United States or Fiji ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Klim maar op mijn ezel! Neem den mijnen, hawadji! Mijn ezel is een beste! Ik ben een goede gids," roept de een. "Geloof hem niet, signor, hij heeft een slechten ezel en hij deugt niet voor gids," roept een ander. "Dit is de beste van alle ezels, hawadji! Ik ben alleen een goede geleider!" schreeuwt een derde.

In mijn plaats zoudt gij het misschien ook zijn. Ik ben ook eigenlijk geen snoeper, maar ik ben uitgehongerd en de reuk van de soep, die uit het tuitje ontsnapt, doet mijn honger nog grooter worden. Signor Garofoli laat u dus hongerlijden? Wanneer gij in zijn dienst komt, dan zult gij wel ondervinden, dat men van honger niet sterft, maar wel ontzettend veel erdoor lijden kan.

Wel deed hij zijn plicht en werkte op de voorstellingen naar behooren mede, maar het ging niet van harte zooals vroeger, en niet ten onrechte maakte Signor Carlo de opmerking: "Die viool is het bederf van Dorus' productiën; hij heeft er zijn hoofd niet meer bij, en de honden vernegligeert hij ook; ik zal er hem eens over onderhanden nemen.

De sindaco was noch bevreesd, noch verwonderd. "Dat is zeer interessant," zei hij en strekte de hand uit naar het papier. Maar donna Elisa hield den brief vast, en vroeg: "Signor sindaco, wat zijt ge van plan er mee te doen, is het uw voornemen het aan de Romeinsche poort te laten aanplakken?" "Ja, wat kan ik anders doen, signora? Het is de laatste wil van een stervende."

"Hij heeft 't zichzelf geleerd," antwoordt Signor Carlo zachtkens; "maar," voegt hij er bij, "zóó heb ik hem ook nog nooit hooren spelen; daar word je koud van." De dokter wenkt met de hand, dat hij zwijgen moet, en luistert met ingehouden adem. "Dorus, Dorus!" roept vrouw Keetje, als de viool verstomt. In een oogwenk staat de knaap naast haar, vat haar hand en vraagt: "Is het nu goed?

Zij hadden haar oogen milde tranen ontlokt toen zij treurzangen hadden gezongen over haar man, signor Antonelli, en over haar broer, don Ferrante. Het bedroefde haar hen nu in zulk een nood te zien. Oud moedertje Saraedda begon te spreken tegen donna Elisa. "Ik wist niets, toen ik hier kwam, donna Elisa," zei het oude vrouwtje.

"Perdonatemi, illustrissimo Signor conte!" riep Barbanera als in doodsangst uit: "ma non posso dir ...."

De groote gele letters met zwarte randen maakten aan het "gedistingeerde publiek" kenbaar, dat deze wagen het verblijf was van Signor Carlo's honden- en apentheater. De dubbele deur, aan den achterkant van het voertuig aangebracht, verleende toegang tot het binnenste van den wagen, dat met de meest uiteenloopende zaken was gevuld.

"Maar plotseling viel de rechter hem in de rede. "Spreek tot uw eigen verdediging, Gaetano Alagona," zei hij. "Spreek niet voor anderen." Toen had Gaetano gelachen. "Signor," zei hij, "ik heb niet veel meer dan gij om mij te verdedigen. Maar ik heb toch iets. Ik heb mijn werkkring in Engeland verlaten om oproer te maken op Sicilië. Ik heb wapens meegebracht. Ik heb oproerige taal gesproken.

Doch doe dit zoo behendig, beste vorst, Dat niemand ooit vermoedt, dat ik het aanbracht, Want liefde jegens u, geen haat voor hem, Dreef mij, dit plan mijns vriends u te openbaren. HERTOG. 'k Geef u mijn woord, hij zal het nooit vermoeden, Dat gij mij een'gen wenk gegeven hebt. PROTEUS. Vaarwel, mijn vorst; ik hoor hem daar reeds komen. HERTOG. Zoo, Signor Valentijn, waarheen zoo ijlings?