Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 8 Μαΐου 2025
Τους αγαπούσε , γιατί ένοιωθε τον εαυτό της ανάμεσά τους, κομμάτι δικό τους, ενωμένη με τον άντρα μέσα από την αγάπης της, ενωμένη με τη γυναίκα μέσα από τον πόνο της. Τους ευλογούσε, σαν μια γριά μάνα, αλλά αισθανόταν να την παρασέρνουν μαζί τους, μέσα στη ζωή όλο μυστήριο, όπως ο Ιησούς ανάμεσα στους γονείς του κατά τη φυγή προς την Αίγυπτο…..
— Κάθε κακό φεύγει, εψιθύρισεν αποφθεγματικώς ο μπάρμπ’- Αναγνώστης ο Παρθένης, όστις είχε σηκωθή από την πεζούλαν και ίστατο στηριζόμενος επί της βακτηρίας του, έξω της θύρας του ναΐσκου. — Κανείς σας, δεν ήρθε να ξομολογηθή αυταίς της ημέραις. Αχ! οι γονείς σας δεν ήσαν τέτοιοι . . . Αχ! οι παληοί, οι παληοί! — Οι παληοί, οι πρωτινοί, ήταν άνθρωποι, είπεν επιβεβαιωτικώς η θεία τ' Αρετώ.
Διότι και αι φιλίαι, άλλαι μεν είναι περισσότερον, άλλαι δε ολιγώτερον φιλίαι. Διαφέρουν δε και τα δίκαια. Διότι δεν έχουν τα ίδια οι γονείς με τα τέκνα και οι αδελφοί μεταξύ των, ούτε οι συνέταιροι με τους συμπολίτας, ομοίως δε και εις τα άλλα είδη των φίλων.
Επαναβλέπων τους γονείς και τους αδελφούς του, ποτέ δεν ησθάνθη την χαράν, την οποίαν ησθάνετο επαναβλέπων τώρα τα γνώριμα μέρη, τα πρόβατα και τας αίγας, αίτινες τον προσέβλεπον με μίαν ενατένισιν ευχαρίστου εκπλήξεως, ως να του έλεγον: «Καλώς τονε! τι μας έγεινες τόσον καιρόν;» Και με γενικόν κωδωνισμόν εφαίνοντο ως να εώρταζαν την επάνοδόν του.
Αλλά το μη εύστοχον της ρήσεως επροκάλεσεν εκ μέρους του Κυρίου Γυμνασιάρχου την παρατήρησιν, μυστικώς ψιθυρισθείσαν προς τον σύζυγον της εξαδέλφης του Λιάκου, ότι ο Σεβασμιώτατος είναι απειράκις βαθύτερος Ομηριστής του κυρίου Καθηγητού των Ελληνικών. Μετά τον γάμον ο Λιάκος, λαβών τρίμηνον άδειαν απουσίας, μετέβη εις την πατρίδα του διά να παρουσιάση την νύμφην εις τους γονείς του.
Δεν αρκεί, έλεγε, να παρευρίσκησθε εις την θείαν λειτουργίαν, ή εξ απλής συνήθειας, ή διότι οι γονείς και οι διδάσκαλοι σας παρήγγειλαν να εκκλησιάζησθε· αλλ' απαιτείται να εισέρχησθε εις τον ναόν με την επιθυμίαν του να εξέλθητε ηθικώτεροι και χριστιανικώτεροι· προς τον σκοπόν δε τούτον απαιτείται να προσέχητε εις τους θείους λόγους, τους οποίους εκεί ακροάζεσθε, και κατά τους θείους αυτούς λόγους να κανονίζητε την καθημερινήν διαγωγήν σας, τας καθημερινάς πράξεις σας.
Οι γονείς του τον επήκουσαν, και παίρνοντάς την ευχήν τους εμείσευσε διά την Κίναν. Φθάνοντας δε εις το Πεκίνον καθέδραν του βασιλείου της Κίνας, επήγε και κατέβηκε εις ένα σπήτι μιας γηραλέας χήρας· και ευθύς που εξεπέζευσεν έδωσε θέλημα της χήρας να στείλη κανένα να πάρη τίποτε διά να φάγη. Η χήρα εν τω άμα έστειλεν ένα παιδίον διά να ψωνίση τα αναγκαία.
Μα εσύ που τότε εδέχθηκες, αν κ' ήσουν τόσω γέρος, να αποθάνω νέος εγώ, τώρα γι' αυτήν λυπάσαι: Δεν είσαι συ πατέρας μου, όπως το λες, μα ούτε και μάννα μου είναι αυτή, που λέει πως είναι μάννα μόνο γιατί με γέννησε. Κάποια γυναίκα ξένη μ' έδωσε στη γυναίκα σου να με βυζάξη. Μόλις ήλθε η στιγμή κ' οι δύο σας να δείξετε αν είσθε αλήθεια οι γονείς μου εσείς, φανήκατε κ' οι δύο.
Οι δε γονείς, διακατεχόμενοι υπό του πνεύματος εκείνου της λατρείας και του σεβασμού προς τους μεγάλους ιερείς και τους θρησκευτικούς διδασκάλους, όπερ εχαρακτήριζε επί των ημερών των τους απλοϊκούς και ευσεβείς Γαλιλαίους, εξεπλάγησαν ιδόντες αυτό, ήρεμον και ευτυχές, εν τω μέσω τόσον σεπτού κύκλου.
Παραπιωμένος κάποιος στο μεθύσι απάνω νόθο με κράζει. Την φρικτήν εκείνη μέρα μόλις τη λύπη εκράτησα. Την άλλη πήγα κ’ ερώτησα καταλεπτώς τους δυό γονείς μου. Κι εκείνοι επροσβαλθήκανε στην κατηγόρια, κ’ έτσι βαρυθυμώσανε μ’ εκειόν που τα ’πε κ’ εγώ χαιρόμουνα γι’ αυτό. Αλλά μ’ εκέντα πάντοτε ο ψόγος° χάλαγεν έτσι η καρδιά μου. Κρυφά λοιπόν απ’ τους γονείς παίρνω το δρόμο για τους Δελφούς.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν