Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 19 Μαΐου 2025
Η φωνή τους και η φωνή της άρπας μπαίνουν μέσ' την καρδιά των ανθρώπων, ξυπνάνε της πειο αγαπημένες τους αναμνήσεις, και τους κάνουν να ξεχνάνε τόσες και τόσες λύπες και ατυχίες. Για χαρά μας μεγάλη ήλθες εδώ σπήτι μας. Μείνε πολύν καιρό κοντά μου, φίλε! — Ευχαρίστως, θα σας υπηρετήσω, Μεγαλειότατε, ως αρπιστής, ως κυνηγός, και ως υποτελής». Έτσι και έκαμε.
ΜΕΝ. Αλλά δεν μου φαίνεται να ήλθες και εις τον Άδην ωραιότερος, διότι τα μεν κόκκαλα είνε όμοια, το δε κρανίον σου κατά τούτο μόνον διαφέρει από το κρανίον του Θερσίτου, ότι είνε πλέον εύθραυστον• διότι είνε μαλακόν και όχι ανδρικόν. ΝΙΡ. Ερώτησε τον Όμηρον να μάθης πώς ήμουν όταν συνεξεστράτευσα με τους Αχαιούς.
Τέλος ο βασιλεύς εξήνεγκε την ακόλουθον απόφασιν. «Εάν δεν εθεώρουν ως μέγα έγκλημα να φονεύσω τινά εκ των ξένων όσοι βιαζόμενοι υπό των ανέμων έρχονται εις τον τόπον μου θα σε ετιμώρουν υπέρ του Έλληνος εκείνου, σε τον κάκιστον των ανθρώπων, όστις φιλοξενηθείς παρ' αυτού, έπραξες έργον ανοσιώτατον· επλησίασες την γυναίκα του ξένου σου, και δεν ηρκέσθης εις τούτο, αλλ' αποπλανήσας αυτήν την έκλεψες και έφυγες· και ούτε εις αυτό ακόμη ηρκέσθης, αλλ' ήλθες γυμνώσας την οικίαν του φιλοξενήσαντός σε.
— Καλώς ήλθες, είπεν ο Πλαύτιος. Αλλ' εγώ μάλλον σου οφείλω πιθανώς ευγνωμοσύνην, αν και δεν υποπτεύεις το αίτιον. Ο Πετρώνιος μάτην ύψωσε τους λεπτοκαρυόχρους οφθαλμούς του και προσεπάθει να ενθυμηθή. Δεν εμάντευε τίποτε. — Αγαπώ, επανέλαβεν ο Άουλος, και εκτιμώ πολύ τον Βεσπασιανόν, του οποίου έσωσες την ζωήν, την ημέραν καθ' ην είχε το ατύχημα ν' αποκοιμηθή ακούων τους στίχους του Καίσαρος.
Έχε θάρρος· μη θορυβήσαι υπό των περιστάσεων, αίτινες διαταράσσουν εξ ανάγκης την ευτυχίαν σου, και άφες τα υπό της μοίρας αποφασισθέντα να ακολουθήσουν αγογγύστως την πορείαν των. Καλώς ήλθες εις Ρώμην. Ουδέν σου προσφιλέστερον. Εξυβρίσθης πλειότερον παρ' όσον ήτο δυνατόν να φαντασθή τις, οι δε δίκαιοι θεοί εξέλεξαν ημάς και πάντας τους σε αγαπώντας, όπως σε εκδικήσωσι.
ΜΑΙΚΗΝΑΣ. Ουδέποτε θα συναινέση εις τούτο. ΟΚΤΑΒΙΑ. Χαίρε, αδελφέ μου, χαίρε, φίλτατε Καίσαρ. ΚΑΙΣΑΡ. Επέπρωτο να σε ονομάσω απόβλητον. ΟΚΤΑΒΙΑ. Δεν με ωνόμασες ποτέ, αλλ' ούτε έχεις λόγον να με ονομάσης ούτω. ΚΑΙΣΑΡ. Διατί ήλθες τόσον αιφνιδίως; Δεν έρχεσαι ως αδελφή του Καίσαρος.
ΚΡΕΟΥΣΑ Στους Κεκροπίδες σύμμαχος ο Ξούθος, την εγκρέμισε. ΙΩΝ Σύμμαχος ήλθε; κ' ύστερα γυναίκα του σε πήρε; ΚΡΕΟΥΣΑ Του κονταριού του αμοιβή και προίκα του πολέμου. ΙΩΝ Και ήλθες με τον άνδρα σου για τους χρησμούς ή μόνη; ΚΡΕΟΥΣΑ Μ' αυτόν και τώρα βρίσκεται στου Τροφωνίου το ιερό. ΙΩΝ Ήλθε στον τόπο αυτό να ιδή, ή μάντεμα να πάρη; ΚΡΕΟΥΣΑ Από τον Φοίβο κι' απ' αυτόν να πάρη ένα λόγο.
— Καλά που ήλθες, Παπα-Νικόλα! Ο Θεός σε έστειλεν. Ακόμα ολίγον να διαπράξω έγκλημα, επάνω εις τον θυμόν μου. Είπεν ο καπετάν-Μαμμής προσπαθών μετά πολλής βίας να καταπνίξη την οργήν του. — Όχι, αγαπητέ φίλε. Ο θυμός ποτέ δεν είνε καλόν πράγμα. Ο καπετάν-Μαμμής ήρχισεν ολίγον κατ' ολίγον να κατευνάζεται ωσάν εξατμιζομένη μηχανή προς την εμφάνισιν του ιερέως, τον οποίον πολύ εσέβετο.
ΠΑΡΗΣ Καλώς την την γυναίκα μου και την αρχόντισσάν μου. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Πρώτα να γείνω κ' έπειτα γυναίκα σου με λέγεις. ΠΑΡΗΣ Αυτό το πρώτα γίνεται την ερχομένην πέμπτην. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Θα γίνη ό,τ’ είναι γραπτόν. ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Αυτό είν' η αλήθεια. ΠΑΡΗΣ Και ήλθες ‘ς τον πνευματικόν να σ' εξομολογήση; ΙΟΥΛΙΕΤΑ Ξεμολογούμαι εις εσέ, απόκρισιν αν δώσω. ΠΑΡΗΣ Θα του ειπής πως μ' αγαπάς;
— Τίποτε άλλο, είπε, παρά καλάς βέβαια ειδήσεις. — Ο Θεός να δώση, είπον εγώ· αλλά τι τρέχει; Και διά ποίαν αιτίαν ήλθες τόσον πρωί; — Ο Πρωταγόρας έφθασεν, είπεν, αφ' ου εστάθη πλησίον μου. — Από προχθές, είπον εγώ, και συ τώρα το έμαθες; — Μα τους θεούς, είπε, το εσπέρας βέβαια το έμαθα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν