United States or Colombia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Allen waren aan 't woord, zelfs Don Tiburcio; allen behalve Padre Sibyla, die een minachtend zwijgen bewaarde. "Ik heb hooren zeggen dat uwe weleerwaardigheid het dorp gaat verlaten, Padre Sibyla," vroeg de nieuwe luitenant, die door zijn nieuwe sterretje beminnelijker geworden was. "Ik heb er niets meer te doen. Ik blijf voor goed in Manila...en u?"

De pastoor van 't dorp, de zeer eerwaarde pater Fray Bernardo Salvi, en de zeer eerwaarde pater Fray Dámaso Verdolagas, die door de bijzondere gunst des Allerhoogsten reeds hersteld is van het lijden, dat een onvrome hand hem aangedaan had, vergezeld van den zeer eerwaarde pater Fray Hernando de la Sibyla en den braven pastoor van Tenauan en nog andere Spanjaarden, waren de gasten ten huize van den Filippijnschen Cresus.

Fray Sibyla sloeg langzaam de oogen op en keek den zieke strak in 't gelaat. "En wat heeft uwe reverentie besloten?" vroeg hij. "Te sterven! Och, blijft me soms iets anders over? Ik lijd te veel, maar.... ik heb zoovelen laten lijden... Ik betaal mijn schuld! En jij, hoe is 't met jou, wat heb je voor nieuws?" "Ik kwam u spreken over wat u me opgedragen had." "O, en hoe is 't daarmee?"

Padre Sibyla, die de kunst van zwijgen verstond, scheen ook wel de eenige te wezen die een vraag kon doen. "Spreekt u van brieven, meneer de Guevara?" "Ik spreek van 't geen de verdediger gezegd heeft; die heeft zijn zaak met ijver en warmte opgenomen.

Padre Sibyla sloeg hem ontroerd gade, met de armen gekruist onder 't eerwaardige schouderkleed van de Heilige Dominicus. Daarna boog hij 't hoofd, zonder een woord te spreken en scheen af te wachten. "Ach!" zuchtte de oude man, "de doktoren raden me een operatie aan, Hernando, een operatie op mijn leeftijd. Och dit land, dit vreeselijke land! Ik word wel vreeselijk gestraft, Hernando!

De toeloop van menschen is geweldig. Ik heb hier het genoegen gehad, schier al de in deze provincie woonachtige Spanjaarden te begroeten. Ik zag er drie eerwaarde paters Augustijners uit de provincie Batangas, twee eerwaarde paters Dominikanen, een van welke was de zeer eerwaarde pater Fray Hernando de la Sibyla wier bezoek aan dit dorp voor de bewoners onvergetelijk moet blijven.

"Ja, dat denk ik ook wel... Met zoo'n vrouw en zulk een schoonvader zullen we hem met lichaam en ziel in onze macht hebben. En zoo niet, des te beter als hij zich eens onze vijand verklaarde!" Fray Sibyla keek den ouden man verwonderd aan. "Ten bate van onze Heilige Broederschap, natuurlijk," voegde hij er met moeite ademend aan toe.

"Nu dan, ik weet 'per accidens' en uit mezelf, hoe de zaak in elkaar zit, pater Sibyla!" viel de militair in, die in de war raakte van al die onderscheidingen en bang begon te worden, dat hij ten slotte de schuldige zou blijken. "Ik weet hoe 't gegaan is en nu mag u straks weer distincties maken.

Fray Sibyla beet zich op de lippen en verschikte herhaalde malen zijn fraaie gouden bril. Fray Manuel Martin scheen de eenige te wezen die met genoegen luisterde, want hij glimlachte. Eindelijk zeide onze Lieve Heer dat het genoeg was: de redenaar werd vermoeid en ging den preekstoel af. Allen knielden, om God te danken.

"Nu, als u 't beveelt, gehoorzaam ik!" besloot pater Sibyla, en maakte zich gereed om neer te zitten. "Ik beveel niets!" protesteerde de Franciskaan, "ik niet, hoor!" Fray Sibyla ging al zitten zonder acht te slaan op het protest, toen zijn blikken die van den luitenant ontmoetten. De hoogste officier is volgens de opvatting der geestelijken op de Filippijnen veel lager dan de leekebroeder-kok.