Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
"Waarlijk," voegde hij er wrevelig bij, "dat is weer een van die pharizeeuwsche wreedheden, waartoe slechts zulke menschen zonder hart in staat zijn! Hij weet, hoeveel kwelling haar iedere herinnering aan hem bereidt, maar juist daarom eischt hij een brief van haar. Ik begrijp, hoe kwellend dat voor haar is.
Wanneer ze in de vestibule stonden en Ernest het mofje en de palatine overnam, kwam Josse melden dat mijnheer Dean-Diggle, in de voorkamer, al meer dan anderhalf uur op mevrouw zat te wachten. Ze fronste wrevelig hare wenkbrauwen, klapte kwaad in hare handen, gebood dat men hem om de liefde Gods eens en voorgoed doorzenden zou.
Men riep Verburg, men haalde den dokter, die verklaarde dat zich hier al de verschijnselen voordeden van eene gevaarlijke zenuwziekte, die de uiterste behoedzaamheid, de meest mogelijke rust vorderde. Toen Veere kwam was hij wrevelig van teleurstelling, meer nog dan getroffen over den treurigen toestand zijner verloofde.
Hij heeft vrouw en kinderen," zei zij, terwijl zij de handen vouwde. "Laat hem gaan, vaderlief, gij zult het immers aan uwe kleine Amelia niet weigeren?" en zoo ging zij voort, terwijl ze hem allerlei lieve woordjes gaf, en hij wrevelig voor zich bleef kijken.
In den beginne begrepen zij niet, wat dat gejuich en dat heen en weder gewaai van dien visch beduiden moest; maar eindelijk gelukte het hun de van den muur gegalmde kreten op te vangen en wrevelig keerden zij naar hun legerplaats terug. Maar binnen in de benarde vest werd die kreet teruggekaatst en liep het gerucht van mond tot mond: "er is een zeebot in de vest gevangen!
Telkens kwam zij er opnieuw op terug en geen dag ging er voorbij, dat zij haar ouders niet smeekte haar toestemming te geven om de groote reis te ondernemen. Haar vader werd er eindelijk wrevelig over en verbood haar kort en goed, dit onderwerp ooit weer aan te roeren. 't Was immers eene onmogelijkheid?
"Mijnheer Davies," ging zij voort, hem strak in de oogen ziende, "ik hoop dat zulke vergissingen niet meer zullen plaats hebben. Onthoud, als 't u belieft, dat ik geen geschenken kan aannemen." "Als mijnheer Bingham het u had gezonden, zoudt gij het wel aangenomen hebben," mompelde hij wrevelig. Beatrice wierp hem zulk een vlammenden blik toe, dat hij terugdeinsde en haar verliet.
Die tweestrijd tusschen zijne trouw aan ons en de rechten van het hart maakte hem in den laatsten tijd norsch en wrevelig. Als ik hem ondervroeg, ontkende hij dat er iets haperde; maar met zulk eene gedrukte houding, dat men wel raden kon dat er iets achter stak.
"Ja, dat's er wel een van hem," sprak ze, eer wrevelig dan getroffen. "En gij zegt dat hij mij spreken wil?" "Maar als gij 't verlangt, zal ik hem den weg uitzenden dien hij gekomen is." "Neen, neen ! dat moet niet zijn; geen geweld, geene opschudding. Wij moeten zien hem weg te krijgen zonder dat de generaal er iets van merkt, dat is het voornaamste. Ik ga met u mee, Leo!
"Ik beken u van harte, dat ik al zoo lief op mijn bed lag en van daar die hemelsche tonen hoorde: zoo wij eens betrapt worden, terwijl wij rondom dat klooster dwalen, zal onze ontdekkingsreis stofs genoeg opleveren tot een maand bespotting." "Welnu! laat mij dan alleen gaan," zeide Reinout, wrevelig: "ik geloof inderdaad, dat men alleen beter tot zulk een tocht geschikt is."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek