Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 24 juni 2025


"Hij heeft 't zichzelf geleerd," antwoordt Signor Carlo zachtkens; "maar," voegt hij er bij, "zóó heb ik hem ook nog nooit hooren spelen; daar word je koud van." De dokter wenkt met de hand, dat hij zwijgen moet, en luistert met ingehouden adem. "Dorus, Dorus!" roept vrouw Keetje, als de viool verstomt. In een oogwenk staat de knaap naast haar, vat haar hand en vraagt: "Is het nu goed?

Ware dokter Abels niet zoo algemeen geacht en bemind geweest, waarschijnlijk zou men over Dorus' afkomst en verleden nog meer den neus hebben opgehaald, dan nu het geval was.

De oude viool, die Löbell voor een beetje geld voor Dorus van een vakgenoot had overgenomen, was nog zoo slecht niet en de knaap wist er tonen uit te halen, waarover iedereen verstomd stond. Wanneer hij eens of tweemaal iets hoorde, speelde hij het onmiddellijk na, en dikwijls varieerde hij het stuk zonder 't bijna zelf te weten.

"Nel zei dadelijk, dat jullie zeker in die coupé zat. Pas op, houd ze vooral voorzichtig vast. 't Is hier zoo druk." "Hoera, daar heb je Door. Zie ze eens loopen," zei Nel. "Dag oom, dag jongens!" "Dag Dorus," zei oom Karel, "meisje, meisje, wat heb je geloopen." "Maar Door, wat heb je nu op?" vroeg Nel. "Mijn ouden tuinhoed. Ik kon mijn schoolhoed nergens vinden.

Een paar dagen later vertrok Dorus weder naar Tournels woning, en de oude muziekmeester zag met vreugd zijn leerling terugkeeren. Augusta toonde hem een vroolijk gelaat en drukte hem hartelijk de hand, maar juffrouw Barbara zei: "Nu begint het spektakel weer; maar als hij 't me te bont maakt, dan moet hij de deur uit."

Wanneer de collectanten van de eene galerij naar de andere moesten gaan, kwamen zij altoos onze afdeeling over en namen dan meteen onze giften in ontvangst. »Morgen Doruszei Jan. »Morgen Janwas mijn antwoord, en ik zag, dat zijn gelaat droevig stond.

Dikwijls zaten ze elkaar in het vaarwater, en soms flikkerde plotseling in Dorus' oog een vonk van toorn, als Betty hem na een kibbelpartij verachtelijk over den schouder aankeek, terwijl ze onverstaanbaar iets mompelde. Aan juffrouw Keetje had hij zich volkomen gehecht.

Dat is lekker, , dat zal je goeddoen. Och, stumperd wat zijn je schoenen en kousen doornat! Kom hier, ik zal ze uittrekken. Nu, nu! wees maar niet bleu! Och, God! wat heb je magere beenen.... Zijn achterpoot? Wrijven? Met speekolie? Ja, goed hoor! Eet nu maar eerst je bekomst en vertel dan." Dorus at met smaak, wat vrouw Keetje hem had voorgezet.

Toch hadden wij ons vergist, want beide keeren had Tines het ongeluk te vallen, terwijl Jan harder scheen te loopen, dan wij ooit van hem gezien hadden. »Numego dgie en viegriep mijnheer Denappel, en nu moest ik tegen Bob draven. »Houd je goed, Dorusriepen sommigen mij toe. Vooral Tines Wobbe, die nu ook dood was, scheen Bob de overwinning in het geheel niet te gunnen.

En vind je dat aardig?" "Neen, juffrouw, maar ik moet wel. Zal ik nu maar gaan? 'k Wou graag weer terug. Komt de dokter gauw?" "'k Hoop van middag." Dorus stottert een paar malen een bedankje en verlaat den tuin. Jakob ziet hem heengaan en pruttelt: "'k Zou hem anders getrakteerd hebben, zoo'n rakker!"

Woord Van De Dag

muggenbeten

Anderen Op Zoek