Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juli 2025
Men kan in dat doolhof van ramen geen weg vinden," vroeg Blanka. "Dáár, cousine, op de tweede verdieping; uwe kleedkamer is dicht bij den toren." "O, dat is die deur, zoo kunstig onder het groene behang verborgen ik kon maar niet gewaar worden of achter de vastgespijkerde plooien een oude kast of eene deur verborgen was. Maar, waarom heeft men mij de torenkamer niet gegeven?
"Army, ik bid u, maak dat ik de torenkamer krijg!" Hare stem klonk zacht, als van een vragend kind. "Ik zal het grootmama nog eens vragen, Blanka." "Maar spoedig, Army," riep zij, en zag hem lachend aan. Hij was verrukt. "Zeker, dadelijk!" stamelde hij; want zóó bekoorlijk had zij er nog niet uitgezien, zoolang zij hier was. "Blanka," liet hij er op volgen, "ik vrees, dat gij u hier erg verveelt."
Zij heeft de oude vrouw bevolen zich den eerstkomenden nacht een legerstede bij het andere dienstpersoneel te bereiden, het kind echter in de torenkamer te laten. In haar met schuld bevlekte ziel was de veronderstelling opgekomen, die daarop als lood drukte, dat deze nachtelijke geest wellicht Wiltrud in eigen persoon kon zijn, die men bij vergissing voor dood gehouden had.
Buiten voor het huis staat onze goede vrouw en wil binnenkomen." Maar de raadsheer schudde verdrietig zijn hoofd. "Richmodis, mijn geliefde gade is dood en keert nooit weder. Nooit komt ze terug," herhaalde hij vol onuitsprekelijk leed, "eer zou ik denken, dat de schimmels uit de stal naar de torenkamer zouden opstijgen."
Ik deed wat zij mij beval, maar de tranen kwamen mij telkens in de oogen om de arme Lisette en haar verdriet wie zou dat gedacht hebben? Zou het werkelijk waar zijn, dat hij het aandenken van zijne liefste aan die lichtvaardige deerne geschonken had? Maar, hoe zou zij er anders aan komen? En daarbij, het licht had drie avonden achter elkander gebrand in de torenkamer!
Dienzelfden avond maakte Luned zich met veel vertoon van haast voor haren tocht gereed; in werkelijkheid echter hield zij zich drie dagen achtereen verscholen in hare torenkamer en op den avond van den derden dag begaf zij zich opnieuw, ditmaal echter in gezelschap van Iwein, naar de vertrekken harer meesteres.
Hij geleidde haar naar de torenkamer; maar zien, eensklaps beefde het dak onder hunne voeten, een hevig gekraak, alsof balken en deuren werden ingeslagen, deed zich horen, gevolgd door een kreet van schrik en ontzetting. Hij bleef staan en luisterde. Het geroep om hulp herhaalde zich, het geluid van zware voetstappen deed het geheele huis dreunen, vloeken, smeeken, jammeren, alles door elkander.
Zij sloot zich op in de ronde torenkamer, verdiepte zich in oude familie-papieren, sloeg eenen grooten voorraad benoodigdheden voor vrouwelijk handwerk in, en wierp zich met rusteloozen ijver op den éénigen arbeid dien zij verstond: het tijdverdrijf dat door haar zelve en door de vrouwen van haar voorgeslacht steeds met smaak en vaardigheid beoefend was: de kunst van de borduurnaald.
Hare ringen stak zij zich aan de vingers; hare diamanten hing zij zich in de ooren; hare witte tressen kapte zij zich als voor een feest. Zóó gedost, verliet zij de torenkamer, met langzamen, statigen tred.
Zonder angst of gewetenswroeging bereidde ze zich tegen het aanbreken der duisternis een legerstede in de torenkamer. Een moorddadigen dolk hield haar rechterhand omklemd, en vastberaden zag de zondares den nacht tegemoet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek