Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
Pa zegt in zijne nota: De Regeering kan onmogelijk voor iederen Javaan de rijst op het bord klaar laten zetten om genuttigd te worden, maar wat zij wel doen kan, is hem het middel aan de hand te doen, om tot de plaats te geraken, waar het voedsel te vinden is, en dit is: het Onderwijs.
Het was je plicht hier te blijven. 't Is niet alleen stout van je geweest, maar ook dom, erg dom, Dorus.» »Ach Pa, u weet alles niet. Bob was in den toren gegaan, en daar heeft hij al het geld gevonden en de postzegels, die bij mijnheer Valk gestolen zijn. En toen hij ons dat kwam zeggen, zijn Jan en ik met hem naar boven geklommen, om het te zien.
Dirk zette zijn kom koffie dadelik op de grond neer en zag de schildwacht met grote ogen aan, terwijl hij zei: »Oom! Ik ben maar een kind, maar in oom zijn plek, zou ik Pa al lang geroepen hebben. Dit kan een gevaarlike zaak wezen. Ik zal Pa dadelik gaan halen." En zich omkerende, liep hij met spoed naar de tent, bijna Galant, die juist uit de tent kwam, omverlopende, uitroepende: »Pa! Pa!
"Lekker, pa," antwoordt Wim, zonder de oogen af te wenden van den lepel, die juist weer zijn mond nadert. En dan mama na eenige oogenblikken plagend: "Wat heb je nòg niet genoeg?" En Wim lacht witjes en zegt: "Neen, neen!" en smult maar voort.
"Ja oom, 't kan nu zeer goed geschikt worden; en voor Parijs is veertien dagen niet te veel." "Ah, dus moest het tóch Parijs wezen." "We zijn daar nu zeer op gesteld oom." "Ik meende August, dat jij er minder op gesteld waart;" herneemt de generaal, en meer dan gewoonlijk is er in zijn stem iets van den oud-militair te herkennen. "Ik geloof pa, dat August's bruidje er nog al heel veel zin in had.
"'t Weer is van avond zacht." "'t Was zoel vandaag; ik vrees dat er storm zal komen. Och, blijf maar thuis lieve pa?" "Nee, ik heb behoefte nog eens de lucht in te gaan; ik wil zien....." het woord stokte Van Barneveld in de keel, en, als wilde hij zich daarover wreken, stootte hij den zwaren rottingstok met kracht op het marmer van de breede gang. "Pa, ik ga mee."
Grootmoe had een koperen servetring, gedragen door twee hondjes. "Sien... breng-ie nou nog het olie- en azijnstel en de tafelmatjes?" "Treesje, denk an 't bittertje voor je pa." "Ja, grootmoe, ja, ik vergeet niks." "Wees toch niet zoo snibbig." "Nou ja! Dat gezanik! Elken middag 't zelfde." "Sientje! Sien! Waar blijf je nou?" "Even mevrouw openmaken, jongejuffrouw!" Moe kwam binnen met Marie.
Pa zal al 't zijne doen, om 't volk te verheffen, en ik schaar mij aan zijne zijde. Papa is ook zeer gehecht aan zijn stamhuis; maar recht is recht en billijk is billijk. Zie, wij willen in ontwikkeling en beschaving gelijk staan met den Europeaan. Het recht, dat we voor ons zelf eischen, moeten we ook aan anderen geven, die 't ons vragen.
"Dat is te zeggen neen of eigenlijk ja, nog zoo'n beetje: zijn vader was een halve broer van mama." "Zoo, dan toch 'en halve; je zegt 'en kruidenierszaak, nietwaar?" "Ja, maar heel in 't groot, en land en vee; en boter en 'en kaasmakerij! Ma had altijd haar boter van neef; ook later toen pa al van daar naar Utrecht beroepen was."
Eva vond het ijselijk onplezierig dat men haar in oogenblikken als deze nu ze natuurlijk zenuwachtig en geagiteerd was op allerlei manieren toonde hoeveel men de plechtigheid telde waarvan zij de heldin zou zijn. Ze hoopte niet dat pa de dwaasheid zou hebben om het gewone jasje aan te doen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek