Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Μαΐου 2025
Την κυριακήν, μίαν εβδομάδα κατόπιν, ο καπετάν-Παρμάκης, φορέσας την γούναν του με το παχύ δέρμα του λύκου το κεραμόχρουν και τραχύ — ήτο χειμών δριμύς — τα ρωσσικά υποδήματά του και τον βαρύν κούκκον εν τη κεφαλή, ωργισμένος, κατακόκκινος, αφού έπιε καμμιά δεκαριά τσίπουρα πρωί-πρωί μετά την λειτουργίαν, αναιβοκατέβαινεν εν τη μεγάλη οδώ της αγοράς, μόνος, κρατών την χονδρήν ράβδον και στρήφων τον άγριον μύστακά του, σιωπηλός, πύρινος, ως όταν διεσκέλιζεν, αμίλητος, το κατάστρωμα της ωραίας Ελένης του, κλεισμένος, από παρακαιρόν, είς τινα έρημον όρμον της Ανατολής.
Πλην τι μ' ωφέλει, Βέρα μου, ο άπειρος σου έρως; τι μ' ωφελούσαν στεναγμοί και βλέμματα γλυκά, αφού εγώ ο αμαθής, κι' αν εγινόμουν γέρος, ποτέ δεν θα κατώρθωνα να μάθω Ρωσσικά; Ω! αν εις την μαγείρισσα δεν μ' έμελε για γλώσσα, για 'σένα ελαχτάριζα τα Ρούσσικα να ξέρω . . . μ' αισθήματα το στήθος μου να ξεχειλίζη τόσα, και ούτε λέξι να 'μπορώ αγάπης να προφέρω; Πώς να μην ήναι, έλεγα, όλη η γη Ελλάς; ή καν εγώ να ήξευρα όλας της γης τας γλώσσας, τι κατακτήσεις καρδιών θα έκαμνα πολλάς, τι Ρούσσικα αισθήματα θα έλεγα της Ρώσσας!
Ιδού! Η ιερά λιτανεία προσεγγίζει ήδη εις τον ναόν. Προηγούνται τα εξαπτέρυγα και ο μέλας ξύλινος άγιος Σταυρός. Είτα ο κλήρος με χρυσά βυζαντινά άμφια, θαύμα υφαντικής και ποικιλτικής εξαίσιον, ουχί άκομψα ρωσσικά μονοκόμματα και μονοκόκκαλα ως φορέματα χιονισμένων βουνών. Και είτα το ιερόν Κουβούκλιον. Τι εύμορφον λεπτούργημα! Ως να είνε εζωγραφισμένον.
Και έχωσε μετά ταύτα τους δύο κοντούς και χονδρούς πόδας του μέσα εις τα βαρέα και βαθέα ρωσσικά υποδήματα, σκληρά και άκαμπτα ως εξ ελάσματος σιδήρου, αφού πρώτον η σύζυγός του εξετίναξε την επ' αυτών επικαθημένην κόνιν, καταβιβάσασα αυτά από τινος δοκού της αφατνώτου οροφής, αφ' ης εκρέμαντο όλον το έτος ως δύο γίγαντος πόδες μαύροι, μέχρι του γόνατος κομμένοι.
Την στιγμήν εκείνην ανέβαινε την κλίμακα του πενθούντος εκείνου οικίσκου νεαρός ναύτης με μεγάλα ρωσσικά υποδήματα, με αμπαδίτικα φορέματα χονδρά και ένα μουσαμά απ' έξω ως επανωφόριον και μίαν προβιάν εις την κεφαλήν. Κόσμος πολύς έτρεχε κατόπιν του. Η εκκλησία εκενώθη σχεδόν. Ήτο ο Νικολάκης. Η ωραία Κυρατσούλα εις την αιφνιδίαν θέαν του έμεινεν άφωνος. Ελιποθύμησεν.
Έξυπνος ο Μιστόκλης ο Κοντούλης, είχε κάμει πρό τινων ημερών δοκιμάς εις τα περίχωρα της Αττικής και είδεν ότι αι κομψώς πλαισιωμέναι εικονίτσες του ηγοράζοντο προθύμως υπό των χωρικών, εις τους περιεργοτέρους των οποίων ο Μιστόκλης ηναγκάζετο να περιγράφη την σπανίαν τέχνην του, εξαπατών ότι αυτός εζωγράφιζε διά της χειρός τας εικόνας, εκμαθών τάχα εν Κιέβω την ρωσσικήν αγιογραφίαν, μη βραδύνων να προσθέτη εις τους πλέον περιέργους ακόμη, ότι αυτός επί το εκκλησιαστικώτερον, ως απεκάλει την βυζαντινήν αγιογραφίαν, μετερρύθμιζε τα άκομψα και χονδροειδή ρωσσικά σχέδια.
Ω! ναι! τραγούδια έπρεπε να μάθω Ρωσσικά και με θυσίαν του λεπτού εις τόνους λάρυγγός μου, ο έρως μου εις κύματα να τρέξη μουσικά, να μ' εννοήση ο ξανθός εκείνος άγγελος μου. Και τι χαρά! . . . 'συνείθισε τ' αυτί με τον καιρό, και Ρώσσος έγινα Ορφεύς και όλος αρμονία... μη τούτο το κατόρθωμα θαρρήτε σοβαρό, τα πάντα κατεργάζεται ο έρως κι' η πενία.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν