United States or Trinidad and Tobago ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ευτυχώς συμβαίνουσιν ενίοτε και τα δύο συγχρόνως, . . . πολλάκις δε της φαιδράς ομηγύρεως τα χειροκροτήματα δεν περιμένουσιν ούτε της μιας ούτε του άλλου το τέλος. Εις τας γωνίας της αιθούσης, απομεμονωμένοι σχεδόν ανά δύο, ψιθυρίζουσιν ατάραχοι οι νεώτεροι και αι νεώτεραι. Ομιλούσι σιγά, αλλ' ακούονται μεταξύ των, διότι δεν ακούουσι τον θόρυβον.

Από της χαμηλής οροφής, κατάμαυρης ως οροφής χωρικού μαγειρείου, εκρέμαντο φιδοπουκάμισα, ταλαντευόμενα υπό της πυράς, ταριχευμένοι γυπαετοί, κόρακες, ράμφη περιστερών, δαγκώνες καρκίνων, πόδες σκορπιών, οδόντες κάπρων και κεφαλαί δενδρογαλιάς και ανηλιάγου· επί δε του πατώματος, φύρδην μίγδην εις τας γωνίας, ήσαν ανερριμένα πολύχρωμα ράκη πανιών, τρυπημένα υποδήματα, αντιπροσωπεύοντα τας διαφόρους ηλικίας του ανθρώπου από παιδιού μέχρι γέροντος, όστρακα χελώνης και παντοειδή άλλα σκεύη της μαγγανείας και του διαβόλου.

ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ναι, μα όταν λες ο , τι κάνεις; ΝΙΚΟΛΕΤΑ Κάνω αυτό που μου είπατε. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ω! τι φρίκη, όταν έχη κανείς να κάνη με ζώα! Ανοίγεις τας σιαγόνας και πλησιάζεις τας δυο γωνίας των χειλέων, ο , βλέπεις; ΝΙΚΟΛΕΤΑ Αλήθεια, πολύ ωραίο είν' αυτό! Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Θαυμάσιο! ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Διαφορετικά θα έκανες, αν έλεγες ένα ι , και ένα δα, δα και ένα φα, φα . Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Τι κουταμάρες είν' αυτές;

ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Α — α . Ναι. Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Το φωνήεν ε προφέρεται αν πλησιάσουμε την κάτω σιαγόνα προς την άνω: α, ε . ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Α — ε, α — ε . Αλήθεια... Α! τι ωραίο που είνε! Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Τα φωνήεντα η, ι, υ, κοινώς ι, αν πλησιάσωμεν ακόμη περισσότερον τας σιαγόνας την μίαν προς την άλλην, τείνοντες τας δύο γωνίας του στόματος προς τα ώτα: α, ε, ι .

Τωόντι, κατ' αυτούς, θα υπήρχε και τέταρτον μέρος, το Δέλτα της Αιγύπτου, όπερ δεν ανήκει μήτε εις την Ασίαν μήτε εις την Λιβύαν· διότι κατά τούτον τον λόγον δεν είναι ο Νείλος όστις χωρίζει τας δύο ταύτας ηπείρους, αλλά σχίζεται εις την κορυφήν της γωνίας του Δέλτα και το περιλαμβανόμενον τούτο διάστημα είναι το χωρίζον την Ασίαν από της Λιβύας.

Η σελήνη ολονέν υψούτο εις το στερέωμα, αμαυρούσα και τα τελευταία αστεράκια, τα οποία αφανή έλαμπον δειλώς εις τας γωνίας του ουρανού. Η θάλασσα εφρικία ηρέμα από την λεπτήν αύραν την εξακολουθούσαν να πνέη ως λείψανον του ανέμου, όστις την είχεν αυλακώσει από πρωίας.

Σωκράτης Λοιπόν πόσος γίνεται ο χώρος αυτός το όλον από τούτον εδώ; Παις Τετραπλάσιος. Σωκράτης Έπρεπε όμως να γίνη διπλάσιος· ή δεν ενθυμείσαι; Παις Πολύ καλά. Σωκράτης Αυτή δε η γραμμή η εκτεινομένη από μιας γωνίας μέχρι της ετέρας δεν χωρίζει έκαστον εκ των δύο τούτων χώρων εις δύο; Παις Ναι. Σωκράτης Δεν γίνονται αύται τέσσαρες γραμμαί ίσαι περιέχουσαι αυτόν εδώ τον χώρον; Παις Ναι· γίνονται.

Εν τη πολιτική υπεροχή του Ρωμαϊκού Κράτους, του οποίου απετέλει τότε μέρος και η Ιουδαία, μία μόνον λέξις του Αυτοκράτορος ήρκει, όπως εξασφαλίση την εκτέλεσιν των διαταγών του και εις αυτάς τας απωτέρας γωνίας του πεπολιτισμένου κόσμου.

Αλλά το παιδίον είχε γείνει άφαντον, όπισθεν της γωνίας του τοίχου, και μόνον τα βήματά του ηκούοντο δρομαία επί του λιθοστρώτου. — Ο μούτσος του διαβόλ' ο γυιος θα τώστρωσε πουθενά στο μεθύσι, άρχισε να μονολογή ο καπετάν Κυριάκος, κι' άφησε την βάρκα στην τύχη της.

Σωκράτης Πόσους λοιπόν πόδας έχει αυτός ο χώρος; Παις Οκτώ. Σωκράτης Και από ποίας γραμμής εσχηματίσθη; Παις Από ταύτης. Σωκράτης Εκ της γραμμής της εκτεινομένης από της μιας γωνίας εις την ετέραν και εκ χώρου τεσσάρων ποδών; Παις Ναι. Παις Βέβαια, ω Σώκρατες. Μένων Όχι. Πάντοτε απήντησε την ιδικήν του. Σωκράτης Και όμως, όπως είχομεν είπει προ ολίγου, δεν εγνώριζεν. Μένων Αληθινά ομιλείς.