Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
»Heb ik 't gehouden?« vroeg Mr. Claypole. »Neen, je vertrouwde op me en laat 't mij dragen, omdat je een lieverd bent,« zei Charlotte, terwijl zij hem om de kin streelde en haar arm door den zijne stak. Dit was inderdaad het geval; doch daar het niet Mr.
De oude man, die over het vuur stond gebogen om een stukje brood te roosteren, keek op terwijl hij Oliver aldus bespotte, als om te toonen, hoe hij heel goed wist, dat Oliver dolgraag weg zou gaan als hij kon. »Ik denk,« zei de Jood, terwijl hij zijn oogen op Oliver richtte, »dat je wel graag zult willen weten, waarom je naar Bill toegaat.... is 't niet, lieverd?«
Mama heb ik verleden week bij me gehad. Die lieverd, niets is haar te veel waar het 't welzijn harer kinderen geldt. Zoo kwam ze van Pamalang waar Kardinah ziek is geweest, zoo was ze klaar om hier heen te komen, toen mijn man, in zijn wanhoop mij zoo ellendig te zien, om haar telegrafeerde. Mijn beste man ziet erg tegen de a.s. gebeurtenis op. Hij kan mij niet zien lijden.
Ik wil niet, dat u teruggaat en nog één woord met één uwer vroegere metgezellen wisselt of nog één blik slaat op de plek, waar u gewoond hebt, of de lucht inademt, die verderf en dood is voor u. Verlaat dat alles, nu er tijd en gelegenheid voor is!« »Nu zal ze wel overtuigd zijn,« riep de jonge dame uit. »Ze weifelt, dat weet ik zeker.« »Ik vrees van niet, lieverd,« zei de oude heer.
Rose gaf geen antwoord, maar speelde iets vlugger voort, alsof de woorden haar uit een of andere pijnlijke gedachte gewekt hadden. »Rose, lieverd!« riep mevrouw Maylie, terwijl zij opsprong en zich over haar heenboog. »Wat is er? In tranen! Lieve kind, wat scheelt er aan?« »Niets tante, niets,« antwoordde het meisje. »Ik weet niet wat het is; ik kan 't niet beschrijven, maar ik voel me zoo....«
"Ik zou 't vreeselijk vinden, als je ging," zei Vader. "Ik moet je altijd kunnen zien." Arme lieverd! Nu is het goed. Ze zijn je Vader zoo dankbaar. Wij moesten Mama beloven altijd bij elkaar te blijven en samen te werken. Kan 't mooier? dat is juist wat wij willen. Het is toch wel goed geweest, dat wij eerst absoluut naar Holland wilden.
Een wit engelschlederen broekje, tot groote zielesmart van mama aan de treden der calèche bij het uitstappen vuil gemaakt, omkleedt zijne kromme beentjes, eindigende in witte kousjes en lage schoentjes. "Vinje niet, lieverd! dat dit jongetje veel van ons Pietje heeft?" vraagt de moederlijke moeder.
Terwijl zij van den drank genoten, vertelde juffrouw Corney dat de oude vrouw gestorven was. »Heel goed,« zei Mr. Bumble, zijn pepermunt-borreltje slurpend, »als ik naar huis ga, zal ik bij Sowerberry aanloopen en zeggen, dat hij morgen komt. Ben je daar zoo van geschrikt, lieverd?« »'t Was niets bijzonders, schat,« zei de dame ontwijkend. »Er moet toch iets geweest zijn, lieverd,« hield Mr.
»Och!« zei de oude dame met tranen in de oogen, »wat een lieve, dankbare jongen is dat. Wat een schat! Wat zou zijn moeder wel voelen, als ze hier had gezeten zooals ik en hem nu kon zien!« »Misschien ziet ze me wel,« fluisterde Oliver, zijn handen vouwend, »misschien zit zij wel bij me. Ik heb net zoo'n gevoel of zij hier is geweest.« »Dat was de koorts, lieverd,« zei de oude dame vriendelijk.
»Houd je van schilderijen, lieverd?« vroeg de oude dame, toen zij zag, hoe Oliver met alle aandacht keek naar een portret, dat juist tegenover zijn stoel aan den muur hing. »Ik weet 't eigenlijk niet, juffrouw,« antwoordde Oliver, zonder zijn oogen van het doek af te wenden, »ik heb zoo weinig gezien, dat ik 't heusch niet weet. Wat heeft die dame een mooi, lief gezicht!«
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek