United States or Philippines ? Vote for the TOP Country of the Week !


't Is wel zoo'n ding niet, veur drie moanden, moar 't is toch met grootvoader en met Bart weet je Door da'k nog al mistroostig bin. Grootvoader is zoo doanig vrak ; en as Bart den ouwen gang liep! 'k Heb oe altied best gemeugd Door; we hebben dukkels schik gehad Door; en, op z'n tied gewarkt en gestoeid. Frerik wier verrechtig hoe langer hoe roarder.

"Die zuuplap!!" bromde de man in 't geitenhok: "Paul, Deine Woesting!! Verrechtig, 'k bin op 't Uiversnest." Ja, hij was op 't Uiversnest. Hij had er heen gewild, de beschonkene, maar de drank was hem de baas geweest, en, waar hij had willen binnengaan, was hij binnengedragen.

"Joa, 'k bin 't verrechtig eiges," sprak Dissel; "en 'k bin 'r mieseroabel oan toe ook...." "Geurt, goa gij vort, as 'k oe neudig heb dan za'k wel roepen," zei Deine tot den bouwknecht, die met groote oogen den man aanzag, dien hij niet herkende. Geurt ging. "'k Zie doanig in 't achteruut gekommen," hernam Dissel en zette 'en lillik gezicht.

Gleuf moar vrij, de lêge mand za'k oe thuus brengen; verrechtig, ge zoudt er maar onder bezwieken!" Dorus vatte grinnekend de klepmand, en Santje schoten de tranen van angst in de oogen. En Griet Griet was één stuup van 't lachen um de oarigheid van Doris en de schichtigheid van 't hörlepiep. Wat kos die Dorus toch oarig uutpakken en kemiek wêzen!

Ja, keek ze nog dukkels zwart en duuster, as ze 't spinnewiel liet snorren, en aan alles en alles dacht wat haar in 't leven weervoer; de bouwknecht kon, zooals vroeger, niet volhouden, dat hij Deine nooit zag lachen; niet zelden toch tooverde het eenvoudig en schuldeloos gesnap der kinderen de goede vrouw een glimlach op 't gelaat, en, als Paul soms op de deel aan Anneke wees, hoe ze köpke most keukelen, en 't dernje dan erst niet dorst, moar 't eindelik woagde en op zied af in 't heui viel, dan zei ze wel dat Anneke wiezer most wêzen en geen jongensspullen doen, moar, dan lachte ze toch! verrechtig ze lachte, en dan lachten Geurt en Paul en Anneke ook, en dan begosten de koeien ook krek te bulken of ze lachten, en de hond te springen en te blaffen, en de kalkoenen die op 't arf liepen te lachen dat ze schoaterden, en dan was 'r 'en vroolikheid op 't Uiversnest, zoo as 't 'r sinds joaren niet gewêst was.