United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !


Την άκρη του δρόμου να πηγαίνω την ώρα που περνούν εκείνες που με κυττάζουν και δεν πρέπει να της κυττάζωοι γυναίκες. Αλαφρές με το ζαρκάδινο πάτημα που μας υπόσχεται την τρελλή μουσική του ερχομού. Πάντα πρόθυμες ν' αγαπηθούν και να λησμονήσουν. Όλες λυγμός και προδοσία. Όμως εγώ με τη ζώνη σφιχτή γύρω στο κορμί το λιγερό σαν κολώνα της Sainte-Chapelle να χαμηλώνω τα μάτια.

Κατ' αρχάς εδίσταζε να διέλθη εκείθεν φοβούμενος μήπως εξανάψη την θλίψιν του έτι μάλλον με τας αναμνήσεις που θα του έφερε το ερημικόν εξωκκλήσιον, το προσφιλές της Κουκκίτσας του προσκύνημα, και επέστρεφεν από τον ίδιον δρόμον του ερχομού, από τον Αηλιά.

Την δε άλλην ημέραν επεβιβάσθησαν και παρέπλευσαν αποβιβαζόμενοι εις όλας τας πόλεις, εκτός της των Λοκρών, και τέλος έφθασαν εις την Πέτραν της Ρηγίνης χώρας. Εις το μεταξύ οι Συρακούσιοι, μαθόντες την προσέγγισίν των, ηθέλησαν πάλιν να αποπειραθούν διά των πλοίων και όλης της πεζικής δυνάμεως πού είχαν συναθροίσει προ του ερχομού του εχθρού, διά να προλάβουν αυτόν.

Γιατί πολλά θα σου ήλεγα, και να σου φανερόσω, Πως γληγορεύω τον καιρό ναρθώ να σ' ανταμόσω, Πως προσπαθώ νυχτοήμερα μ' αγώνα και με κόπο, Του μισεμού μου κι' ερχομού να κάμω κάθε τρόπο, Και με αυτήν την αφορμή περίσια να σου γράψω, Του νου μου τον περιορισμό να χαμοκαταπάψω, Μον όσο κι' αν δυναστευτώ το νου μου αλλού να στείλω, Εκείνος τρέχει κλέφτικα στο μαθημένον φίλο. Αχ!

Ο Αλής αγροικώντας την αιτίαν του ερχομού του βασιλέως προς αυτόν, έτρεξε και τον εδέχθη με εκείνο το σέβας, που του έπρεπε, και εν τω άμα του έδειξε διάφορες ωραίες ζωγραφιές, που είχε κάμει. Ο βασιλεύς έλαβε μεγάλην ευχαρίστησιν, τόσον διά τες ωραίες ζωγραφιές που είδεν, όσον και διά την συναναστροφήν του Αλή, τον οποίον τον εστοχάσθη άξιον και επιτήδειον άνθρωπον.

Εκείνος εφάνη πολλά θαυμασμένος εις το να ιδή άνθρωπον που επίστευε να εδούλευσεν εις τροφήν των οψαριών. Έτρεξεν ευθύς διά να χαλέψη τον σύντροφόν μας, και να του δώση είδησιν του ερχομού μου εκεί, και να συμφωνήσουν την δεξίωσιν που έχουν να μου κάμουν· και ευθύς εσυμφώνησαν τον τρόπον.

Κάποιος είπε τότε εις τον Νεοπτόλεμον: «Τι να ζητήσωμεν, νέε, από τον θεόν δι' εσέ; Ποία είναι η αιτία του ερχομού σου;». Ο Νεοπτόλεμος απήντησε• «Έρχομαι διά να εξιλεωθώ διά μίαν αμαρτίαν που έκαμα προς τον Φοίβον. Του εζήτησα άλλοτε εκδίκησιν διά τον φόνον του πατρός μου». Αυτό εφάνη ότι εβεβαίωσε τα λόγια του Ορέστου, ότι ο κύριος μου έλεγε ψέμματα, και ότι έρχεται με κακόν σκοπόν.

Την ημέραν του καλού της ερχομού, ο κυρ-Μοναχάκης έκαμε μεγάλην χαράν εις τους φίλους του, αλλ' από της επαύριον έπαυσε να δέχηται κατ' οίκον. Και τούτο ουδέν το παράξενον είχε, καθότι αυτός μάλιστα ουδέποτε ευρίσκετο κατ' οίκον. Ήτο ή εις το γραφείον του ή εις το καφενείον.

Και πλησιάζοντας εις το παράθυρον, από το οποίον η Σχυρίνα του είχεν ειπεί πως εγώ έμβαινα, είδεν εις τον αέρα πολλάς φλόγας από τον καιρόν που ήτον· και όλα αυτά τα φαινόμενα τα έπαιρνε διά προμηνύματα του ερχομού μου, και με βεβαίαν γνώμην εστοχάσθη, ότι εκείνες οι λάμψες και φλόγες δεν ήτον άλλο, παρά πως οι πόρτες του ουρανού ανοίγονταν διά να έβγη ο προφήτης και να κατέβη εις την γην·

Την μεθεπομένην του ερχομού του έφθασαν εις την Λέσβον και τα εικοσιπέντε πλοία των Αθηναίων, διοικούμενα υπό του Λέοντος και του Διομέδοντος, διότι ο Λέων, αναχωρήσας τελευταίος εξ Αθηνών, είχε φέρει επικουρίαν εκ δέκα πλοίων.