Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Met verbaasdheid, doch zonder vrees schouwden wij op de onmeetbare reeks vijanden, die langzaam en met uitgespreide vleugelen naar ons kwam afgezakt. De krijgsmacht, die wij zagen, mocht tot de 20,000 man beloopen; zij voerde 40 stukken geschut en had eene talrijke ruiterij; wij waren 800 man, hadden geene ruiterij en slechts twee veldkanonnen.
Enige der aanleiders van het ambacht hadden dit gehoord en vroegen hem met verbaasdheid wat hij zeggen wilde. Dan barstte hij uit: "De Hemel zij ons genadig, o mannen! Mijn bloed kookt dat de aderen mij gespannen staan. Ho laster! Onverdraaglijke laster! Ja, de wevers willen de stad aan de snakkers overgeven.
Als gij eerst koning zijt en mij tot stadhouder hebt gemaakt, doe dan, wat ge niet laten kunt, en mijnenthalve mag je de drommel halen, als ik eerst geborgen ben en mijne schaapjes geschoren heb." Toen Don Quichot zijn schildknaap zulk eene taal hoorde voeren, geraakte hij van verbaasdheid zoo geheel buiten zichzelf, dat hij geen woord over de lippen kon brengen.
Het bange meisje had haar aangezicht in de klederen harer moeder verborgen, de armen had zij als in stervensnood om haar geslagen. In deze houding zat zij roerloos en als zonder leven; zij zuchtte noch klaagde. Wanneer de soldeniers van hun eerste verbaasdheid waren teruggekomen naderden zij onstuimiglijk bij deze ongelukkige en barstten in scheldwoorden tegen haar uit.
"Dat zij in Friesland komen!" riep Adeelen uit, met kracht zijn drinkhoorn opvattende: "komen zij als vrienden, Adeelastins staat voor hen open: komen zij als vijanden, ik zal hun den trots, die hen bezielt, verleeren." "Hoe!" zeide Aylva, hem met verbaasdheid aanziende: "de dienst, dien zij u bewezen, schijnt weinig dankbaarheid bij u te hebben verwekt."
De dwerg, een krankzinnig geboren jongen met grooten mond, hangende lip en uiterst dom voorkomen, zette zich op de hurken nevens haar, en beiden bleven zwijgend en roerloos als onbezielde beelden. Met verbaasdheid keken de onder-officiers het ongelukkig meisje aan: op het gelaat van den sergeant-majoor zweefde een glimlach; het hart van den fourier klopte integendeel van angstig medelijden.
Mij oprichtende, staarde ik roerloos en stom van verbaasdheid, naar alle zijden uit. In welk land, in welke wereld bevond ik mij? Recht voor mij, op een honderdtal stappen, verhief zich een ontzaglijke muur van groote baksteenen, gescheurd, ingevreten en hier en daar vooroverhellende, als gereed om in de diepte neer te storten.
Hoe ik echter met verbaasdheid de oogen opensperde, ik kon de opening niet meer terugvinden, en nogtans was ik overtuigd en zeker, dat ik ter juiste plaats stond waar ik was binnengekomen. Ik herkende deze aan eenen omgevallen pijler, waarover ik bij mijne intrede had moeten heenstappen. Wat beduidde dit? Had men op zoo korten tijd het gat toegemetseld?
Wij moeten den graaf der Isegrims verloochenen en ons eenen graaf kiezen die geen vijand, maar wel een vriend der Kerels zij!" Dit onverwacht voorstel trof de aanwezigen met verbaasdheid, en er bleef eene wijl eene betrekkelijke stilte heerschen, alhoewel eenige leden der vergadering met luider stemme tegen den vermetelen redenaar uitvielen.
Damhout, stom van verbaasdheid, stortte blijde tranen, de meisjes klapten in de handen en dansten met uitgelatenheid.... Toen Bavo dien avond weder nevens zijne moeder in het andere huis zat, was hij sedert eene wijl zeer stil en als treurig. Hij zeide haar, dat hij zeer vermoeid was; maar vrouw Damhout zag wel, dat iets anders zijnen geest benevelde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek