Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 juni 2025


Het jongmensch, dat geen Grieksch verstond, werd door hem uitgeleid, en zijn gezicht straalde nu van voldoening. Fray Sibyla ging 't eerst binnen; daarna kwamen Padre Salvi, Padre Manuel Martin en de andere monniken. Ze groetten nederig, behalve Padre Sibyla, die zelfs in zijn buiging een zeker meerderheidsvertoon bewaarde. Padre Salvi daarentegen boog als een knipmes.

Terwijl dit geschiedde, was Fray Sibyla, onze geleerde dominikaan, na de mis gelezen te hebben, naar 't klooster van zijn orde gegaan dat gelegen was aan den ingang van de poort, die beurtelings "de Isabel II" of "de Mojallones" heette, al naar de koninklijke familie die te Madrid zetelde. Hij liep haastig naar boven en klopte aan een deur. "Binnen!" zuchtte een stem.

"Meneer de alcalde is een ontzagwekkende opmerker!" riep Padre Sibyla op bijzonderen toon. "Dat ben ik zoo gewoon," stamelde de Franciskaan, "ik hou meer van luisteren dan van spreken." "Uw hoogeerwaarde is er altijd op uit, om te winnen en niet te verliezen!" zei de alférez schertsend.

Heeroom, antwoorde hij, ik kan mijn woord houden, wanneer ik daarmee mijn eer niet bezoedel: ik ben geen overbrenger en ben 't ook nooit geweest; daarom draag ik ook niet meer dan twee sterretjes op mijn kraag." Na nog wat over onverschillige dingen te hebben gepraat, ging Fray Sibyla heen.

"Wie van uwe weleerwaarden is Padre Dámaso?" vroeg Zijne Excellentie opeens, nog zonder dat hij hun een stoel geboden, of naar hun gezondheid gevraagd had, en zonder tot hen de vleiende complimenten te richten, waaraan zulke hooge personages gewoon waren. "Padre Dámaso is hier niet, meneer!" antwoordde Padre Sibyla op bijna denzelfden drogen toon.

't Waren geen mooie, keurig gekleede jonge meisjes, die op eens aller aandacht bij 't binnenkomen trokken, zelfs die van Fray Sibyla; 't was ook niet Zijne Excellentie de gouverneur met zijn adjudanten, die den luitenant uit zijn eenzelvigheid wegrukten, en Fray Dámaso als versteend deden staan: 't waren eenvoudig het origineel van het portret in rok en iemand, dien hij bij de hand leidde: een jongmensch, dat streng in de rouw gekleed was.

Maar dat hangt van hem af... en intusschen wensch ik, dat God de gezondheid van uwe weleerwaarden moge behoeden!" De geestelijken namen afscheid. "Nu, of 't van hem af zal hangen!" mompelde Padre Salvi onder 't heengaan. "We zullen 's zien wie 't eerst de reis zal maken!" voegde een andere Franciskaan er aan toe. "Ik ga nu dadelijk weg!" zeide Padre Sibyla spijtig.

"Ik ga ook heen," antwoordde hij zich langer makende, "het gouvernement heeft me noodig om met een vliegende colonne de provincies van gespuis te zuiveren." Fray Sibyla keek hem snel van hoofd tot voeten aan, en keerde hem verder geheel den rug toe. "Is het al met zekerheid bekend, wat er gedaan zal worden met den aanvoerder, 'ons oproermakertje?" vroeg een beambte.

Maria Clara bespeurde den lijvigen omtrek van Padre Dámaso naast het onberispelijk "silhouet" van Padre Sibyla. Roerloos op zijn plaats zat de geheimzinnige, zwijgende Padre Salvi. "Hij is verdrietig!" merkte Sinang op; "hij bedenkt hoeveel hem al die bezoekers kosten zullen. Maar je zult zien dat hij ze niet betaalt, maar de kosters. Zijn logés eten altijd bij een ander."

Padre Dámaso beveelt me de verloving af te breken; als ik 't niet doe, ben ik verdoemd in dit leven en hier namaals! Ze zeggen allemaal 't zelfde, zelfs Padre Sibyla! Ik moet de deur van mijn huis voor hem sluiten en...ik ben hem meer dan vijftig duizend peso's schuldig! Dat heb ik ook aan de paters gezegd, maar ze gaven er niks om.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek