Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 29 Μαΐου 2025
Ιδανικόν των αρχαίων Ελλήνων ήτο η αρμονική ένωσις του ψυχικού μετά του σωματικού κάλλους, ακμαίος νεανίας ελαύνων εις το στάδιον νικηφόρον άρμα ή καθιστών προσεκτικά εις τους λόγους του τα πλήθη· ενσάρκωσις δε του ιδανικού τούτου δύναται να θεωρηθή εν μεν τοις μυθικοίς χρόνοις ο Αχιλλεύς, εν δε τη ιστορία ο Αλκιβιάδης.
Η πατρική θέλησις εκίνησεν εις τα βάθη της την τρυφεράν φιλοστοργίαν του και διά μιας τον αποσπά οριστικώς από τον ιδανικόν κόσμον, όπου εζούσεν ελεύθερος έως τώρα, διά να τον υποτάξη εις την ανάγκην της ενεργείας.
Αφαιρουμένης ταύτης η εθνική ποίησις, το Εγώ του Έλληνος, μένει νεκρόν γράμμα, και τα άθλα και τα βάσανα και αι προσδοκίαι τοσούτων αιώνων αποβάλλουσιν εκ μιας το ιδανικόν δι' ου περικοσμούνται και παρίστανται ως πελώριος όγκος ελεεινών ερειπίων, ασκόπως σεσωρευμένων και οικτρώς συνεχομένων διά μόνου του αίματος και της σαρκός απειραρίθμων γενεών.
Η Ευτυχία που διά μερικούς ανθρώπους είναι ασύλληπτον και ιερόν, άθικτον ιδανικόν Ίνδαλμα με ουρανίαν Μορφήν, η οποία δίδει όλας τας ευδαίμονας συγκινήσεις ουρανίων απείρων θωπειών και συγκινήσεων.
Το φαινόμενον τούτο διετέλει εις προφανή αντίφασιν προς τους εξωτερικούς της κόρης χαρακτήρας. Όσον τραχεία και αρρενωπός ήτον η έκφρασις του προσώπου της, τόσον τρυφερά και υπερφυώς γυναικεία εξεδηλούτο η ψυχή αυτής εν τω γέλωτι. Ενόσω την έβλεπες εφέρεσο προς αυτήν ως προς άωρον παιδίον όταν την ήκουες ηναγκάζεσο να την φαντάζεσαι ως το μόνον ιδανικόν ωρίμου παρθενικής τελειότητος.
Ο έρως της ελευθέρας υπάρξεως και το μίσος του Αγαρηνού, άτινα ήσαν πριν ιδανικόν κατήντησαν σήμερον απλούν καθήκον, και ως τοιούτον ανεπαρκές τη ποιήσει. Πρέπει δε και να παρατηρήσωμεν ότι η στέρησις αγαθού τινος συντείνει είπερ παν άλλο εις την πλήρη αυτού εκτίμησιν και κορύφωσιν του πόθου.
Το κενόν, όπερ ησθάνετο εν εαυτώ τον εστενοχώρει. Από τινος ήρχισε να ονειροπολή να μειδιά προς άγνωστον θεότητα, προς ην η φαντασία του εχάριζε μορφήν αγγέλου, η οποία κάθε στιγμή ήτο εμπρός του, αλλ' η οποία ήτο ασύλληπτος, ως κάθε ιδανικόν. Και τον ηκολούθουν ανένδοτοι αι ονειροπολήσεις αύται, οι στοχασμοί ούτοι οι τερπνώς ενοχλητικοί.
Όσον απέχει ο σήμερον Γαλάτης των αλευροπάστων Μαρκησίων της εν Βερσαλλίαις αυλής, ων εσχατόγηρά τινα λείψανα ζώσιν εισέτι, τόσον και ο συνταγματικός Έλλην των αρματωλών του Αλήπασα και των κλεφτών του Ολύμπου. Μετά της ενδυμασίας, των αισθημάτων και των εθίμων συνεμετεβλήθη εν τη Δύσει και της ποιήσεως το ιδανικόν.
Παραδέχομαι, αν θέλης, ότι δύνανται τα πολιτεύματα, οι νόμοι και αι διεθνείς σχέσεις να κανονισθώσι κατά τύπον τοσούτον τέλειον, ώστε να εκλείψη το έγκλημα, ο πόλεμος και παν αδίκημα, ως μη δυνάμενα να προσπορίσωσιν ουδέ κέρδος και μη έχοντα εκ τούτου λόγον υπάρξεως κανένα. Αν γνωρίζης άλλο τι άξιον ευχής, ειπέ το, όπως προσθέσω και τούτο εις το ιδανικόν άθροισμα πάσης ευδαιμονίας.
Η λέξις ιδανικόν ως πάσα άλλη ης εγένετο πολλή χρήσις και κατάχρησις, κατήντησε τοσούτον ελαστική και πολυσήμαντος, ώστε στερείται πάσης σχεδόν ακριβούς σημασίας. Αφίνοντες κατά μέρος τα αφηρημένα φιλοσοφήματα, δυνάμεθα να θεωρήσωμεν ως ιδανικόν έθνους τινός εν ωρισμένη εποχή, τον τύπον εκείνον προς τον οποίον πας τις επιθυμεί να ομοιάση.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν