Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Zijn gelaat was hoogrood gekleurd en hij maakte ontzaglijk veel leven. Blijkbaar was hij zoowel den dominee als alle kerkgangers vergeten. »Ssst! Ssst!» fluisterde ik hem toe, met mijn vingers tegen den mond. »Jan, ga mee! Dorus, jij ook!» zei hij gejaagd. »Ik heb het geld gevonden van den diefstal, al het geld!» In een oogwenk stonden wij naast hem, en Jan werd doodsbleek. »Het geld!
Hellen, Hellen, zoon van Deucalion en Pyrrha, of van Zeus en Dorippe, vader van Dorus, Aeolus en Xuthus, stamvader der Hellenen. Hellenes, Hellenes. Vóór Homerus bestaat er geen gemeenschappelijke volksnaam voor de bevolking van Griekenland.
Enkele malen was Dorus, gedurende zijn verblijf bij Tournel, op dokter Abels' villa te gast geweest, en elken keer als hij na een afwezigheid terugkwam, kon men zien welke vorderingen hij in alles maakte.
Jij moet je niet bemoeien met zaken, die je niet aangaan; 't is bovendien de waarheid. Dorus speelt met virtuositeit, en ik niet. Stoor me toch niet telkens in mijn lectuur; dek jij de tafel maar verder en zorg, dat we iets te eten krijgen... "Gij hebt mij in uw laatsten brief gevraagd, beste vriend, of ik 't nu beter met de jongelui hier kon vinden? Hebt ge me dan verkeerd begrepen?
Neen, neen! 'k heb geen koorts meer, geloof ik, maar hoofdpijn." Dorus opent een van de raampjes, blijft er een oogenblik voor staan, om te voelen of het ook tocht, en nadert de zieke met een apothekersfleschje en een lepel in de hand. "'t Is tijd om in te nemen. Leelijk, hé! Hier, drink maar gauw op, juffrouw! Zoo; neem dit na! Toe, hap dan op!" en hij steekt haar een stuk chocolaad in den mond.
"Ja, misschien heb je toch gelijk, Augusta; maar met menschen, die mij onverschillig zijn, bemoei ik mij ook niet." "Zoo!... Maar ik vind dat woord haten van jou verschrikkelijk." "Kinderen, windt elkaar niet noodeloos op. Vooral heb jij, Dorus, nog geen oorzaak om iemand te haten; en jij, Augusta, zult nog dikwijls genoeg met hem kunnen kibbelen. Dus daarom...."
De societeit straalt van licht, alles is nog vol beweging en leven; in de koffiekamer zit dokter Abels in druk gesprek met de heeren Verhagen en Dankelaar, en herhaaldelijk noemen zij den naam van Dorus Makko, den zoon van den hondenscheerder....
Dorus' overhaast vertrek uit Tournels woning, waarvan hij zijn beschermer slechts met een paar haastig geschreven regelen had kennis gegeven, hadden dit plan evenwel doen uitstellen, totdat de jonkman weer uit Brussel zou zijn teruggekomen.
Toe Dorus, help mij eens, door het andere einde op te nemen. Dan leggen wij haar weer netjes over den kuil en niemand kan zien, dat zij stuk is.» »En als er nu iemand komt en er over loopt?» vroeg Karel. »Dan breekt de plank en krijgt hij een nat pak,» zei Bob. »Dat lijdt geen twijfel.» »Maar dat is een leelijke streek,» zei Karel. »Je moet dat niet doen, Bob, ik heb het liever niet.»
In waarheid heeft de procureur slechts een min of meer wantrouwenden blik op de lieden vóór hem geworpen, maar zonder nog in 't minst te vermoeden welk bedrog er door hen gepleegd wordt. "Kom eens hier, Dorus," zegt de heer Verhagen. De jongen blijft staan, waar hij staat, en zoekt in zijn zakken, of hij nog rozijnen heeft. "Kom eens hier, ventje!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek