Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Met geweld haast moest de barones hen scheiden en Alfons naar zijn coupé duwen, een tweede-klas terwijl de baron, 't gelaat vertoornd, met meid en kind, vlak daarnaast in eerste stapte. "Kalm nu, kalm nu," herhaalde de barones wrevelig en dringend; en, met van emotie hooggekleurde wangen, ging zij ook haar plaats innemen. Eensklaps werden zij kalm, alle twee.
"Kijk die vent daar met dien kalen kop zich aanstellen met Liesje Schot!.... Nou, die zal 'n lief leven hebben als hij thuis komt, kijk z'n vrouw 's zitten loeren,.... zie je wel, die lange gele, hahaha!...." Maar Bernard bleef wrevelig zwijgend voor zich kijken.
Arme menschen moeten zich niet opdirken," zei Jo beslist. "Ik zou wel eens willen weten, of ik ooit zoo gelukkig zal zijn om echte kant aan mijn ondergoed te hebben?" riep Meta wrevelig. "Laatst zei je, dat je volmaakt gelukkig zou zijn, als je maar bij Annie Moffat kon gaan logeeren," merkte Bets op haar bedaarde manier aan. "Dat heb ik ook gezegd!
Het kwam, natuurlijk, niet bij hem op dat hij eigenlijk wrevelig was, omdat zij Davies was gaan bezoeken, of dat haar gezelschap zoo onmisbaar voor hem was geworden dat het een verdriet voor hem was er zelfs een enkelen namiddag van beroofd te zijn. Tot overmaat van ramp, had hij dien namiddag maar drie schoten, die hij alle drie miste, en dat maakte hem nog knorriger.
"Hoor 's," zei Louis, terwijl hij zijn broer even vast aankeek, "eerlijk gezegd: dat weet ik nou niet!... En dat kan toch ook eigenlijk niemand zeggen, gekheid!... Hoe kom je daar toch in vredesnaam aan, ouwe vrijer!... Ik houd verduiveld veel van 't meisje.... Ik ben zelfs een beetje belachelijk verliefd op 'r geweest.... Ik geloof dat ik met haar gelukkig zal zijn..., zooals het dan heet!... Ik hoop ook haar het leven aangenaam te maken.... En ... en ik verzoek je daar niet aan te twijfelen, asjeblieft!" voegde hij er een beetje wrevelig bij.
De moeder voelde dien lichtelijk onwilligen toon als een beschuldiging tegen haar, en zij zei wrevelig: "Ja, as er alleen rijk volk op de wereld woonde, zouen de zieken het beter hebben." "Je kwam zeker alleen 's avonds de deur uit?" vroeg de dokter aan het kind. "'k Hoefde 's avonds nooit uit," antwoordde die kortaf. "Dee je dan 's middags de boodschappen?"
"Ik zeg u," zei De Bracy wrevelig, "dat hij mij het leven geschonken heeft. Het is waar, hij zond mij uit zijne tegenwoordigheid weg en weigerde mijne hulde; in zooverre ben ik hem gehoorzaamheid noch trouw verschuldigd; maar ik wil geen hand aan hem slaan." "Dat behoeft niet; zend Lodewijk Winkelbrand met een twintigtal van uwe lansen."
Het huis van Bourbon had evenwel, al ware het alleen door den tegenzin, waarmede het die gift deed, moeten gevoelen, dat ze niet van hen kwam. Het was nijdig op de negentiende eeuw. Bij iedere ontwikkeling der natie betoonde het zich wrevelig; het "mokte," om een plat, maar waar woord te gebruiken. Dit zag het volk.
Geloof, lieve Freule, dat ik, toen ik daareven van varkens sprak, geen gedachten had met wie ik sprak:.... gelieft UEd. ook op te zitten? mijn paard is zeer mak en er is plaats genoeg achter mij! dan kan de Freule gemakkelijker en spoediger te huis zijn." "Zijt gij dol, Elbert?" riepde Ambtman wrevelig uit: "is dat nu een voorstel?
Zij volgden hem naar de serre, waar men zich bijna verdrong en Paul gevoelde zich wrevelig, dat Etienne hen was komen storen. Hij moest toch eens met Freddy spreken: het begon hem te vervelen, dat eeuwige boudeeren. Henk en Betsy waren binnengekomen, door de eetkamer, en zij zagen er den ouden heer De Woude zitten met zijn dof, goedig gelaat en zijn fijn, grijs haar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek