Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 12 Μαΐου 2025
ΛΑΕΡΤΗΣ Τι; ποια ταραχή 'ναι τούτη; Εισέρχεται ΟΦΗΛΙΑ ΛΑΕΡΤΗΣ Ω θέρμη , τα μυαλά μου φρύξε! επτάπικρα τα δάκρυα την αίσθησιν να κάψουν όλην των ματιών μου. — Η τρέλλα σου, μα τον Θεόν, με τόσο βάρος θα πλερωθή, 'πού η ζυγαριά 'ς εμάς θα κλίνη.
Έργα μιαρά θα βγουν 'ς το φως φανερωμένα, και αν 'ς την καρδιά της μέσα η γη τα 'χει κρυμμένα. Δωμάτιον εις το σπίτι τον ΠΟΛΩΝΙΟΥ Εισέρχονται ΛΑΕΡΤΗΣ και ΟΦΗΛΙΑ. ΛΑΕΡΤΗΣ Τα πράγματά μου επήραν εις το πλοίο· χαίρε, ω αδελφή μου, και όταν οι άνεμοι βοηθήσουν και ξεκινά καράβι, μη κοιμάσαι, κάμε είδησιν από σε να λάβω. ΟΦΗΛΙΑ Και αμφιβάλλεις;
Καθώς εσωτερικός αγών βαθύτατος καταστρέφει την ηθικήν ύπαρξιν του Αμλέτου, ομοίως ψυχικόν πάθημα ανέκφραστον ανατρέπει την διάνοιαν της Οφηλίας· καθώς ο Αμλέτος δεν έχει πλέον τόπον εις τούτον τον κόσμον άμα σκληρώς αποχωρίζεται από το Ιδανικόν, ομοίως η Οφηλία δεν ανήκει πλέον εις την ζωήν άμα η ατυχία την αποσπά από το αντικείμενον της λατρείας της, άμα το εξαίσιον εκείνο πλάσμα, το οποίον δι' αυτήν έχει την θέσιν του Ιδανικού, μεταβάλλεται εις κακοποιόν δαίμονα οπού την πληγόνει εις τα ιερώτερα αισθήματά της.
ΠΟΛΩΝΙΟΣ Και άφησέ τον να λαλή την μουσικήν του . ΠΟΛΩΝΙΟΣ Υγίαινε! Εισέρχεται ΟΦΗΛΙΑ ΠΟΛΩΝΙΟΣ Οφηλία, τι έπαθες; τι τρέχει; ΟΦΗΛΙΑ Ω! φόβος 'πού μ' επήρε, Κύριε, — ΠΟΛΩΝΙΟΣ Και από τι, 'ς το όνομα του Υψίστου; ΠΟΛΩΝΙΟΣ Τρελλός από τον έρωτά σου; ΟΦΗΛΙΑ Δεν γνωρίζω, αλλά τωόντι, Κύριε, το φοβούμαι. ΠΟΛΩΝΙΟΣ Τι 'πε;
Και τα δύο τούτα αισθήματα από το βάθος, όπου συνυπάρχουν, ξεχωρίζονται παραλλήλως εκφραζόμενα εις την ομιλίαν του προς την Οφηλίαν, όπως αυτός την βλέπει πότε ως ένα μέλος σαπημένου κοινωνικού σώματος, πότε ως μίαν εξαίρεσιν, ένα πλάσμα αδιάφθαρτον, το οποίον, αν και αγνόν όσον ο πάγος, και όσον το χιόνι καθαρόν, δεν θα ξεφύγη την συκοφαντίαν , εις έναν κόσμον όπου η Αρετή εκατάντησε μύθος· εξομολογείται εις αυτήν ως εις αγίαν όλας τας ανθρωπίνους αδυναμίας του, τας μεγαλοποιεί, διότι κυριευόμενος από την απελπιστικήν ιδέαν την οποίαν εσχημάτισε περί της ανθρωπότητος, αμφιβάλλει και περί του εαυτού του και πείθεται ότι δεν θα είχεν άδικον η Οφηλία εάν δεν επίστευσεν εις την αγνότητα της αγάπης του· διά να την αποσπάση οριστικώς από αυτόν και από τον κόσμον αναιρεί με αναγκαίαν σκληρότητα το πραγματικόν προς αυτήν αίσθημά του και επιμόνως την παρακινεί να προφθάση να σωθή από τους κινδύνους του κόσμου.
Συ, τι λέγεις; ΠΟΛΩΝΙΟΣ Θα ωφελήση· πλην εγώ πιστεύω ακόμη ότι το πάθος του εγεννήθηκε από αγάπην 'πού απάντησε ψυχρήν καρδιά. — Τώρα, Οφηλία, να μας ειπής δεν είναι ανάγκη ό,τ' είπ' ο Αμλέτος, τ' ακούσαμ' όλα. — Κύριέ μου, κάμε ως θέλεις, αλλ', αν καλό το κρίνεις, άμα τελειώση το δράμα, η σεβαστή μητέρα του ας καλέση κατά μόνας αυτόν ν' ακούση τον καϋμόν του.
ΒΑΣΙΛΕΑΣ Πόσον καιρόν ευρίσκεται εις αυτήν την κατάστασιν; ΟΦΗΛΙΑ Ελπίζω ότι όλα θα διορθωθούν. Πρέπει να έχωμε υπο- μονήν· αλλά πώς να κρατήσω τα δάκρυα όταν συλλογί- ζωμαι ότι θα τον έβαλαν μέσα εις το κρύο χώμα; Ο αδελ- φός μου θα το μάθη.
ΑΜΛΕΤΟΣ Βεβαιότατα, και όποιο άλλο θέαμα και αν του παραστή- σης· μη φοβήσαι συ να του το παραστήσης και αυτός δεν θα φοβηθή να σου ειπή τι δηλοί. ΟΦΗΛΙΑ Είσαι άνοστος, είσαι άνοστος· θα προσέχω εις το δράμα. ΑΜΛΕΤΟΣ Πρόλογος είναι αυτός ή στίχοι δι' αρραβώνα; ΟΦΗΛΙΑ Είναι σύντομος, Κύριέ μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Όσο γυναικός αγάπη. Εισέρχονται δύο ηθοποιοί ΒΑΣΙΛΕΑΣ και ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ
Το λέγω, άλλους γάμους εις το εξής δεν θε- λομεν· όσοι είναι νυμφευμένοι έως τώρα, όλοι, έξω από έναν , θα ζήσουν· οι λοιποί θα μείνουν όπως είναι. Εις ένα μοναστήρι· πήγαινε. ΟΦΗΛΙΑ Ωιμέν' αφανισμός εξόχου διανοίας!
ΑΜΛΕΤΟΣ Κυρία, ν' αναπαυθώ εις το στήθος σου; ΟΦΗΛΙΑ Όχι, Κύριέ μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Εννοώ την κεφαλήν μου επάνω εις το στήθος σου. ΟΦΗΛΙΑ Ναι, Κύριέ μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Εστοχάσθηκες ότι εννοούσα άτακτα πράγματα; ΟΦΗΛΙΑ Εγώ δεν στοχάζομαι τίποτε, Κύριέ μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Και όμως θα ήταν γλυκυτάτη ανάπαυσις . ΟΦΗΛΙΑ Τι, Κύριέ μου; ΑΜΛΕΤΟΣ Τίποτε. ΟΦΗΛΙΑ Είσαι καλόκαρδος, Κύριέ μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Ποίος; εγώ;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν