United States or Spain ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik zal dit opgeven, maar heb vooreerst daar nog iets over te zeggen, en dat is dit dat Dora niet je eenigste Nicht is, er zijn er nog, heb je daar nog wel eens over nagedacht dat de andere neven en nichten even na zijn, en je anders Jalousie verwekt, dat moogt ge ook niet doen. En nu Basta hier over, en nu wij hebben je nooit kwaad gewild, dat het gelukkig zou zijn dat je bij den Heer zou zijn."
De kolen in den haard rommelden plotseling, vlammetjes schoten uit en hun licht was in de kamer. "Dora," zei hij in eens, "hoe vind je Penning?" Penning was ook een vrind uit z'n jeugd. Jaren lang hatti 'm niet gezien, hij wist alleen datti ingenieur was geworden.
Juffrouw Dora vroeg naar de oorzaak, maar toen begon onze juffrouw Mathilde in het Fransch, en ziet u, dat verstond ik niet, maar eindelijk kon zij in 't Fransch van kwaadheid niet meer voort, en ik merkte, dat ze te weinig naar haar zin gedanst had, en verweet zulks hare zuster, dewijl zij haar voor dien avond een zijden kleed had aangeraden, 't welk haar zooals ze zeide, "zat als een gek, en niemendal kleurde".
»Neen, Dora; Koningin Emma liet de wieg, waarin onze Koningin zelve lag, in orde maken en die moet door het Prinsesje het eerst gebruikt worden.« »Is die nog mooier dan de Amsterdamsche, Mama?« vroeg Lize thans. »Naar wat 'k in de courant las is die wieg heel deugdelijk, heel gepast in een paleis, maar eenvoudiger en daardoor zeker beter geschikt voor alledaagsch gebruik.
Betsy had dit vriendelijk gevraagd; zij kon haar gasten toch niet op staanden voet laten vertrekken en het bleef vroeg genoeg voor de opera. Is Dora dikwijls ziek, Jeanne? vroeg Eline, terwijl zij zich, met het geruisch van haar roze rips, naast deze op een canapé neêrzette, en haar hand nam. Den laatsten keer, dat ik haar zag, mankeerde haar niets en toen vond ik haar al zoo bleekjes en fijntjes.
Zij liepen te zamen een eind op, en Jeanne vertelde haar, dat het zeer goed met Dora ging, maar dat zij een kindermeisje had moeten nemen, dat zij de kinderen niet altijd onder de hoede van Mietje durfde laten, die zoo slordig was en zoo weinig attent en dat dit haar financieël wel eenigszins drukte.
Te lang reeds mijmerden wij bij die vorstelijke wieg, welke op 5 April door de werklieden van »De Ploeg« naar 's Gravenhage werd gebracht; keeren wij thans naar onze vrienden in Amsterdam terug. »Wel Dora, hoe vindt je nu onze wieg?« zei haar Papa; »zou je nog altijd graag op eens een klein kindje in huis willen vinden, om dit dan in zoo'n wieg te leggen?«
En toch nu, terwijl hare hand steeds woelde tusschen de kleine kousjes en de kleine hemdjes, nu liet ze zich meer en meer neêrzijgen in het weeke dons harer vermoeidheid; ze richtte zich niet met geestkracht op, om aan het werk te gaan en ze hoorde niet het gekibbel der kinderen, toen Dora en Fritsje beiden zeurend vochten om eenige blokjes.
En Fritsjes lief stemmetje klonk hier tusschen door. "Julia een lief poesje, hè, mammi?" Julia, die blijkbaar verlegen werd onder zooveel lof, haar door Dora toegezwaaid, liet zich zacht van Nels schouder glijden en zocht een plaatsje op den hoek van den schoorsteenmantel. "Mogen we nu de kanaries eens zien?" vroeg Bob, toen 't ontbijt was afgeloopen.
Veel uitwerking oefende deze troostrede niet; de afleiding door Jans verhalen over alles en nog wat hielp veel beter. Lize, ruim 4 jaar ouder, tamelijk ontwikkeld, heel flink voor haar leeftijd, kon niet meer zoo in alles met Dora meedoen; daardoor voelde de kleine meid zich soms eenzaam; al bleef ze ieders speelpop en liefling; terwijl Mama wel zorgde, dat ze niet bedorven werd.
Woord Van De Dag