Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
De kastielhond droait hem ne keer of zeven rondom 't hof, en Koarel-Sies doar achter, mee zijn vurke veuruit, vliegen lijk de wind. 'K wilde da ge da gezien hadt!
'k Hè moar 'n hortjen tied!" "Bim Bam! Bim Bam!" Vrouw Carels opent eindelijk de deur; zij heeft haar tijd noodig, als zij de mis niet verzuimen wil. Ontzet treedt zij terug, wanneer zij binnenkomend de treurige groep ontwaart; en met medelijdende stem zegt ze: "Och erm! is ze uut den tied? Och erm! doar zul-de ôk weet af hebben, jeungske. 't Was krek 'n moeder veur oe, niewoar?" "Bim Bam!
Paul, die te vergeefs op de vraag: of die doar wegree ook sloan kos, een antwoord wachtte, streek zich over den zwarten krullebol, en wilde eindelijk weer iets zeggen, toen 't meisje, zeker aan 't schoolgaan denkende, blijkbaar verlegen en met neergeslagen oogjes vroeg: "Blief ie bij Deine-Meu, en goa'j dan ook school?"
Kom toch is hier!" "Mag dat, voader!!!!!?" schreeuwde Gijs, zóó hard, dat ze 't op straat best hooren konden. "Zeker!" riep Gerrit. Gijs liep op de teenen naar de deur, en sprong, alsof de dood hem op de hielen zat, van No. 72 in No. 71. "Zie jong," zei Gerrit, toen Gijs behouden binnen was; "doar zitten we nou, en 'k het 'en honger da'k schêl zie." "Ik ook," betuigde Gijs.
Kijk ne kier, hier, noar de beste koamer toe, en doar, noar de zolder!" Doch niemand gaf een antwoord. Zij dachten al niet meer aan 't pas gebeurde; en zelfs Cordúla drong niet aan, geheel en al door 't andere in beslag genomen.
Dat was zijn aard. Toch schrikte zij haast van zijn ruwe onverschilligheid, toen zij hem op een ochtend mededeelde, dat zij weer zou moeder worden. Hij trok zijn schouders op, alsof het hem niet schelen kon. "Heu! doar 'n es nie aan te doene," antwoordde hij kortaf en ging zonder meer, als elken dag, naar zijn gewone bezigheid.
Maar eensklaps nam hij moed en vroeg, heel zacht, met een stem die eventjes hikte: Lisatje,.... woarveuren hè-je doar geschriemd? Zij gaf geen antwoord. Haar voetjes klonken zenuwachtig-gejaagd in de nachtelijke stilte op de harde keien van den steenweg. 't Was of ze vluchten wilde. Wilt ge 't mij nie zeggen? Zie-je mij nie geirne? vroeg hij eensklaps abrupt. Zij schrikte ervan.
De vreemde blijft staan en antwoordt niet. "Die doar speult, is de jonge mevrouw, en die doar zingt, is de juffer uut de stad, van den olden heer Tournel, die...." "Daar heb je iets voor je moeite. Zet die bagage maar neer; 'k zal ze zelf mee naar binnen nemen...."
Reeds vier keer waren zij er bij elkaar gekomen en zij zaten er dien middag voor de vijfde maal, toen het Geluw Meuleken, die als naar gewoonte buiten op den uitkijk stond, eensklaps haastig kwam in huis geloopen en bleek van ontsteltenis uitriep: "Och Hiere, bezinne, bezinne, Fons komt doar op 't hof mee Smul en mee boer Dons!" "Watte! watte!" schrikte Rozeke geweldig op. "Fons, bezinne!
Al het ie geen cent, gevuul van dankboarheid het ie genogt da'k 'em as 'en schoojersjong in huus heb genomen; sprèk doar niet van." "Dat niet gleuven, dat niet gleuven!" riep Berend: "Niet gleuven van 't kromme en verdrêjde geslacht! Nog wel arger, boer, zu'j motten gleuven van oe Jeuzefke.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek