United States or Niger ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εις τους νέους τα γονατίσματα, εις τους νέους πρέπουν!. . Και προτείνας τον αριστερόν πόδα και πλαγιάσας ολίγον ίνα στηριχθή όλος επί του δεξιού εστάθη ακίνητος, άκαμπτος ως ανδριάς, ύψωσε το όπλον, έκλινε την κεφαλήν προς την ακτηρίδα, εσκόπευσε κ' επυροβόλησεν.

Αληθώς η Ηλέκτρα του παρίσταται κατ' αρχάς άκαμπτος και ανάλγητος, εξαπατά δ' ημάς ως παρά της ψυχής αυτής την φύσιν, ότε βλέπουσα τον Ορέστην διστάζοντα, ως ο Μάκβεθ, προ του φόνου λέγει: Μων σ' οίκτος είλε, μητρός ως είδες δέμας; Όρ. Φευ! Πώς γαρ κτάνω νιν, ή μ' έδρεψε κάτεκεν; Η. Ώσπερ πατέρα σον ήδε καμόν ώλεσεν.

Αλλά επί πολλά λεπτά η καρδιά εξηκολούθει να κτυπά με πνιγμένον ήχον. Αλλ' όμως κανείς τόσον αδύνατον ήχον δεν μπορούσε πλέον ν' ακούση διά μέσου του τοίχου. Τέλος εσταμάτησεν. Ο γέρων είχεν αποθάνει. Ξανάβαλα το κρεββάτι εις την θέσιν του και παρετήρησα τον νεκρόν. Ναι, ήτο άκαμπτος ως νεκρός. Εστήριξα το χέρι εις το μέρος της καρδιάς και το εκράτησα έτσι επί τινα λεπτά. Δεν εκτυπούσε πλέον.

Ησθάνετο, ότι ηγαπάτο και ελατρεύετο αμέτρως, ότι ο άνθρωπος ούτος ο άκαμπτος ανήκεν εις αυτήν ως δούλος, και βλέπουσα αυτόν τόσω ταπεινόν, ήτο ευτυχής διά την δύναμιν, την οποίαν εξήσκει επ' αυτού. Εν μια στιγμή ανέζησεν όλον το παρελθόν.

Προσφυγών εις τους Βουλούσκους, εχθρούς των Ρωμαίων, και τεθείς επί κεφαλής αυτών, εξεστράτευσε κατά της πατρίδος του! Ότε δε έφθασεν ενώπιον της Ρώμης και επαπείλει την καταστροφήν αυτής, οι Ρωμαίοι έντρομοι τω απέστειλαν διαφόρους πρεσβείας αλλ' ο Κοριολάνος επέμενεν άκαμπτος εις την εκπόρθησιν της ιδίας αυτού πατρίδος.

Έτεινε την χείρα προς τον ιερέα. Είτα επήρε το τσιμπούκι του, και απήλθεν ορμητικός. Άκουσε τι σου λέει ο αφέντης σου, έλεγεν η γρηά Αρετή, η Δημητράκαινα, προς τον υιόν της, τον πρωτότοκον Αγάλλον. — Έδωκα τον λόγο μου στον παπά-Ζαχαρία, επανέλαβε πολλάκις ο κυρ Δημητράκης. — Κ' εγώ είχα ρίξει το μάτι μου στην κόρη της Γκλεξίτσας, στη Σκόπελο, επέμενεν άκαμπτος ο Αγάλλος.

Αυτό δε το διάστημα δεν είναι μικρότερον των τριών ετών. Πολύ ορθά ομιλείς. Λοιπόν ο δύστροπος και ο άκαμπτος δεν φαίνεται άραγε εις τους δύο σας ότι είναι κλαψάρης και συνήθως περισσότερον φορτωμένος από παράπονα παρ' όσον είναι πρέπον εις τον αγαθόν; Εγώ τουλάχιστον αυτό φρονώ.

Ο Αλής προσηγόρευεν αυτόν διά του χαριστικού «μπαμπά» και εσέβετο ως πατέρα. Ήτο τολμηρότατος, αιμοχαρής και άκαμπτος, Τούτον εφόνευσεν ο Κατσαντώνης, εις την παρά την Κρύαν Βρύσιν συμπλοκήν.

Σκυλί σου είμαι, γαττί σου είμαι, αφέντη, μη μου παίρνης το κορίτσι μου. Ειδεχθώς κωμική ήτο η σκηνή αύτη της γονυκλισίας και των ικεσιών του Γύφτου. Οι παρεστώτες δεν ηδύναντο ουδέ να γελάσωσιν, ησθάνοντο δε οίκτον και αποστροφήν. Ο αρχηγός έμεινεν άκαμπτος και δεν απήντησεν εις τας τελευταίας ικευτικάς λέξεις.

Ο γέρος ήτο άκαμπτος, νεκρός. Τέλος το μάτι του δεν θα με ετρόμαζε πλέον! Εάν επιμένετε να με νομίζετε τρελλόν, η ιδέα αυτή θα εξαλειφθή όταν θα σας περιγράψω τα συνετά μέτρα τα οποία μετεχειρίσθην διά να εξαλείψω το σώμα. Η νύκτα επερνούσε, και έπρεπε να περατώσω το έργον μου γρήγορα χωρίς θόρυβον.