Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Het is een ongelukkige, die niet meer op mijn steun moet rekenen en dien ik geheel overlaat aan het oordeel van den koning." Scipio was geschrikt door die woorden, maar hij zweeg niet. "Excellentie, die arme gevangene zal van verdriet sterven, als ik hem die tijding breng." De hertog antwoordde mijn pleitbezorger niet, maar keerde hem den rug toe.
Terwijl zij van den drank genoten, vertelde juffrouw Corney dat de oude vrouw gestorven was. »Heel goed,« zei Mr. Bumble, zijn pepermunt-borreltje slurpend, »als ik naar huis ga, zal ik bij Sowerberry aanloopen en zeggen, dat hij morgen komt. Ben je daar zoo van geschrikt, lieverd?« »'t Was niets bijzonders, schat,« zei de dame ontwijkend. »Er moet toch iets geweest zijn, lieverd,« hield Mr.
"De generaal een attaque!" riep hij met tranen in de oogen, "dan is hij geschrikt of heeft zich boos gemaakt, en dat, dat is mijne schuld!" "Maar Frits!" "Neen jonker, het is zooals ik zeg; ik had het niet moeten toelaten, maar kon ik.... ik, mijnheer Rudolf wegjagen, verklagen?" "Neen, goede trouwe man, dat mocht gij niet; maar nu weet te zwijgen en haast u."
"Maar zij zullen ons vragen waar wij vandaan komen!" "Dan laat gij mij maar antwoorden." Nu zag Old Shatterhand de twee. Een ander zou geschrikt zijn; maar bij hem was schrikken een onmogelijkheid. Hij nam zijn karabijn in de hand, en nam hen, terwijl zij naderbij kwamen, goed op van het hoofd tot de voeten. "Good day, messieurs!" groette Knox.
Betsy antwoordde niet, maar de deur werd zacht geopend en Otto verscheen. Ik hoorde van Grete... Kan ik je helpen? vroeg hij zacht. Neen, neen, laat maar.... neem Eline maar meê, ze is zoo geschrikt. Toe, laat me je helpen! smeekte Eline. Ach neen, straks komt de dokter, hoop ik, en dan is alles in orde. Ga maar!
Een beetje geschrikt, verlegen doend, beverig, en licht blozend, zonder glimlach, stond de oude dame op, en stamelde met een zwakke stem: "O juist!.... ja, ja,.... ik ken u wel, we zijn u verleden week tegengekomen, niet waar?.... Wacht, ik zal even...." En ze liep naar binnen, gebogen, de rokken samengrijpend, zenuwachtig, in haar magere, bleeke hand, roepende met een piepend-hooge stem: "Lucie!.... Lucie!...."
De jonkvrouw glimlachte; in plaats van geschrikt of angstig, scheen gansch haar mooi gelaat van kalm geluk te stralen. "Meneer is weg," antwoordde ze leuk, zich blijkbaar vroolijk makend over Rozeke's verbouwereerde ontsteltenis. "Wig! Al woar?" vroeg Rozeke ongeloovig. "Door 't venster, Rozeke." "Deur de veister! Och Hier, as z' hem moar nie gezien 'n hèn!"
Tante had haar op een morgen met groot geraas gewekt, en in de huiskamer vond zij Nelly, die doornat van den dauw, bewusteloos op de sofa lag! Hoe was zij geschrikt! Uren waren verstreken, vóór men het arme kind weder tot bewustzijn gebracht had; maar vóór het zoover was gekomen, was de deur der huiskamer in de ouderlijke woning open gedaan en had hij op den drempel gestaan.
Een taaie, een sterke kerel, die het lang uithoudt, hier voor een glaasje sterken drank of jenever genomen. Geskrokken, thans geschrikt, Ik schrik, praet. ik schrak, ik schrok. Dit is het ware praeteritum door misbruik in de gelijkvloeiende overgegaan en als zoodanig in de boekentaal met duizend andere dwaasheden opgenomen. Euiwt-drinke, voor uit.
Nu kan ik ook met een gerust hart van je weggaan, ik weet...." Verder kon het vrouwtje niet komen, want bij het woord "weggaan" was Ida zóó geschrikt, dat ze eerst heel bleek werd en toen in schreien uitbarstte. "Niet weggaan," snikte ze, "ik hou' zooveel van je. Je bent altijd lief voor me geweest, je hebt me zooveel geleerd, ik ben nu zoo gelukkig!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek