Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 oktober 2025
Hij heeft nog onlangs de onmogelijkheid erkend, mij tweehonderd daalder te bezorgen; eene som, die ik den wagenmaker op een bepaalden tijd moest betalen. De man wilde geduld hebben, tot ik nu, tot ultimo October," eindigde hij kortaf. "O, zij wilden allen wel wachten; het had geen haast beware! Ik was immers de neef van tante Stontheim en op het punt, hare nicht te huwen "
In het jaar 1470 dwongen de broeders van Nese Dibboltsdr. te Arnhem zekeren Sander van Huesselynck hunne zuster te trouwen, ofschoon hij dacht »noch een geestlick man te worden«. Want toen zij hem bij hunne zuster betrapt hadden, haalden zij aanstonds als getuigen Lijsbeth ten Wall en Henrick ten Haige, trokken hun messen, namen knuppels in de hand, grepen Sander vast en zeiden: »doet nu, gi moettet doch doen«. Daarop tastte Sander in zijn buidel, nam een daalder en reikte dien aan 't meisje over, zeggende: »neem aan«. Toen waren zij getrouwd.
Als je-n-er beneden den daalder afkomt, mag je van geluk spreken. Daar komt waarachtig Wullekes al ... zeker heeft z'n vrouw hem de deur uitgejaagd, maar zy is even mal als hy, met 'r prinsessen. Ze heeft 'reis in den Haag 'n prinses gezien, en daarvan praat ze-n-altyd. Allemaal wind en 'n engelsche notting.
Ga 'em dadelijk voor me koopen, en zeg dat ze hem hier brengen, opdat ik ze kan zeggen waar ze hem moeten bezorgen. Kom met den man terug, dan krijg je twee kwartjes van me. Als je zorgt dat je binnen vijf minuten met hem terug bent, krijg je een daalder." De jongen vloog weg als een pijl uit den boog.
"Genoeg hiervan," sprak de Gravin: "Ludwig, betaal den man en laat hem in 's Hemels naam maar wegrijden." Ludwig trok den postiljon ter zijde en betaalde hem. Vervolgens gaf hij hem nog een daalder boven zijn eisch en vroeg hem, of hij hem een dienst bewijzen wilde. "Stil! spreek zachter! zijt gij met de buurt sinds lang bekend?" "Sedert mijn geboorte ken ik al den omtrek op mijn duim."
Op de binnenplaats glommen eenige vuren, waarop de hamels zouden gebraden worden. Zij kostten ons iets meer dan een daalder per stuk. Voor een enkelen keer mochten wij ons zulk een weelde wel veroorloven. De waard had niets te doen. Hij kwam bij ons zitten en verdiepte zich in de mogelijkheid, dat er één zou gevangen worden of alle vier, of wel niet een.
Kijk maar!" en hij liet Rodolphe een geldstuk zien, zoo groot als een daalder en half verteerd door roest en kopergroen. Het was een munt uit het tijdvak der Karolingers en niet zonder eenige kunstwaarde. Op het gelukkigerwijze gespaard gebleven inschrift kon men het jaartal van Karel den Groote lezen.
Ook was er geen plaats, want de vloer lag vol prullen. Ach, de oude Gerrit wist het wel, en als 'n donderslag klonk Wouter de vreeselyke profetie in de ooren, "als je 'r afkomt met 'n daalder, mag je van geluk spreken!" Hy werd zeer angstig. Daar stommelde iets op de trap, en 't oude vygenvrouwtje vertoonde zich in de geopende deur.
Dat is 'n zwak van me en ik weet dat 'k me zelf d'r mee ruweneer," zei ouwe Jan. "Dat is jouw bedrag. Als je me d'r een stuiver meer voor vroeg, zou 't me spijte zoo vrijgevig geweest te zijn en zou 'k er een daalder afdoen." "En maak nou mijn pakkie maar es los, Jan," zei de eerste vrouw.
"'k Wou dat ze mijn vanmorrege hadde angenome", zei Eleazar. "'k Leg net zoo lief 'n week ziek", sprak de groentenjood, meewiegend 't gehijg van z'n borst: "dad-is geen werk voor 'n jid"... "Je sleept 'n daalder na huis wees blij, gammer". "Blij! Blij! Me lendene krake 'k hei geen droge plek an me lijf. Daar mod-je 't lichaam van 'n goj voor hebbe. Van zeven uur tot nou an toe!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek