United States or Japan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Padre Salvi hervatte daarop langzaam en met wreeden spot in zijn toon: "Komaan, ik zie wel dat u geen misdadigers oppakt en evenmin weet wat de menschen onder uw orders uitvoeren. En u wilt de zedenmeester spelen en anderen leeren wat hun plicht is. U kent zeker wel het spreekwoord van de beste stuurlui?"...
"Pater, ik ben de broer van den man die op den dag van 't feest gestorven is!" antwoordde Lucas op klagenden toon. Padre Salvi trad een schrede terug. "En wat zou dat?" mompelde hij nauw hoorbaar. Lucas deed zijn uiterste best om te schreien, en veegde zich de oogen met zijn zakdoek af. "Pater," zeide hij snotterend, "ik ben bij Don Crisóstomo aan huis geweest, om een schadevergoeding te vragen.
Zoo zijn beide partijen bevredigd, en zal Maria Clara spoediger beter worden. Zijn de kamers in orde? Je weet wel dat er met den dokter en zijn vrouw een nieuwe meneer meekomt, familie van Padre Dámaso. Er mag niets ontbreken." Spoedig daarna reed er een rijtuig voor. Capitán Tiago gevolgd door tante Isabel, liep ijlings de trap af, om de aankomenden te ontvangen.
Mijzelve in de Moeder Gods, o vreeselijke bespotting, die mij het hart openrijt! Mijzelve, diep gezonken, en dien geheelen tijd van schande en ellende, in het beeld der heilige Madonna! Wat akelige verwarring, en wat ontzettende kloof gaapt er, tusschen wat hier vereenigd is! Padre, is er geen middel om het afzichtelijke dezer tegenstelling te doen ophouden? De pater zweeg geruimen tijd.
Hij was stil binnengekomen, om zelf te oordeelen, wat wij en ons werk beteekenden en werd diep getroffen door de hartelijkheid, waarmee we door oud-patiënten werden begroet, want toen de vrouw ons verzocht, bij haar te blijven, terwijl ze een maal voor ons bereidde, trad hij naar voren en maakte zich bekend met de woorden: "Neen, mijn huis is dichter bij in het naburige dorp, en het is mij een eer, den Padre Sahib te ontvangen en te onthalen.
Let maar 's op, daar, hoe dik Padre Dámaso wordt van al zijn standjes geven en ranselen!" Inderdaad, daar kwam Padre Dámaso aanstappen met den waggelgang van een zwaarlijvig mensch, half lachend, maar op zulk een boosaardige wijze, dat Ibarra, toen hij hem zag, den draad van zijn toespraak kwijt raakte.
U weet dat de monniken het geloof verbreiden, dat inlanders alleen met slaag kunnen behandeld worden: leest u maar wat Padre Gaspar de San Agustin zegt. "Als de vrouw veroordeeld wordt, zal ze den dag vervloeken waarop haar kind geboren wordt, wat behalve het verlengen van de straf, een verkrachting van moederlijke gevoelens is.
Men verheugde zich daarover, omdat men van haar hield. En tegelijkertijd dat velen verrukt waren over haar toegenomen schoonheid, verbaasden ze zich over de verandering die ze in 't wezen van Padre Salvi opmerkten. "Hij is dikwijls afgetrokken, wanneer hij de mis bedient. Hij spreekt niet veel meer met ons, en hij wordt zienderoogen magerder en stiller." Zoo spraken zijn vrouwelijke biechtelingen.
Zelfs Padre Dámaso is 't, en toch blijft hij even dik." "Hoe zoo?" "Nou dat geloof ik: voor een jaar heeft hij den 'coadjutor' een pak ransel gegeven, en de 'coadjutor' is net zoo goed priester als hij. Wie geeft er nu om een kerkelijke ban?" Ibarra bespeurde Elias onder de werklieden. Deze groette hem evenals de anderen, doch met een blik gaf hij hem te kennen dat hij hem iets te zeggen had.
Allengs trad weer een vreeselijke stilte in... Men hoorde de stem van den alférez, die hard loopende schreeuwde: "Meneer de pastoor! Padre Salvi! Komt u?" "Miserere! De alférez wil bediend worden!" riep tante Isabel. "Is de alférez gewond?" vroeg eindelijk Linares. En nu pas bemerkte hij dat hij nog niet ingeslikt had wat in zijn mond was. "Meneer de pastoor, komt u hier!
Woord Van De Dag