Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
De gedachte, dat hij van Marguerite's slaap zou gebruik maken om heur haren met zijn lippen aan te raken, kwelde mij ontzettend. Ik kende dien man in 't geheel niet en toch wist ik dat hij mijn vrouw beminde. Een lachje van de kleine Dédé verbitterde mij nog meer. "Waarom lach je zoo gek?" vroeg haar heur moeder. "Pas op of ik breng je weer buiten...... Kom, vertel eens, waar lachte zoo om?"
Metten dach sagen wy een seijltgen ondert lant van de Limbonis, daer wij al t' samen naer toe liepen; 't woeij een stijve coelte wtten O.N. Oosten; de Fortuijn, wel een vande harste beseijlste wesende, dede het seyltien strycken ende sont het ons aen boort; 't was een cleijn Chinees jonckien met 5 Chineesen, geladen met hout; wilden naer Manilla.
Spieghel boven alle vrouwen, Die ic op eerde nie ghesach, Met rechte roepic "o wi, o wach" Over die moeder, die mi droech, Want haer herte in vrouden loech Doen si mi gaf den valschen raet: Owi der bitterliker daet Ende der jammerliker moort Dat si mi spreken dede die woort, Daer ic bi verloos dat scone wijf, Dat haer ende mi sal costen dlijf, Want mijn herte es al doorbeten.
Ook hadde ik mede een schalmey bij mij, daar ik wel op konde speelen, dien ik mede bij mij in mijn zak dede, en zeide: Daar zal ik verscheiden voizen en Psalmen op speelen, dat gij dat boven water, op het land hooren ende verstaan zult; waarbij Pieter Pietersz. op het land bij het volk bleef; om het volk reden te geven en te onderregten.
Ik trachtte mij rekenschap te geven van de personen, die in de kamer waren en van hetgeen zij deden. De kleine Dédé speelde zeker in de gang, want de deur stond open en een kinderlachje klonk naar binnen. Simoneau was ongetwijfeld vertrokken; geen enkel geluid verried zijn aanwezigheid. Alleen de pantoffels van juffrouw Gabin klakten over den vloer. Eindelijk begon men te spreken.
Schijnt sy na de min te hooren Vatse vaster bij die ooren, Seght haer dan als Alard sei', Doe sijn krachtiger gevlei Perste door de koele korsten Van uw overvrosen borsten En uw Ys-lijck' ongena Dede doijen in een Ja. Dese sijn de scherpste pijlen Die wy samen konnen vijlen; Soo haer dan de tegenstand Van een herder Hert vermant: Tesselscha, hoe sal ick 't herden?
In beide gevallen geeft hij aan dat beroep op zijn eergevoel gehoor; katten zijn immers ook nu nog dieren "qui se respectent." Met welbehagen neemt hij later de beulsrol op zich: "ic ne dede nie so lieve pine." Het loopen met het zware stroptouw valt hem wat moeilijk, maar hij doet het met goeden wille.
De rondicheydt ende macksel van hare kleyne borstkens wie zoudet u konnen ghefigureren! Ten waer gheen wonder dattet de menschen dede veranderen in steenen. De lucht was met zulk een zuiver blauw gekleurd dat het oog derzelver diepte niet meten kon. De zon klom glansrijk op de kim en de verliefde tortelduif dronk de laatste dauwdruppels van de groene bladen der bomen.
"O", viel Dédé in de rede, "ik heb hem eens gezien toen hij zich aan 't scheren was. Hij heeft haar onder de armen". "Wil je wel eens weggaan!" riep de oude vrouw uit, haar een duw gevende. "Je steekt altijd je neus in zaken, waar je niet mee noodig hebt". Tot besluit voegde zij er aan toe: "Kortom, de andere deed maar verstandig om uit te stappen. 't Was wezenlijk het beste, dat hij doen kon".
"Zinnelooze, gij weet niet wat gij zegt", morde Robrecht met eenen blik van misprijzen, doch hij liet de poorters staan twisten en haastte zich naar den burg. Voor de poort der kerk greep hem eene ijskoude siddering aan en hij weerhield zijnen stap, als dede iets akeligs hem twijfelen of hij wel verder zou gaan. Daar lag een groote plas bloed, ter plaatse waar men den hofbottelier had gemarteld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek