United States or Venezuela ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik kende je niet... trouwens, je was nog niet geboren, toen ik het land verliet. Ik kende je niet!" En Padre Dámaso drukte het jongemensch in zijn stoere armen, dat hij er rood van zag van verlegenheid of van gebrek aan lucht. Padre Dámaso scheen zijn verdriet geheel vergeten te zijn.
Padre Salvi volgde, stil en somber als altijd. "U kan altijd op mij staat maken wanneer 't een goed werk betreft," zei de alcalde tot Ibarra. "U heeft mijn steun, en ik zal u alles verschaffen wat u maar noodig heeft, of anders zal ik maken, dat anderen het u verschaffen." Naarmate men naderbij kwam, voelde de jongeman zijn hart popelen.
Padre Sibyla, die de kunst van zwijgen verstond, scheen ook wel de eenige te wezen die een vraag kon doen. "Spreekt u van brieven, meneer de Guevara?" "Ik spreek van 't geen de verdediger gezegd heeft; die heeft zijn zaak met ijver en warmte opgenomen.
Wij komen op die wijze niet veel verder, merkte de Padre, ondanks al zijn ontzag voor den Keizer als zoodanig, een weinig gemelijk aan.
Niet veel maanden later kreeg Padre Dámaso bevel van de zeer eerwaarde Pater Provinciaal, om het pastoorschap te gaan vervullen in een zeer verwijderde provincie. Men vertelt dat hij daar zoo naar over was, dat men hem den volgenden dag dood in zijn slaapkamer vond.
Allen waren aan 't woord, zelfs Don Tiburcio; allen behalve Padre Sibyla, die een minachtend zwijgen bewaarde. "Ik heb hooren zeggen dat uwe weleerwaardigheid het dorp gaat verlaten, Padre Sibyla," vroeg de nieuwe luitenant, die door zijn nieuwe sterretje beminnelijker geworden was. "Ik heb er niets meer te doen. Ik blijf voor goed in Manila...en u?"
"Vreeselijke tijden, de menschheid gaat achteruit!" mompelde Capitán Basilio, terwijl hij aan 't verleden dacht. "Je zult 's zien: den dag volgende op jouw vertrek vonden ze den hoofdkoster opgehangen aan de zoldering van zijn huis. Padre Salvi was erg naar over zijn dood, en nam al zijn papieren in beslag.
De rust in het huis van den padre en diens vriendelijke zorg begonnen Mona kalmte en herstel te schenken. Zij bleven er eenige dagen, waarin de pater nooit vroeg naar beider lotgevallen, maar met de grootste liefde en kieschheid hen geheel liet handelen en leven zooals zijzelve verkozen.
Dan kwam de heilige Maagd, evenals den vorigen dag, met dit verschil alleen, dat de priester onder de baldakijn ditmaal Padre Salvi was, en niet de zoo voornaam-gemanierde elegante Padre Sibyla. Doch zoo de eerste al een statig uiterlijk miste, 't zalvende had hij in hooge mate; hij hield de handen in mystieke houding over elkaar, had de oogen neergeslagen, en schreed half gebogen voort.
De pater werd, schoon met eenige verwondering, door iedereen met teekenen van vreugde begroet, behalve door Ibarra. Men was reeds aan de nagerechten en de champagne schuimde in de kelken. Padre Dámaso's glimlach werd zenuwachtig, toen hij zag, dat Maria Clara naast Crisóstomo zat.
Woord Van De Dag