Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Dora danst met twee poppen in iederen arm en zingt van »Willemientje, 't lieve kindje.« Lize loopt naar de dienstboden, om 't te vertellen aan wie het nog niet van Jan vernamen; Louis sjort Anton mee naar zolder. »Gauw, Anton, gauw! nu echt de vlag uit en vooreerst niet weer inhalen, hoor! wel 14 dagen of langer uit, tot de visites beginnen net als toen Dora er pas was.« Ida opende haar geliefde piano en speelde en zong Wilhelmus en Wien Neerlands bloed; niemand dacht aan zijn werk, allen verblijdden zich!
Hij kon wel moeilijk nog een dag van kantoor weg, maar hij zou 't er dan maar afnemen. Dora keek al eens naar 'm: wat praatte n-i-raar. In den trein waren ze beleefd en welwillend voor elkaar, maar erg stil.
Op d'n duur zal 't wel wennen, maar o lieve Heer, op den duur moet 't toch ook afgrijselijk vervelend wezen, als je 't ongeluk hebt er over na te denken. Nu dan, terwijl zij voortdurend dit alles weer deed, behaagde 't God, den echten God van hemel en aarde, Dora, haar zusje, te doen opgroeien en vrouw worden, zoo mooi als een renpaardje.
Het Prinsesje staat er zoo snoeperig lief op, Juliaantje steekt haar dikke poezelhandje in de blouse der Koningin! Ze is om te stelen, zoo lief! Ga mee naar beneden, het nichtje van Anna heeft meegezongen, zij is in de keuken om het haar tante te laten zien; Anton riep mij daarvoor,« zoo uitte Dora haar bewondering voor de koninklijke gift aan de zingende kinderen!
"Hoera voor de vacantie!" riep Nel en stak een oogenblik later een appelbol op haar vork in de hoogte. "Hoera voor oom Karel!" juichte Door en deed hetzelfde. "'t Lijkt wel, dat er wijn in de appelbollen zit, zoo opgewonden worden jullie," zei vader. "Ma, geef me nog maar eentje: die dingetjes smaken uitstekend." "Ja, ze zijn onmogelijk lekker," beaamde Dora.
Zoo vloeide de rivier, met 't licht naar de zee, die ze niet zag. Toen zei hij "Penning komt om jou". Ze schrok, 't Duurde even voor dat ze begreep wat ze had hooren zeggen. "Luister goed Dora, neem hem. Hij zal je vragen, ik weet 't. Neem hem, trouw met 'm. Verval niet aan de kunst of iets dat er op lijkt." Ze zat zoo als ze gezeten had.
Toen strekte ze de handen uit, maar er was niemand die antwoordde. Toen wist ze niet of ze sterven wilde of leven en reed langzaam op haar fiets naar huis terug, waar moeder zat te gapen met 't Nieuws van den Dag onder de petroleumlamp en haar bril op de punt van haar neus. Zoo keek ze Dora strak aan.
Ze reden over den IJsel en over den Rijn en Dora staarde met groote stille oogen naar de rivieren, rechtop in haar zwarte jurk, de handjes in haar schoot, tot zij ze niet meer zag en ook daarna zat ze en staarde. En hij keek zoo nu en dan naar haar gezichtje en dan weer naar buiten, om haar vooral niet te hinderen.
En toen haar Dora wat zeurde, maakte zij het zwakke poppetje met allerlei gekheid aan het lachen; het leven scheen nu zoo somber niet, of zij kon vroolijk zijn. Hoofdstuk XVII. Lili zat in den salon te lezen, toen Frédérique binnen kwam. Zij had eenige visites gemaakt en zij eindigde nu haren middag bij de Verstraetens. Is Marie uit? vroeg Freddy. Neen, antwoordde Lili; wij zijn uit geweest.
Hij had verteld datti over enkele maanden voor een jaar of wat naar Zuid-Amerika zou vertrekken om ergens iets uit te baggeren of een pier te leggen of iets dergelijks. 't Dichtertje hattem ook een keer meegenomen naar z'n schoonmoeder, die dadelijk erg met 'm ingenomen was. Em hield niet vannem. "Hoe vind je Penning?" "Gaat nogal," zei Dora absent. Stilte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek