United States or Brazil ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Doar za'k oarigheid van hebben," fluisterde Dorus, en met een vervaarlijke stem riep hij der rustende toe: "Zoo mopsneus, bi'j doar! Je hebt ons zeker gewacht!" "Loat die klepben moar stoan," riep Dorus lachende: "went licht dat 'r 't een of ander ienzit dawwe kunne gebruuken as we de moes in 't lief hebben." Griet stond te lachen dat ze schudde. Santje kreeg 'en kleur van angst. Ze wist het.

Recht zoo! mooi van binnen en mooi van buuten.... Dern, loa'k oe kussen!" Griet gaf heur Dorus zien zin. "Hei'j Sanne alweer gezien?" vroeg Dorus iets later: "Sanne, die lilleke mopsneus!" Griet kon toch goedschiks um de "kemiekigheid" niet lachen. "Neen.... joá...." zei ze; "maar êfkes...."

In 't darp heit ze de mopsneus of schrumpele San, en, die vuul zin van hart, die zetten zonder grond achter dat "San" nog 'en "tip." Asof ze 't helpen kos; asof lillik van lief en foacie ook slecht van geist is!

't Orkest martelt den deun van Sei nicht böse en 'n veldartillerist zet den dans in. Z'n roode pluimpje dobbert op z'n schuinhangende muts. Z'n rooie vleeschhand plakt om 't uitzwiepend corset van 'n boerenmeissie van zestien jaar met 'n mopsneus en goudgeel, loshangend wolhaar. D'r rokken gieren straks weg. D'r rooie kousen spillen in d'r bottines. Roem-roem-roem-roem.