United States or Solomon Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Niets meneer!.... niets meneer!" herhaalde Bernard met dreigenden wrevel en klimmende drift. "Wat heb je dan te ginnegappen en wat wou je wijzen aan Willemse hier?.... Kom hier!...." Bekker kwam loom aanloopen. "Gauw wat! Kom hier!" riep Bernard. "Wat heb je te lachen, vlegel!" En hij gaf hem een harden klap in 't gezicht. "Au!" huilde Bekker, achteruit stuivend.
Toen hij dit op norschen, ontevreden toon gezegd had, ging de intendant heen en een voornaam jongeling, Antonio de Centellès, trad binnen. "Wat scheelt eraan mijn waarde," zei hij tot mijn meester. "Gij ziet er zoo bedrukt uit, er ligt een waas van toorn over uw gelaat, Wie heeft je in zoo'n slechten luim gebracht? Ik zou haast durven wedden dat het die vlegel is, die daar juist weggaat."
Was hij een schoolvos zonder school, een onbeschaamde vlegel! Verveelde hij haar zoo gruwelijk met zijn klarinetspel, waarnaar zij toch zoo vaak en zoo lang met schijnbaar genoegen had zitten luisteren de heks, de slang, de.... Stil! neen! =schelden= kon hij haar toch niet, die hij pas een uur tevoren nog aangebeden had.
"Ik wed met u, dat als hij ons aanbod aanneemt, gij nooit meer iets van hem zult hooren," zei ik nu. "Aangenomen; wij raapten hem van de straat op en hij zal niet zoo ondankbaar zijn, ons terstond in den steek te laten," antwoordde mijn concurrent. Dat waren zijn laatste woorden." "Die onbeschaamde vlegel," bulderde ik nu. "Ik heb hem nooit in mijn leven gezien. Waarom zou ik hem ontzien?
Deed die snaak daar met dat saffraangezicht Vandaag in mijne woning zich te goed, Terwijl de deur u helersdiensten deed En mij den toegang tot mijn huis ontzeide? ADRIANA. O man, God weet, gij hebt te huis gegeten; O, hadt gij daar tot nu met mij getoefd, Dan hadt ge u deze schande en smaad bespaard! ANTIPHOLUS VAN EPHESUS. Te huis gegeten! Vlegel, wat zegt gij?
In dit oogenblik van innerlijke opgewondenheid bevond de waardige administrateur zich eensklaps van aangezicht tot aangezicht met Pygmalion. »Zoo ben jij daar?" vroeg hij den neger. »Ja, master Perry!" antwoordde deze. »Het is je geluk, dat je bijtijds bent." »Dat ben ik altijd, als ik geroepen word," zei de vlegel vrij brutaal. »Maar waarom worden wij opgeroepen, master Perry?
't Leek of er niets veranderd was; 't was zeker maar een zinsbedrog; 't gewone leven om haar heen ging rustig voort zijn kalmen gang als 't oogenblik te voren; de grijze schemering hing wazig-zacht in 't kamertje; in de keuken hoorde zij het Geluw Meuleken die stil met iemand sprak en buiten, in de schuur, klonken dof de gekadanseerde slagen van Vaprijskens vlegel op den harden kleivloer.
Flipsen lag met zijn beenen omhoog in den wagen, en hij zag geen kans om overeind te komen. "Satansche jongen," schreeuwde hij, toen hij zijn eersten schrik te boven was. "Brutale vlegel, ik zal je leeren!" 't Was een bespottelijk gezicht hem te zien liggen.
Zij leek mij plotseling zoo koud als ijs. Wat was er toch gebeurd? En wie was die Reggy, waar de vlegel naar gevraagd had? Was dat Maud's gehuwde broer, die in Philadelphia woonde? Of.... Opnieuw keek ik naar "Auntie" en 't werd kil in mij. Er was ineens 'n soort van gêne over ons gekomen; en even heerschte er een stilte, die de muziek gelukkigerwijze door een meeslepende wals eenigszins aanvulde.
Juist, waar hij gewoon was te leunen, hadden ze inkt gesmeerd... Maar nou zou-ie doen, alsof-ie niks merkte, alsof-ie d'r stomme, rooie gezichten niet zag, nou zou-ie z'n hand met z'n zakdoek afdrogen... Zoo, bleeke Willemsen met je rooie haar en je vieze zomersproeten, daar zal je geen plezier van hebben... lompe vlegel... Wat was dat nou weer... Goeie God, wat 'n ellendelingen!...
Woord Van De Dag