United States or Tanzania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ga zitten man!" vervolgde zij, terwijl zij hem bij de schouders nam en op zijn bank neerkwakte: "en drink je zoopje; maar wee je gebeente, zoo je verder dan het voorhuis je pooten durft zetten. "De droes!" zeide de hansworst: "vriend Melis! zoo gij u ooit bekeeren wilt, doe dan als je daar eerst zeidet: neem moeder Jaspersz tot vrouw en zij zal u spoedig zoo tam maken als een lammetje."

Ga voort, ga voort!" "En het was mij, als zeidet gij: 'Wel, ik geloof, dat de deur..." "Ga voort, Tom!" "Laat mij een oogenblikje, een klein oogenblikje bedenken. O ja, u zei, dat u dacht dat de deur open was." "Zoo waar als ik leef, dat heb ik gezegd! Heb ik niet, Marie? Ga verder!" "En toen en toen ik ben er niet zeker van, maar toen meende ik, dat u Sid de deur liet..." "Nu!

Zeidet gij niet, dat ook Darius tot de veroordeelden behoort?" »Ja!" »Ik heb gehoord, dat zijn vader een zeer aanzienlijk persoon is." »Hij is de eerste in het rijk, na de kinderen van Cyrus." »Breng mij dan tot hem. Hij zal mij vriendelijk ontvangen, als hij verneemt, dat ik het in mijn macht heb zijn zoon te redden." »Wonderlijke vreemdeling!

Op de harp spelen, liedjes zingen om daarmede mijn kost te verdienen. Waar? Te Parijs. Gij zoudt beter doen met naar uw land, naar uw bloedverwanten of ouders terug te keeren. Ik heb geen ouders. Gij zeidet dat die grijsaard uw vader niet was? Ik heb geen vader. En uw moeder? Ik heb geen moeder. Gij hebt toch stellig wel een oom of tante, een nicht of neef? Neen, niemand. Waar komt gij vandaan?

Gij zeidet dat hij nooit meer van mij spreekt ... en hij wacht om te weten hoe het met mij gaat! O, bevestig mij in die hoop!" "Welaan, ja, hij is bekommerd over uwe gezondheid. Laat mij nu vertrekken: ik zal in den morgen hier wederkeeren." "Ga, ga, spoedig!" murmelde Dakerlia, hare vriendin bij de hand tot de deur lijdende.

Hebt gij niet gesproken van een plaats, welker naam overeenstemt met die op het papiertje van Hamd el Amasat staat? Gij zeidet, dat de weg, dien wij gingen er ons misschien door zou brengen. Meent gij Karaorman? Ja, dat was de naam. Wij zoeken Karanorman en ik noemde Karaorman, wat iets anders is. Karanorman en Karaorman, dat scheelt maar een letter. Het is wellicht een schrijffout. Misschien.

"Ik weet het niet," antwoordde hij, zoo koel als hem mogelijk was: "maar ja," hernam hij, zich bezinnende: "ik moet er heen: ik moet dien Barbanera spreken, die, zoo hij zegt, van het geheim onzer geboorte onderricht is, en dien ik daar heb bescheiden." "En gij zeidet mij niets daarvan," hernam Deodaat: "was dat broederlijk gehandeld?"

Daar ik een riddergoed, Koslou geheeten, heb aangekocht, zoo word ik thans heer van Koslou genoemd." "Is het mogelijk!" riep August, ten toppunt van verbazing, uit. "Gij zijt Dirk Snel!" Met tranen in de oogen sprong hij op, omarmde zijnen weldoener en riep uit: "waarom zeidet gij mij dit niet dadelijk?"

Bart, zeidet gij altoos, Bart had geen matroos behoeven te worden, als een mensch zijn zin niet een mensch zijn leven was; en ik ben maar " Inderdaad, ik had mijn opstel wel het lezende vrouwtje mogen betitelen, zoo weinig gang is er in nog altijd brandt de lamp, nog altijd staart zij voort maar wees gerust, wij naderen het sombere heden toch.

Vervolgens op heur hoofd en heure borst kloppend, sprak zij: 't Is het vuur, dat daar is, dat mijn hert en mijn gezicht verschroeit: verwijt het mij niet; weet gij nog dat wij veel van zout eten hielden, om beter te kunnen drinken, naar gij zeidet? Nu is al het zout in ons lijf, mijn beminde, en mijnheer de baljuw drinkt wijn. Wij vragen geen wijn: geeft ons water.