Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 24 mei 2025


»Goed zoozei Bob, die elken regel opschreef. »Nu nog twee regeltjes en we zijn klaar. Jou beurt, Dorus.» »Ja wel, je hebt goed praten. Ik weet heusch niet meer op 't oogenblik. Jelui moet me helpen denken. Wacht, ik weet er al een: „Me dunkt, je hebt nu overvloed.” »Nu jij weer, Bobbertje, den laatsten regel.» »Ja, dat komt mooi uit, Dorus, met dat woord overvloed, want dat rijmt op gegroet.

Er ligt in den blik, waarmede hij zijn beschermeling aanziet, een zacht verwijt, als hij vraagt: "Wat heb ik gedaan, Dorus, dat ik je vertrouwen niet meer bezit?" "U, dokter?" "Ja, ik. Luister eens, beste jongen. Je hebt me gegriefd door die plotselinge vlucht; ik gebruik met opzet dat woord, want je overhaast vertrek mag bijna dien naam hebben.

Nog een oogenblik aarzelde de oude man, voor hij er toe overging zijn plannen aan de weduwe te vertellen, maar toch behaalde zijn begeerigheid de overwinning en vertelde hij haar de geschiedenis van Dorus Makko en de Amerikaansche erfenis, evenwel voorzichtigheidshalve verzwijgend welke papieren hij in handen had.

Hij had zich vroeger nooit om den jongen of diens lot bekommerd of er over nagedacht. Nu evenwel was de knaap hem geen oogenblik uit de gedachten. Dorus was na den dag, waarop zijn vader stierf, niet weer in de Egelantiersdwarsstraat of daaromtrent gezien. Niemand had ooit meer naar hem gevraagd. Men was hem vergeten, gelijk zooveel andere ongelukkigen vóór hem.

"Hou je mond; je doet 't toch ook om de duiten." "Waarachtig wel! Maar 'k wou er eerst niet aan, dat weet je toch heel goed. En heb ik niet de meeste moeite en last er van gehad, om dien stumperd wijs te maken, dat hij Dorus heet?" "'t Is wat moois; hij zeit er nog altijd Kobus bij." "Kan ik dat helpen?" "Is 't dan mijn schuld?

Ze gaat rakelings Dorus voorbij, maar zij ziet hem niet. Ze praat zoo vroolijk en druk met haar cavalier, en toevallig houdt zij den waaier voor 't gelaat juist aan den kant waar Dorus staat. Zou zij 't met opzet doen? Och neen! dat kan zij toch niet, daarvoor is zij veel te eenvoudig en te goed. "Dat zij zelfs geen enkelen blik voor mij overheeft! Zou ze mij niet opmerken?

En hij kon ze ook nog wel andere kunsten leeren dan jij." "Ei!" "Zeker! We hadden er twee, die konden tellen en op de klok kijken." "Wat was je vader?" "Hondenkoopman en dresseerder. Maar ik kan het ze ook leeren!" "Kom eens hier, bochel! en vertel mij eens ..." "Als je bochel zegt, vertel ik niets!" Dorus draaide zich knorrig om en wilde heengaan.

"Je kunt niet weten: als 't gesnapt wordt, dat wij jij," verbeterde zij snel, "den jongen, mijn Kobus, ondergeschoven hebt, zit er misschien wat op; en daar zou ik voor passen...." "Als jij zorgt, dat hij gelooft dat hij Dorus heet, en als hij zelf zijn mond maar dicht houdt, is er geen kwaad bij." "Dat's gemakkelijk genoeg: de stumperd ziet bijna nooit wat." "Des te beter. Hm!

»Ik ben van morgen organist, Bobzei ik op beslisten toon, »en de meester komt niet! Ik heb eerst den meester en nu nog mijn Pa moeten beloven, dat ik geen jongens zou meênemen, en ik doe het niet ook. Als je komt, zal ik den koster verzoeken, je te verwijderen.» »Erg vriendelijk van je, Doruszei Bob knorrig, »erg vriendschappelijk, dat moet ik zeggen.» »Waarom ga je niet beneden zitten?

Weer, en nog eens weer zweeft Augusta hem in den dans voorbij; zij ziet hem niet, ze denkt niet eens aan hem; haar eenige gedachte op dat oogenblik is de dans. Arme Dorus! de liefde is in uw hart ontwaakt en te gelijk ook de jaloezie. Ge weet nog niet, dat gij, als ge iemand lief hebt, haar de macht geeft, maar tevens het recht ontneemt u te doen lijden.

Woord Van De Dag

meisjesschaar

Anderen Op Zoek