Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
"Lekker, pa," antwoordt Wim, zonder de oogen af te wenden van den lepel, die juist weer zijn mond nadert. En dan mama na eenige oogenblikken plagend: "Wat heb je nòg niet genoeg?" En Wim lacht witjes en zegt: "Neen, neen!" en smult maar voort.
Ik begrijp, dat uw woorden betrekking hebben op mr. James Wilder en dat hij niet de moordenaar is." "Neen, de moordenaar is ontsnapt." Sherlock Holmes lachte witjes. "Uwe Genade zal zeker nooit gehoord hebben van mijn nederige reputatie, die ik heb, anders zou zij weten, dat men mij niet gemakkelijk ontsnapt. Mr.
Hoe witjes lacht de voorbijsnorrende hondenkar-ruiter dien ongelukkige toe! Laat de trekhond eens defect raken gedurende den rit! Zeker, het kan en het gebeurt, dat hem het vermogen tot voortjakkeren begeeft op het midden zijns weegs. Maar het defect aan den trekhond is heelwat sneller en eenvoudiger verholpen dan dat aan het rijwiel.
Zwijgend gingen ze verder. Alleen in de stilte. Links lag het dorp met zijn dol-vroolijk gegloei van roode daken in het effen groen. Tamme rook-spiraaltjes verwasemden in de heldere lucht. De kerktoren was grooter geworden. De haan op den toren stond te stralen als een gouden pauw. De dorpsstraat slingerde witjes, rustig, glad. Bij de huisdeur, in een rieten stoel, zat ze in 't zonnetje.
Telkenmale dat deze schandalen ter oore kwamen van Padre Salvi, lachte deze even en sloeg een kruis, waarna hij een Onze Vader bad. Ze scholden hem voor huichelaar, oproerling, vrek, en Padre Salvi lachte dan weer witjes en bad nog meer. Om hem te "pesten" verbood de krijgsman, opgezet door zijn vrouw, het wandelen na negen uur in den avond.
Het was jammer! wij zaten zoo genoeglijk bij elkaar, en die Officieren waren aardige Heeren en schenen vrij wat kennis en smaak te hebben in de poëzie. Zij wisten wat iemand toekwam." "Dat hebben zij ten uwen opzichte getoond," zeide ik. Hij zag dit als een compliment aan en lachte witjes "O verblinding der vleierij!" dacht ik bij mijzelven.
Want als ie dan in m'n ontstelde gezicht keek, lachte hij zoo witjes zelfgenoegzaam, en 'n tikje triomfantelijk zei ie: "Ja, waarde gastheer, me voici: Charles Edouard Racier lui même!" Daar strekte hij, als 'n goochelaar, z'n beide groezelbleeke handen ruggelings uit, zoo of ie vragen wilde: hoe stiekem heb 'k 'm dat nou weer gelapt, hè?
Scholte Lodink, een oud soldaat, schertste, terwijl hij met de vuist op tafel sloeg: "Als dat eens waar was dat ze man en vrouw waren in Barchem zouden er geen twee gevonden worden met meer rijkdom." En zijn vrouw Christine lachte witjes. "Maar" riep eens Scholte Lodink uit, "ze moeten niet gedwongen worden.
't Zou een aardige afwisseling wezen om hier de kliek eens uit elkaar te jagen! Waar hokken jullie dan vanmorgen?" "Ik ben niet verplicht u aan te brengen waar de gemeente samenkomt." "O neen, vrome broeder; bewaar jij je geheim maar! De sergeant zal er wel achter komen, en dan vlieg jullie als witjes!"
En haar gezicht, roomkleurig, stond recht-op, een-weinig achterover, zóó, dat bovenwang en voorhoofd in de hoedrandschaduw werden verdoft, terwijl de zachte rondingen van kin en kaken witjes glansden. Maar in de ijle schaduw stonden wijd-open haar donker-blauwe oogen, de pupillen groot, als overwelfde meren, peilloos diep en stil pracht-glanzend....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek