Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Men kon niets stoutmoedigers en zonderlingers aanschouwen. De zes moordenaars, verwonderd en wrevelig, dat zij door een meisje werden tegengehouden, traden in de schaduw achter de lantaarn en raadpleegden, terwijl zij vernederd en verwoed de schouders ophaalden. Zij beschouwde hen met een kalmen, woesten blik. "Zij moet een of andere reden hebben," zei Babet. "Zou zij verliefd zijn op den hond?
"Bedenk dan wat anders! doch breng Dominee en het ontbijt hierboven: of liever, breng maar geen ontbijt: ik heb geen honger en zal wel fluiten als ik iets noodig heb." "Geen honger!" herhaalde Bouke: "nu begin ik waarlijk te gelooven dat UEd. niet wel is!" "Doe wat ik u heet, Bouke! en haast u. Ik begeer geen woord meer," zeide Reede wrevelig. Bouke haalde de schouders op en vertrok.
Deze, wrevelig tegen de geheele wereld en niet geloovende aan zijn naderend einde, ontving hen in eene gemoedsstemming, die beiden bitter bedroefde, terwijl zij met pijnlijke smart die uitgeteerde gestalte beschouwden, op wier gelaat reeds de dood zijn teeken had geschreven. Kitty betoonde zich eene uitstekende verpleegster.
Toen zij den volgenden morgen ontwaakte, dacht zij aan dien onbekenden jongeling, die zoo lang onverschillig en koel was geweest, en nu op haar scheen te letten, en niets duidde aan, dat deze opmerkzaamheid haar aangenaam was. Veeleer was zij eenigszins wrevelig op dien schoonen onverschillige.
Telkens tracht de Napolitaan u met zijn valsch geld gelukkig te maken. In een der musea moest ik geld terugontvangen. De custos gaf mij een valsch lirestuk. Eenigszins wrevelig stelde ik het hem weer ter hand met de opmerking, dat dit bij ons in Holland nooit voorkwam. Listig wist hij het gesprek af te leiden. "Holland! Wat een prachtige paarden komen daarvandaan.
De Rangoon, die vrij onvast van gang was, slingerde geweldig, en de passagiers, hadden alle recht, zoo zij wrevelig waren op die lange golven, welke de wind tegen de boorden van de boot opjoeg. De 3e en 4e November waren stormachtige dagen.
Angiulieri zeer wrevelig, dat hij door hem bestolen werd en hem zoo hoorde spreken, sloeg zonder hem te antwoorden, den weg in naar Torrenieri. Daarop begon Fortarrigo, die op een listige gedachte kwam, in zijn hemd hem na te loopen en na hem wel twee mijlen gevolgd te hebben en steeds om het wambuis vragend, ging Angiulieri er hard van door om zich het gezanik uit de ooren te houden.
De zusters en de vriendinnen waren niet de eenigen, die met belangstelling de bizonderheden der plechtigheid volgden; er waren vreemde toeschouwsters, die den adem inhielden om geen enkele beweging van het huwelijkspaar te verliezen, en wrevelig antwoordden op de aardigheden en laffe gezegden der mannen en deze somwijlen zelfs niet eens hoorden. "Waarom is zij zoo ontroerd?
Plaagziek, omdat hij eigen kwellingen moest verkroppen, morrend en wrevelig over de ondankbaarheid van den jonkman, wien hij vaderliefde, vaderzorge had betoond, en die zich daarna nooit meer aan hem had laten gelegen liggen, zat de heer Verburg, nadat Claudine was weggereden, zijn middagmaal af te wachten, waarvoor zijne dochter in overleg met haar dienstmeisje de beste maatregelen had genomen, om het voldoende, om het smakelijk te maken.
Op zijn laatste verzoek om militaire hulp, had de President wrevelig geantwoord: "Het is zeer verkeerd, de troepen te gebruiken in het vooruitzicht van gevaar; laat de overheid van den staat naar recht handelen en dan haar plicht doen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek