillend hoofd zag zij mij strak aan. Maar ik maakte spoedig een einde aan haar onderzoek. Vertel mij toch spoedig wat gij weet. Maar ik weet niets meer dan ik u nu verteld heb, beste jongen.... ik wil zeggen, jongenheer.
Dit was gewaagd. De heer Vernooy bouwde op de enkele, hoezeer wel eenigszins opgevijzelde, vermelding van een paar eendepootgele handschoenen de vermetele onderstelling dat zij waarlijk een historische rol hadden gespeeld, terwijl zij niets dan een lijdelijk sieraad waren geweest, volstrekt niets dan een lijdelijk sieraad, voor den jongenheer Witse.
Van de groenvrouw soms aan den wal?" "We hebben geen melk, meneer Rustig; gij vergeet dat we in volle zee zijn," hernam Jolliffe; "ik begin waarlijk te vreezen, dat ge tot het middagmaal zult moeten wachten. Wat Mesty zegt, is de waarheid." "Ik zal u wat zeggen, Massa Jolliffe, als ik den jongenheer eens in plaats van thee wat uit den ketel gaf, misschien zou hij daar genoegen mee nemen.
"De dokter heeft mij gezonden," antwoordde Geertje: "Ik heet vrouw Willems, en zou den jongenheer.... u weet wel." "Ha! zoo!" zei de knecht, terwijl hij met zijn linkeroog knipte: "dan sloeg ik den bal toch zoo geheel niet mis. Wil je maar binnen komen? Zóó, 'k zal 't aan de baker en mijnheer zeggen." Hij zal het aan de baker en aan mijnheer zeggen! 't Zal dus hier de woning zijn....