Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Toen vroeg zij zichzelf af, of zij hem, Dorus, liefhad, of zij in hem zou vinden, wat zij zocht: een man, wiens arm haar een steun zou zijn, wiens geest voedsel was voor den haren. Ze beefde en was boos op zichzelf, dat zij zoo dacht. Zij wilde slapen, maar zij kon niet, zoo bonsde haar hart. Zij wilde over iets anders denken, maar vermocht het niet.
Maar, de gramschap van Santjes vriend kent geen palen; voor een oogenblik laat hij zijn vijand los, doch slechts om hem terstond daarna opnieuw en zoo mogelijk nog krachtiger te bespringen. Men zou het niet gedacht hebben, maar Kees is Dorus in vlugheid en sterkte de baas.
Er trekt een wolk over 't voorhoofd van den jonkman bij die woorden, en bijna geraakt antwoordt hij: "Dank je! Maar 'k wou liever dat jij 't minder deftig hadt gezegd." "Hoe zoo?" "Voel je dat niet?" Augusta kleurt even, als zij zachtjes antwoordt: "Neen!" "Dat spijt mij." "Dorus! nu moet je mij, mij in 't bijzonder, een groot genoegen doen," zegt Tournel, eensklaps het gesprek afbrekend.
Gleuf moar vrij, de lêge mand za'k oe thuus brengen; verrechtig, ge zoudt er maar onder bezwieken!" Dorus vatte grinnekend de klepmand, en Santje schoten de tranen van angst in de oogen. En Griet Griet was één stuup van 't lachen um de oarigheid van Doris en de schichtigheid van 't hörlepiep. Wat kos die Dorus toch oarig uutpakken en kemiek wêzen!
Toen alle formaliteiten vervuld waren en dokter Abels tot voogd was benoemd, bleek de erfenis de som van ongeveer negentien duizend gulden te bedragen. "'t Is een mooi kapitaaltje," zei de dokter tot Dorus, vóór deze weer naar 't conservatoire vertrok; "zoodra ik het geld in handen heb, zal ik 't zoo goed en zeker mogelijk voor je beleggen."
Zijn gedachten wijlden ook slechts dan bij haar, wanneer zij in zijne nabijheid was, en dat hij haar gezelschap zocht, was geheel natuurlijk. 't Was voornamelijk door Albertines invloed dat hij al meer en meer beschaafd werd, maar evenmin als hij zelf het wist, vermoedde het meisje er iets van, dat zij zoo krachtig medewerkte om Dorus' geestes- en gemoedsleven te ontwikkelen.
Zij verwondert er zich over, dat hij zoo vroolijk vertellen kan, en denkt herhaaldelijk in zichzelve: "Hoe is 't mogelijk, dat een paar jaren iemand zoo veranderen kunnen." Dorus denkt juist hetzelfde van haar. "En nu moet Augusta eens voor je zingen, Dorus.
»Hoor eens, Dorus,» zei Pa, »geen grappen maken daarboven, hoor, en geen jongens meênemen. Zorg er voor, dat niemand merkt, dat de meester er niet is. Laat alles ordelijk en naar behooren gaan.» »Ja Pa!» was mijn antwoord, en toen ging ik. »Zorg, dat ik mij niet over je behoef te schamen!» riep Pa mij nog na. Onderweg kwam ik Bob tegen. »Zoo Dorus,» zei hij, »ga je naar de kerk?»
Recht zoo! mooi van binnen en mooi van buuten.... Dern, loa'k oe kussen!" Griet gaf heur Dorus zien zin. "Hei'j Sanne alweer gezien?" vroeg Dorus iets later: "Sanne, die lilleke mopsneus!" Griet kon toch goedschiks um de "kemiekigheid" niet lachen. "Neen.... joá...." zei ze; "maar êfkes...."
"Zeker!" In stilte denkt hij, terwijl hij haar bewonderend aanziet: "Wat is zij mooi geworden! Welk een lieve uitdrukking hebben die oogen!" Juffrouw Barbara leest op Dorus' gelaat den indruk, dien Augusta op hem maakt, en zegt vrij scherp: "In mijn tijd werd men eerst een dame, als men meerderjarig was; ik ten minste was op dien leeftijd...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek