Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 juli 2025


Geen marteling, geen stervensnood brengt hem er toe, om het aan iemand anders te verraden. Het sterft met hem. Toen 'Rih' mij ten geschenke werd gegeven, werd het geheim-woord mij natuurlijk gezegd. Het bestond hierin, dat ik mijn hand tusschen zijn ooren moest leggen en hem dan tevens dringend bij zijn naam 'Rih' noemen.

Zij zou gewis voor geen mensch ter wereld uit te staan zijn, als ik niet weer, uit medelijden met zooveel ellende, bijstand verleende en, evenals de goden bij de dichters aan in stervensnood verkeerende menschen gewoonlijk door de een of andere gedaanteverwisseling te hulp komen, zoo ook ik niet hen, die reeds met het ééne been in het graf staan, weer zooveel mogelijk tot den kinderleeftijd terugbracht.

Hij vreesde den dood niet, en zou zijn leven gewillig offeren, om dat van zijne trouwe ruiters te redden. Toen de zon opkwam en hij de wanhopige blikken der zijnen ontmoette, die hem spraken van onuitsprekelijk lijden en van stervensnood, toen was zijn besluit genomen. Nog eenmaal beklom hij den trans om uit te zien, of de redding misschien nabij was.

De smartvolle klachten, en de uitdrukking van de stervensnood, welke op het gelaat dier zwakke schepsels te lezen stond, streden verwonderlijk met de trotse en onrustige houding der mannen.

Als hij zich overgaf aan den indruk van het oogenblik, kon hij gelooven tot zijn jongenstijd te zijn weergekeerd; met de verdrietende bijgedachte dat hij zijn wilden scheppingsdrang nu kwijt was. Hij dorst niet plannen maken; stervensnood leek nabij....

Zij wachtte halend om den asemgang die achterwege bleef, diep met iets in de keel dat kittelde er niet schuiven wilde; ze stootte daaraan en kuchte en bleef hijgend met luid meumelend zuchten, afgejaagd als iemand in stervensnood. De zwarte nacht hing vol de kamer en niets of geen geruchte buiten van komenden dag of leven.

Daar beneden immers verkeert een zijner makkers wellicht in stervensnood? Honderden menschen staan om den put geschaard. Opeens verzocht hij stilte. Hoorde hij daar geen geluid van uit de diepte tot zich komen? Ja, ja, het geluid herhaalt zich. De man leeft nog, en Van Rheenen roept het den omstanders toe. "Hij leeft! Hij leeft!" klinkt het van mond tot mond.

Het bange meisje had haar aangezicht in de klederen harer moeder verborgen, de armen had zij als in stervensnood om haar geslagen. In deze houding zat zij roerloos en als zonder leven; zij zuchtte noch klaagde. Wanneer de soldeniers van hun eerste verbaasdheid waren teruggekomen naderden zij onstuimiglijk bij deze ongelukkige en barstten in scheldwoorden tegen haar uit.

Woord Van De Dag

staande

Anderen Op Zoek