Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 16 Ιουνίου 2025
ΑΝΑΤ. Α ιστέ . τούτο είναι καλό φαΐ· κατάλαβα αρτίκ , κατάλαβα — φτάνει σε πγια — ό,τι υρέψει κανένας τον εφέρνεις; ΞΕΝ. Και του πολιού το γάλας να γυρέψη φέρνω το. ΑΝΑΤ. Άφεριμ, άφεριμ κι' εγώ ετούτο τέλω — · τζάνουμ, όνομά σου πώς το λένε; Ξεν. Μπαστιάς δούλος σας ΑΝΑΤ. Να ζήσης τζάνουμ μισέ Μπαστιά, παστουρμά καϊσερλίδικο έχεις; ΞΕΝ. Έχω να σας χαρώ, κι' αφ' το φίνο....
Τι να τα κάμη, αφού διαβάζει ο καθείς τα δικά του και τα δικά του μόνο, κάποτε και μόνος; Έχω ιδέα που καμιά ώρα αφτό το βιβλιοπωλείο θα γίνη Ακαδημία. Γιατί οι Ακαδημίες έτσι γίνουνται. Γίνουνται μοναχές τους, και κει που δεν ξέρεις πως θα γίνουν. Είναι σαν τα λουλουδάκια του κάμπου· άξαφνα φυτρώνουν και μεγαλώνουνε, φτάνει να είναι και το χώμα. Κάτι θα κατορθώσουν όλα αφτά τα παλληκάρια.
Και μήπως δεν το βλέπω πως είναι παραμύθια; Παραμύθια φερμένα και ποιος ξέρει από πού; Από την Εβρώπη; Και τα πιστέβω; Φτάνει πια. Πρέπει να φανώ άντρας. Τι; δεν το κατώρθωσα ακόμη να τα ξεφορτωθώ, να τα ξετινάξω αφτά τα παιδιακήσια που είναι ντροπή; — Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς... Μου έμαθε η μάννα μου να το λέω.
Φτάνει το κράτος να ζει, να στέκεται στα πόδια του, να μπορεί να έχει τη θέση του ανάμεσα στα τόσα άλλα κράτη. Δεν μπορεί να τα παραγνωρίσει αυτά η τάξη που κυβερνά, γιατί αλλοιώς δε στέκεται. Η διαφορά μεταξύ σένα, κ. Αλλά η διαφορά μεταξύ των δυνώ μας, είναι, κ.
Πως χώρια απ' όλα τ' άλλα Τα δίκια τα μεγάλα, Φτάνει αιτία μοναχή, Οπού η αχρεία σου ψυχή Στον κόσμον εγεννήθη, Μ' αθρώπους εμετρήθη, Για να πεδεύουνται σκληρά Αυτοί, που πρέπει τρομερά Να σε καταμισήσουν. Γιατί να σ' αναστήσουν. Υ π ο θ ε σ ι ά ρ η ς Τον Πανταγιάτον να μη γνωρίζης. Τι μου ορίζεις! Να μη τον ίδες πολύ λαθεύεις, αν τον πιστεύεις.
Εγώ όμως δεν πηγαίνω εκεί μαζί του να πλαγιάσω. 410 Ντροπή είναι, και τι θάλεγαν οι Τρώισσες για μένα να θε τ' ακούσουν;... Φτάνει πια όσα με τρων σκουλήκια.»
Δεν είμαι ζώον, καθώς ο Θευδάς. θα τον καταφέρω εγώ τον Γεμιστόν να πεταχθή εξω έξαφνα. Δεν θέλει και πολλή φιλοσοφία. Φτάνει να μην είνε κανείς κουτός, και πολλά γράμματα δεν χρειάζονται. Χόμο! Χόμο! έκραξε· κουτ, κουτ! Χόμο ήτο το όνομα του κυνός. Το ζώον τούτο, ακούσαν το όνομά του, έσπευσε προς τον καλούντα αυτό.
Και γιατί τάχα τίποτις; Γιατί, βλέπετε, αφτοί όλοι που φτειάνουνε γλώσσα με τα βιβλία, κάθουνται στο καμεράκι τους κ' έχουν ολόγυρα στους τοίχους, μέσα στη βιβλιοθήκη τους, γραμματικές, λεξικά λογιώ λογιώνε. Και θαρρούνε πως φτάνει. Έχουνε λάθος μεγάλο. Δε βγήκαν αφτοί όξω στο δρόμο, να δούνε και το φως. Είναι σωστοί καλαμαράδες. Πραχτικά κεφάλια δεν είναι.
Όμως δεν φτάνει να έχη ακρίβεια η φορεσιά· πρέπει επίσης να ταιριάζη στο παράστημα και στη θωριά του ηθοποιού και στην κατάσταση που μπορεί να υποτεθή ότι βρίσκεται καθώς και στη δράση του στο έργο. Στην παράσταση του «Όπως αγαπάτε» από τον κ. Hare στο θέατρο του 'Αγ.
Δε φτάνει να κλίνη πατήρ και πατράσι , να συνηθίζη λίθους αντίς πέτρες · είναι απαραίτητο να φανή αττικός σε κάθε φράση που θα γράψη.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν