Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
"Meneer!..." stamelde Capitán Tiago, en hij veegde het zweet af, dat hem over zijn voorhoofd liep. "Komaan, ik zie dat er nog niets bepaald is! Als u soms nog een bruidsjonker noodig heeft, bied ik me met het grootste genoegen aan.
Om ... om, stamelde hij, omdat u de zuster is van mijn vriend, niet waar, en ik zag u hier nooit ... Zij antwoordde niet: zij had in hare eenzaamheid verleerd te converseeren en zij gaf zich er niet de minste moeite voor. Ik heb u vroeger dikwijls in de comedie gezien, sprak Quaerts; toen meneer Van Even nog leefde. In de opera, zeide zij. Ja. O, ik kende u niet. Neen.
"Army, ik bid u, maak dat ik de torenkamer krijg!" Hare stem klonk zacht, als van een vragend kind. "Ik zal het grootmama nog eens vragen, Blanka." "Maar spoedig, Army," riep zij, en zag hem lachend aan. Hij was verrukt. "Zeker, dadelijk!" stamelde hij; want zóó bekoorlijk had zij er nog niet uitgezien, zoolang zij hier was. "Blanka," liet hij er op volgen, "ik vrees, dat gij u hier erg verveelt."
Hij stamelde hij kon niets zeggen. Hij legde zijn sigaar weg en deed zijn overjas uit. Deze dagen hadden hem bekoeld; het onheilspellend gezicht van den professor had hem op de gedachte gebracht, dat dit alles toch al te ernstig was. Mevrouw Wenche was klaarblijkelijk ook al te ernstig, te weinig luchtig, dan dat zij een verhouding, zooals hij zich had voorgesteld, zou kunnen dragen.
Hij liet het hoofd hangen en wist niet wat hij zeggen zou. Eindelijk stamelde hij: "Tantelief, ik wou dat ik het niet gedaan had, maar ik deed het zonder nadenken." "O kind, je denkt nooit, behalve wanneer het je zelf geldt.
Jij neemt het eigenlijk redactiewerk van het tijdschrift op je ik blijf adviseerend redacteur, en jij verdient het honorarium, dat spreekt van zelf! Wat zeg je daarvan?" André was hoogrood van blijdschap, verrassing en ontroering. Hij stamelde eenige woorden van dank, en lachte ondanks den ernst van het oogenblik.
"Centen .... om snuif .... voor u, baron?" stamelde de onder-officier, van verbaasdheid bijna stom. "Ja, ja, ik ben millioenrijk, maar ik heb mijn geld op mijn kasteel laten liggen. O, fourierken lief, gauw, gauw, daar komt mijn vijand!"
»Dat zou ik ook denken,« zei juffrouw Mann, die natuurlijk hartelijk gelachen had om de grap van Mr. Bumble. »Jou mankeert niks, zou ik denken.« »Ik wou zoo graag....« stamelde het kind. »Hola!« viel juffrouw Mann in, »ga je nou toch zeggen, dat je wat noodig hebt? Jou klein misbaksel!«
"Madzy! aangebeden Jonkvrouw!" stamelde Deodaat, terwijl hij voor haar nederknielde, en hare handen met eerbiedige liefde aan hart en lippen drukte. "Ridder! dit moet zoo niet zijn," zeide Madzy: "ons laatste onderhoud heeft al reeds genoeg gekost: ik verheug mij hartelijk, u weder hersteld te zien."
De Czaar trad op hem toe, en zei: "Smid, ik ben Pieter Michaëlow en kom hier, om het scheepstimmeren te leeren. Ik zal bij u mijn intrek nemen." Kist verkeerde in de grootste verwarring. Hij wist niet, wat hij zeggen moest, en stamelde zoo iets van niet ruim genoeg behuisd te zijn voor een Czaar....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek