Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Μαΐου 2025
Είναι χτήμα της καρδιάς μας η γλώσσα, δε θέλει να ξέρη άλλη γλώσσα η καρδιά μας. Και νάθελε, μια κορακίστικη λέξη δε θα μπορούσε να τσαμπουνίση απάνω στον πόνο της. Καρδιά και γλώσσα μεγαλώνουνε σα δίδυμες αδερφάδες. Η μια διαφεντεύει την άλληνα. Κάθε πόνος και το τραγούδι του, κάθε πάθημα και την παροιμία του. Πού να τις ξεχωρίση μια πεθαμμένη γραμματική!
Και έτσι όλα πέρασα τα χρόνια τα μικρά μου. Έτσι μας μεγαλώνουνε η μάναις η 'δικαίς μας Εμάς εκεί 'ς την Ήπειρο με όλαις ταις σκλαβιαίς μας, Μ' όλα τα καταφρόνια μας. 'Περήφανα βουνά μου. Αχ, πότε ακόμα μια φορά θε να σας αγναντέψω Απ' τα καϋμένα Γιάννινα! Πότε θα συντροφέψω, Βουνά μου, ακόμα μια φορά τα πεύκα τα ψηλά οας. Πότε θα πιώ απ' τα κρύα σας τ' αθάνατα νερά σας!
Να σκάσω εγώ από το θυμό κιαπό τη συναίσθηση της αδυναμίας μου. Αν μπορούσα, θα τον σκότωνα· αλλά δε μπορούσα κέπρεπε να σκύψω στην τυραννική του υπεροχή, γιατ' ήτον μεγαλείτερος κ' ισχυρώτερος. Μια μέρα λέω στη μητέρα μου: — Γιάειντα, μα, δε μέκανες πλεια μεγάλο; Η μάνα μου γέλασε. — Όλοι, Γιώργη μου, γεννούνται μικιοί κύστερα μεγαλώνουνε.
Τι να τα κάμη, αφού διαβάζει ο καθείς τα δικά του και τα δικά του μόνο, κάποτε και μόνος; Έχω ιδέα που καμιά ώρα αφτό το βιβλιοπωλείο θα γίνη Ακαδημία. Γιατί οι Ακαδημίες έτσι γίνουνται. Γίνουνται μοναχές τους, και κει που δεν ξέρεις πως θα γίνουν. Είναι σαν τα λουλουδάκια του κάμπου· άξαφνα φυτρώνουν και μεγαλώνουνε, φτάνει να είναι και το χώμα. Κάτι θα κατορθώσουν όλα αφτά τα παλληκάρια.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν